رمان بازی گرگ و گوسفند pt10

اولیویا با دیدن عصبانیتش سکوت کرد و نگاهش از او گرفت و بلند شد که برود. مایکل که متوجه شد بهش برخورده و ناراحت شده دستش گرفت و مانع رفتنش شد. _منو ببخش ع*ز*ی*زم، عذر میخوام که سرت داد زدم. بدون توجه و نگاه کردن به صورتش دستش کشید و ساکت لبه تخت کنارش نشست. _اولیویا... اولیویا نفسی عمیق از روی حرص کشید و منتظر عذر خواهی و توضیح بود. _اصلا من غلط کردم اشتباه کردم که سرت داد زدم و بهت نگفتم که باهام بیایی ولی خواهش میکنم نگاهم کن و منو ببخش. _به شرطی میبخشمت که دفعه بعدی تنهایی بیرون نری و بهم خبر بدی. _باشه. نفس عمیقی کشید و سرش به سمتش چرخاند و گوش مایکل رو گرفت و کمی کشید. _ اخ نکن. _دفعه بعدی تکرار کنی نشونت میدم چه هیولایی هستم. _باشه عز*ی*زم حالا لطفا گوشم ول کن کم مونده از جا کنده بشه. گوشش ول کرد و بو*س*ه ای روی گ*و*نه اش کاشت. _خیلی کله شقی اگر چیزیت می شد چیکار میکردم؟. _نهایتا یه دو*س*ت پ*س*ر دیگه گیرت می اومد. _حرفشم نزن اونوقت مجبور بودم تنهایی به دنبال جودی باشم. _ متاسفانه من با این وضع پام مانع تو هم میشم به جای اینکه کمکت کنم. _عیبی نداره. _ولی فکر کنم بتونم اونو بندازم سر جا فقط دردش زیاده. _بهتره دست بهش نزنی ممکنه یه وقت بدترش کنی پات بشکنی. _چیزی نمیشه قبلا هم امتحانش کردم. _نکن می ت*ر*سم بدتر سر خودت بیاری.

مایکل آروم پاش روی زمین گذاشت، اولیویا کمکش زیر ب*غ*لش گرفت. _منو ببر سمت در اتاق. اولیویا مجبوری امرش اجرا کرد و مایکل در نیمه باز گذاشت و در رو گرفت. _آماده ای؟. _نمیدونم فقط سریع کارت رو انجام بده تحمل دیدنش ندارم. مایکل نفسی عمیق کشید و محکم در گرفت و پاش رو محکم به در زد طوری که صدای قروچ جا رفتن اس*ت*خ*وانش به گوش رسید. _ اَه تموم شد. اولیویا کمکش کرد و اونو روی تخت نشاند و نگاهی به پاش کرد. _الان جا رفته؟. _آره فقط ممکنه چند روز درد کنه ولی زود خوب میشه. _چندبار تاحالا اینکارو کردی؟. _بارها. _اگر الان بدتر می شد چی؟. _اونوقت میرفتیم بیمارستان بهتره زیاد نگران نباشی چون کاملا خوبم. _ از بس کله شقی هرچی سرت بیاد حقته. _میدونم. _تکان نخور تا حوله گرم بیارم بزارم روش دردش کمتر بشه. _باش. اولیویا حوله صورت از توی حمام برداشت و اونو روی شوفاژ قرار داد تا گرم بشه. پیامکی روی تلفن مایکل اومد. اونو از توی جیبش در آورد و آروم اونو زیر لب خواند.《 خوب فرار کردی گوسفند زرنگی هستی ولی آقا گرگه همیشه در کمینه حواست باشه چون ممکنه همین الان هم درحال دیدنت باشه به زودی با سورپرایز بعدی مواجه خواهی شد》.عصبی تلفنش روی تخت گذاشت.

