رمان بازی گرگ و گوسفند pt8

_بیشتر از اینکه ب*ت*ر*سم عصبی ام. _پاسخ بده ببینم چی میخواد بگه. اولیویا مجبوری تماس وصل کرد و با لحنی خشک و خشمگین گفت:_الو بله. _غذا باب میل بود اولیویا ع*ز*یز؟. مایکل با شنیدن این حرف از دهان اون مرد عصبی تلفن از دست اولیویا گرفت و ت*شر زد. _جرعت داری دفعه دیگه اینجور اونو صدا بزن خودم ف*ک*ت پایین میارم. اون مرد با خونسردی طعنه زد. _اوه وای وای چه خشمی پسر! واقعا منو ت*ر*س*وندی. _چه م*ر*گ*ته تو؟! چی از دو*س*ت دخ*ت*رم میخوای؟. _چیه رگ غیرتت زد بالا پسر جون؟ وقتی فضولی کنید همینه وارد باتلاقی می شوید که راه خروجی نداره و تا عمق باتلاق فرو خواهید رفت. _فقط بفهمم دفعه بعدی نزدیک دو*س*ت دخ*ت*رم شدی کاری میکنم که حتی ج*ن*ا*زه ات پیدا نکنند. تهدید مایکل باعث شده بود اون عصبی تر بشه و در صدد تلافی به صورت بدتری باشد که از عواقبش بی خبر بود. _حتما تمام تلاشت کن چون اگر زنده بمونم با م*ر*گ*ت پایان خواهد یافت. بعد این حرف تماس قطع شد و مایکل با عصبانیت تلفن به اولیویا داد و عصبی و کلافه دست توی موهایش برد و اون هارو به پشت سر به عقب راند.

یهویی نگاهش به کف اتاق افتاد و با دیدن کاغذ های مچاله شده تعجب کرد. _چرا اینارو مچاله کردی؟. _میخواستم یه نقشه واسه گیر انداختن اون مرد پیدا کنم ولی هیچ نقشه خوبی به سرم نمیزنه. _زیاد به خودت فشار نیار چرا به پلیس گزارش نمیدی؟ تازه بهتره حداقل گیر انداختنش راحت تر میشه. _شاید حق با تو باشه فردا سعی میکنم برم به اداره پلیس و گزارشی ثبت کنم بلکه اونا بتوانند پیداش کنند. _اگر خواستی خودمم باهات میام دیگه نمیخوام تنهات بزارم. _باشگاه رو چیکار میکنی پس؟. _میتونم بعضی روزها برم یا ساعت مشخصی بزارم که طبق اون ساعت برم اینجوری یه زمانی هم میتوانم پیش تو باشم. _باشه. _میخوای کمکت اینارو جمع کنم؟. _نه ممنون خودم جمع میکنم تو تازه اومدی حتما خسته ای برو یک دوش بگیر تا بخوام بگم غذا بیاورند. _باشه. بو*س*ه ای بر روی سر اولیویا کاشت و پس از برداشتن حوله به داخل حمام رفت. اولیویا به سمت تلفن اتاق رفت و پس از گرفتن شماره پیشخدمت گفت که شام را به اتاقشان بیاورند.

مایکل زیر د*و*ش فقط حرف های اون مرد توی سرش مانند نوار فیلم تکرار می شدند و ذهنش به خود مشغول کرده بودند. هنوز خشم درونش مانند آتشفشان فعال بود و سعی می کرد خودش آرام کند اما در اثر خشم زیاد م*ش*ت محکمی به دیوار زد و کاشی ترک برداشت. _اه ل*ع*نت بهش. طاقت تحمل تهدید آخر اون مرد نداشت و فقط آرزو می کرد زود ازش خلاص بشود تا بلکه دوباره زندگی اش به روال عادی برگردد و بتواند خواسته ای که مدت ها است با خود حمل می کند یعنی درخواست از*د*و*اج به اولیویا را مطرح کند. همان جور که زیر د*و*ش خ*یس می شد برای لحضه ای به کاشی سرد تکیه داد تا کمی آرام شود بلکه بتواند فکری برای حل این مشکل جدید بکند. چشمانش را بست و نفسی عمیق کشید چند ثانیه در همان موقعیت ماند. بعد از د*و؟ش گرفتن و ب*د*ن*ش خشک کرد و حوله دور خود پیچید و از ح*م*ام خارج شد. موهای بلند خیسش حالت خاصی به خود گرفته بودند و قطره آب از نوک آنها چکه می کرد؛ با همان وضعیت روی تخت نشست.

