اشعاری از خیام؛✭

..ماییم و می و مطرب و این کنج خراب/ جان و دل و جام و جامه پر درد شراب.. ..فارغ ز امید رحمت و بیم عذاب/ آزاد ز خاک و باد و از آتش و آب..

..آن قصر که جمشید در او جام گرفت/ آهو بچه کرد و روبه آرام گرفت.. ..بهرام که گور می‌گرفتی همه عمر/ دیدی که چگونه گور بهرام گرفت..

..ابر آمد و باز بر سر سبزه گریست/ بی بادهٔ گلرنگ نمی‌باید زیست.. ..این سبزه که امروز تماشاگه ماست/ تا سبزهٔ خاک ما تماشاگه کیست..

..امروز تو را دسترس فردا نیست/ واندیشهٔ فردات به جز سودا نیست.. ..ضایع مکن این دم ار دلت شیدا نیست/ کاین باقی عمر را بها پیدا نیست..

..ای دل چو زمانه می‌کند غمناکت/ ناگه برود ز تن روان پاکت.. ..بر سبزه نشین و خوش بزی روزی چند/ زآن پیش که سبزه بر دمد از خاکت..