اولیویا با حوله گرم اومد و آرام دور مچ پایش پیچید و روبه روی او روی لبه تخت نشست. _میدونم قبلا درخواستم رد کردی ولی تا به خانه جودی نریم نمیتونیم چیزی برای گیر آوردن اون مرد مرموز به دست بیاریم ممکنه اطلاعاتی راجبش توی خانه پنهان شده باشه. مایکل کلافه از آوردن این بحث نفسی کشید و دست اولیویا را گرفت. _ببین میدونم میخوای جودی رو پیدا کنی منم اینو میخوام ولی خواهش میکنم بیخیال رفتن به اونجا بشو چون واقعا معلوم نیست چی در انتظارمون ممکنه باشه. _اما ممکنه فرصت خوبی باشه. _فرصت خوبی نیست دختر، فقط خودمون توی خ*ط*ر می اندازیم از کجا معلوم اون مرد مرموز ر*و*ا*نی برای رفتن ما به اونجا نقشه نکشیده باشه؟. _من نمیدونم فقط میخوام اون مرد دستگیر بشه و جودی پیدا کنیم. _به حرفام گوش کن منم میخوام کمکت کنم، بزار خودم راهی براش پیدا میکنم. _باشه هرچی تو بگی. اولیویا ناچار حرف های مایکل پذیرفت و کنار اومد، ولی آیا واقعا قلباً قبول کرده بود؟.

چند روز بعد... تاریخ: ۱۶، اکتبر، ۲۰۲۱ بعد از گذشت چند روز و ایستادن اون مرد مرموز در چند شب متوالی پشت پنجره اتاق و*ح*ش*تی عجیب به این دو نفر وارد شده بود. مایکل برای رهایی از این اوضاع و بهتر کردن حال هردویشان شب اولیویا را به کمپی تفریحی در خارج از شهر برد تا کمی او را به کارهای دیگر سرگرم کند و ذهنش را از این مرد مرموز دور کند. هردو در اتاق درحال مرتب کردن وسایل های خود بودند که کمی احساس گرسنگی به مایکل دست داد. _میرم یه خوراکی ای بیارم تو گرسنه نیستی؟. _نه فقط اگر میشه برام یک انرژی زا بیار. _باشه. مایکل زیپ کوله اش بست و اونو زیر تخت قرار داد و از کلبه خارج شد. آن مرد مرموز که تا اینجا همراهشون اومده بود با دیدن دور شدن مایکل، از پشت درخت خارج شد و به سمت کلبه راه افتاد. مایکل به کافه رستوران و بار کوچکی که بود رفت تا خوراکی بخرد‌. اولیویا درحال تا کردن لباس هایش بود تا آن هارا درون کمد کوچکی که درون اتاق بود قرار دهد. با شنیدن باز شدن صدای در گمان کرد مایکل داخل شده. _اومدی مایکل! حتما کارت بانکیت یادت رفته نه؟. وقتی جوابی نشنید سرش برگرداند و با دیدن اون مرد ج*ی*غ*ی زد ولی مرد خیلی سریع به سمتش ه*ج*و*م آورد و دستش روی دهانش قرار داد و چ*ا*ق*و*یش زیر گ*ل*و*یش گذاشت تا صدایی ایجاد نکند. با و*ح*ش*ت به آن ماسک ت*ر*س*ن*اک مزّین به خ*و*ن و چشمان سیاه پشت نقاب چشم دوخته بود و قلبش می خواست از شدت ت*ر*س از سینه اش بیرون بزند. اون مرد با صدای تقریبا کلفت مردانه اش لب زد. _ششش آروم باش اولیویای عز*ی*ز نیازی نیست اینقدر و*ح*ش*ت کنی. بعد اتمام حرفش آرام ل*به چ*ا*ق*و به رخ صورت اولیویا کشید و به چشمانش که از و*ح*ش*ت ف*ر*ی*اد می زدند نگاه می کرد.