اولیویا با خودش حوله آورد و باهاش شروع به خشک کردن موهایش کرد. مایکل با خنده بخاطر کار اولیویا دستش گرفت و حوله از روی سرش در آورد. _خودم میتونم اینکارو کنم، نیازی نیست. _میدونم ولی سرما میخوری توی این هوا اگر با این وضع توی اتاق بمونی. _باشه. _زود لباس بپوش اتاق یکم سرده. _باشه ع*ز*یزم. بلند شد و به سمت کمد رفت و شلوار و هودی ای برداشت و اون هارو پوشید. با بلند شدن صدای زنگ در اولیویا خودش رفت و در باز کرد. بعد از گرفتن غذاها پولشون حساب کرد و در بست، با بسته های غذا سمت میز رفت و اون هارو روی میز گذاشت. آخر شبی درحالی که هردو خوابیده بودند صدای تق تقی اون هارو از خواب بیدار کرد و هردو در همان حالتی که خواب آلود بودند نشستند. _صدای چی بود؟. _نمیدونم. دوباره صدای تق تق بلند شد اول فکر کردند از در اتاق میاد و نگاهشون سمت در متمرکز کردند ولی بعد متوجه شدند صدا از پنجره هست؛ مایکل آروم ملافه کنار زد و از تخت در اومد. به سمت پنجره رفت و پرده رو کنار زد. نگاه به خیابان کرد همون مرد مرموز با ماسک پایین درحالی که چ*ا*ق*و*یی دستش بود ایستاده بود و به او خیره شده بود. مایکل با دیدنش ت*ر*س*ی به دلش نشست و کم بود کنترلش از دست بده.

اولیویا که دید مایکل به چیزی خیره شده از روی تخت در اومد و به کنارش رفت. آروم دستش روی شانه اش گذاشت و با تعجب به چهره اش نگاه کرد و آرام اسم پسر را صدا زد. _مایکل. مایکل با شنیدن صدای اولیویا از ت*ر*س جا خورد و به خودش اومد. سرش را به سمتش چرخاند و به چشمان اولیویا خیره شد. _بله. _کسی اونجاست؟. برای اینکه دختر نت*ر*سد به او دروغ گفت. _نه کسی نیست، فقط گربه بود رد شد رفت. _اها، باش. مایکل پرده را کشید و دست اولیویا گرفت و با خودش به تخت برگرداند و دراز کشید. می دانست که هنوز اون فرد اونجاست و گویا حسش اینجور میگفت ولی نمیخواست بت*ر*سد و کسی را بت*ر*س*اند. به خودش تلقین می کرد که اتفاق بدی نخواهد افتاد و اون فرد نمی تواند کاری کند و فقط جهت تر*س*ا*ندن آنها آنجا ایستاده است. نگاهش را سمت دختر چرخاند و با دیدن چشمان بسته او چشمانش به آرامی بست تا به خواب برود.

طولی نکشید و بعد از چند دقیقه به خواب رفت. توی خواب خودش رو در جایی نا آشنا و پر از مه بود یافت. جایی مانند جنگل بود ولی جنگلی م*ر*د*ه بدون گیاه و جانوری فقط تنه درختانی پوسیده و کهنه سر به فلک کشیده بود، از سکوت مطلق و بی انتها ساخته شده بود. اونجا نفس کشیدن برایش انگار سخت بود و حس خ*ف*گی می کرد. با و*ح*ش*ت به دورش نگاه می کرد هیچکسی انگار جز خودش در اون مکان بی انتها نبود. ولی صدایی مانند شکستن تکه چوبی از پشت سرش شنید، زود برگشت و به پشت سرش نگاه کرد. هیچکسی اونجا جز مه ی که اونو احاطه کرده بود نبود. دوباره کمی دورتر جلوی خودش اون صدا رو شنید. زود سرش به جلو چرخاند و با مواجه شدن با چیزی که جلویش بود از ت*ر*س خ*ش*کش زد. گویا اون مرد حتی توی کا*ب*و*س هایش دنبالش بود و نمی خواست اونو رها کنه. اون کمی دورتر با همان چا*ق*و*ی*ی که در بیداری دستش بود ایستاده بود و بهش خیره شده بود. اما انگار اینبار م*خ*و*ف تر بود چون ما*یع های قرمز رنگی از روی ماسکش چکه می کردند که گویا خ*و*ن بودند. اون مرد این سکوت و نظم بینشون شکاند و به سمتش دوید. او از ت*ر*س پا به فرار گذاشت و در آن ناکجا آباد می دوید بلکه از او فرار کند، ولی اون مرد بیخیالش نبود و با سرعت پشت سر دنبالش بود. این تعقیب و گریز ها با پیچ خوردن پایش به تنه درختی و افتادن روی زمین و بیدار شدنش پایان یافت و از این کا*ب*و*س نجات پیدا کرد. با و*ح*ش*ت بیدار شد و بخاطر ت*ر*س ن*ف*س ن*ف*س می زد.

از ناظر محترم که پست من انتشار داد خواهشمندم برای گرفتن هدیه اش توی بخش کامنت ها اعلام کند🌷💐