شعر !!!

می دونی یادگیری ساز واسه من بهونه بود ، زدنش پای چراغ، اجرای عاشقونه بود ، تو نت حال منی/ پایه ی رویای منی ، عاشق چشمات میشم وقتی به من زل میزنی :)

تو باش و بمان و زندگی کن من میرم و میمیرم و جا تو نمی گیرم ! اگرچه این دنیا حتی جای رفتن نیست ، ولی باشه ! این بار و به خاطرت نمی میرم ...

دلم شده زندان درد ! عقلم یه زندانبان بد! خاطره هات زندانی اند ... محکوم به یه حبس ابد

زندگیت برام مثل کنعان یوسف بود ++ پر از حسرت و بغض و آه و کینه... میدونی وقتی نیستی کسی دستامو نمیگیره؛ زندگی تاریکه ! آرومه ! غم باره ! بدون تو هر لحظه اش مثل عمر گلستانه حتی دیگه مصر هم جای موندن نیست ، وقتی کل دنیا شکنجه گاه زلیخائه!

آخرین غم ، آخرین درد آخرین رویا ی بی پروا آخرین بغض ، آخرین شوق آخرین زندگی زیبا آخرین اشک ، آخرین ذوق آخرین دیدار غمناکه بدون تو توی این قلب زندگی بی باکه ! بی باکه !