مرد آرام انگشت اشاره اش روی ل*ب*ش قرار داد. _ششش! دوست داری مایکل سورپرایز کنیم اولیویای عز*ی*ز؟ حتما الاناست برسه. اولیویا با انزجار و ت*ن*فر سرش به عقب کشاند و با عجز از او پرسید: _تو کی هستی؟ واقعا چی میخوای؟. _من چی میخوام؟. با حالتی سوالی از خودش پرسید:_واقعا من چی میخوام؟ اوه بله یادم اومد، شاید ان*ت*ق*ام شایدم یکم سرگرمی. _تو چه ارتباطی با جودی داری؟. _سوال خوبی پرسیدی، من درواقع عامل ن*ا*پ*د*ید شدن جودی و دوستانشم چون توی کارم فضولی کردند؛ تو و مایکل هم ممکنه به سرنوشت اون ها دچار بشوید. _ولی چرا؟ چه بلایی سرشون آوردی؟. _ اول بخاطر فضولی کردن دوستشون دیوین بود که خودشون داخل کار من کشاندند و خودشون به کام م*ر*گ فرستادند، همین حالا بهت هشدار میدم، از اینجا برید یا بیخیال گشتن دنبال جودی بشوید بلکه نم*ی*ر*ی*د. _تو اونو ک*ش*ت*ی و من تا به هدفم نرسم جایی نمیرم. _باشه اولیویای بیچاره، پس باید از الان خودت آماده هر اتفاقی کنی. مرد چ*ا*ق*و*ی*ش زیر لباسش گذاشت و به سمت در برگشت تا خارج شود.

اولیویا با دیدن گلدان روی میز اونو فوری برداشت و خواست به سمت مرد ه*ج*و*م ببرد ولی با حرف مرد در جای خود ایستاد. _جات بودم این اشتباه رو نمیکردم. مرد از اتاق خارج شد و به سمت درختان به حرکت افتاد. اولیویا عصبی گلدان سر جای خودش قرار داد. مایکل هنگام برگشتن به اتاق با دیدن مرد تر*س*ی*د که اتفاقی برای اولیویا افتاده باشد با سرعت به سمت کلبه دوید. و با ورود به آنجا با دیدن سالم بودن اون خیالش راحت شد و نفس راحتی کشید. _بالاخره اومدی. _واقعا متاسفم طولش دادم فروشنده طولش داد و یه طرف منو گرفته بود باهام حرف میزد. چیزیت که نشد؟. _نه البته فعلا، ل*ع*ن*تی درست منو ته*د*ید کرد که از اینجا بریم یا بیخیالش بشویم. _ باید یه جوری فرار میکردی و کسی رو خبر میکردی. _اگر اینکارو میکردم حتما فرار میکرد ولی اون ل*ع*ن*تی جودی و دوستانش رو ک*ش*ت*ه خودش گفت. _چی؟ اونو..؟. _آره راجب دخالت کردن تو کارش و این چیزها می گفت. _حالا میخوای بهش گوش کنی یا راه خودت بری؟. _راه خودم میرم نمیزارم راحت ن*ف*س بکشه ان*ت*ق*ا*م جودی و دوستانش ازش میگیرم. مایکل معترض طعنه زد. _عالی شد.

اولیویا عصبی با اخم بهش پر*خ*ا*ش کرد. _چیه؟ معترضی؟ خودت نظرم پرسیدی منم جواب صادقانه ام دادم فکر نکن بخاطر اون مرد بیخیال بشوم، حتی اگر بگن که کا*ب*و*س متحرکه._باشه جوش نزن. عصبی پلاستیک خرید ها از مایکل گرفت و انرژی زا در آورد و باز کرد و قُلپی نوشید؛ مزه اش برایش جدید بود و گلوش قلقلک می داد. _مزه اش چیه؟ خوبه طعمش. _روش زده، طعم بلوبریه. _خوبه از مزه اش خوشم اومد یادم باشه دفعه های بعدی هم امتحانش کنم. _واقعا توی خلقتت حیرانم. اولیویا ابرویی بالا داد و صاف به چشمانش نگاه کرد و پرسید: _چرا؟. _اخه هیچی نمی*ت*رس*ی تو؟ طرف اومده ته*د*ی*د*ت کرده الان بیخیالی و از مزه این تعریف میکنی. _حتما انتظار داری مثل دخترای ت*ر*س*و یه جا خودم جمع کنم و گریه کنم؟! متاسفم ولی من به دختر عموم رفتم زیاد ت*ر*س حالیم نیست.

_حالا هم باید با یه نقشه برنامه ریزی شده اون مرد رو به تله بیاندازیم. _البته امیدوارم اون مارو به تله نیاندازه. _این لع*ن*ت*ی انگار جی پی اس بهمون وصل کرده که میدونه کجا میریم واقعا بدجور اعصابم بهم ریخته. _بیخیالش بیا یه چیزی بخور. _نمیخوام اشتهایی ندارم، میرم یکم بیرون بگردم. _باهات بیام؟. _نه تو غذات بخور. اولیویا از کنارش رد شد و از کلبه خارج شد. همونجور که از انرژی زا می نوشید قدم می زد و به اطراف نگاه می انداخت. هوس کرد که به جنگل برود و کمی هم آنجا در شب قدم بزند. هوا ابری بود و ماه توسط ابر ها پنهان شده بود. قبل وارد شدن به جنگل توقفی کرد و نگاهی به اطرافش کرد. کسی اون نزدیکی نبود و فقط تعدادی دور آتش دورتر نشسته بودند. چراغ تلفنش روشن کرد و داخل جنگل شد. صدای جیرجیرک و جغد می آمد و در تاریکی فرو رفته بود به گونه ای که فقط می توانست جلویش ببیند. بدون هرگونه فکر و دغدغه ای به اعماق جنگل می رفت و از زیبایی تر*س*ن*اک شب لذت می برد. ناگهان صدای شکسته شدن تکه چوبی از سمت راستش سکوتش شکست و او را کمی ت*ر*س*اند. زود سرش به سمت راست چرخاند و چراغ سمت درختی گرفت.

داشت کم کم ت*ر*س وجودش فرا می گرفت. با صدایی نسبتا لرزان و بلند گفت: _کسی اونجاست؟ هرکسی هستی بهتره بیایی بیرون. کمی صبر کردی ولی جوابی نشنید دوباره سوالش تکرار کرد. _‌کسی اونجاست؟ بهتره بیایی بیرون چون من ازت نمی ت*ر*س*م. وقتی برای بار دوم صدایی نشنید برگشت تا به سمت کلبه برود ولی با چیزی سخت و سرد برخورد کرد. با ت*ر*س خودش به عقب کشاند و با دیدن مردی نقاب دار ج*ی*غ*ی زد. به جای واکنشی بد با خنده اون مرد مواجه شد و ماسک از روی صورتش کنار زد. یک پسر جوان بود که فقط لباسی مبدل پوشیده بود و قصد ت*ر*س*ا*ن*دنش داشت. _لع*ن*ت ب*هت. _ هه دیوونه!. اون پسر از آنجا دور شد و به سمت اردوگاه برگشت. همین که خواست به حرکت بیافتد نوری از گوشه ای که به سمتی می رفت توجهش جلب کرد. کنجکاو شد که بداند منشا نور چیست یا چه کسی در این تاریکی درحال عبور کردن است. آرام به دنبال آن نور رفت و با احتیاط قدم بر می داشت تا متوجه حضورش نشود. کم کم به کلبه ای رسید ولی آن نور مربوط به چراغ روغنی یک پیرمرد ش*ک*ا*ر*چ*ی بود که اس*ل*حه ای بر کولش حمل می کرد و از کنار کلبه عبور می کرد. پشت درختی پنهان شد و با رفتن اون ش*ک*ا*ر*چ*ی ارام به سمت کلبه رفت و بهش چراغ می انداخت و با دقت به کلبه نگاه می کرد از وضع ظاهری اش به نظر می رسید خیلی وقت است کسی اینجا نیامده؛ چون از برگ و شاخ درختان و تار عنکبوت پوشیده شده بود. آرام از پله های کلبه بالا رفت و با دستش کمی گردوخاک روی شیشه پنجره را پاک کرد و نگاهی به داخل آن انداخت.

چالش: بنظرتون کلبه ربطی به ماجرا داره؟ بنطرتون متعلق به چه کسیه؟