ماه سرنوشت پارت دهم💜💜

بچه ها دورش اومدن بینیش خون اومده بود و رو لبا و گردنش ریخته شده بود. مونکوت با هول چندتا دستمال گذاشت رو صورتش ولی خونش بند نمیومد از اونور خودشم بیهوش شده بود بیحس شده بودم و نمی تونستم حرکت کنم حرکت تند بچه هارو حس میکردم که به جین هه کمک میکردن ولی نمی تونستم تکون بخورم. تهیونگ با نگرانی سمتم اومد_شوگا هیونگ…...حالت خوبه.؟؟؟ نامجونم اومد ولی من همون طور خیره به جین هه نگاه میکردم نمی تونستم چشمام و از روش بردارم. نامجون_خوب میشه الان….نگران نباش مونکوت میگه طبیعیه.. با این حرفش بهش نگاه کردم و سریع رفتم نزدیک جین هه.. جین دستشو گذاشت رو صورتش با خوشحالی نگامون کرد_تبش قطع شده. سریع به مونکوت نگاه کردم که گفت _حالا میتونیم بیرونش بیاریم. سریع رفتم و بغلش کردم بیرون آوردمش و گذاشتمش رو تخت با بیحالی نگاهم کرد و یه لبخند نیمه جون زد. همه رفتیم بیرون و مونکوت موند تا لباسشو عوض کنه بعد نیم ساعت اینا با کمک مونکوت اومد بیرون توان راه رفتن نداشت رفتم و کمکش کردم پیش آتیش نشست یه پتو گرفتم و دورش گذاشتم. فقط با بیحالی نگاهم میکرد کمکش کردم آروم آروم داروشو بخوره لباش خشک شده بود. بعد گذشت چند روز با اینکه تبش خیلی پایین بود اما بی حال بود و به زور از جاش پا میشد با پسرا پیشش نشسته بودیم و کتابارو میخوندیم شاید چیزی دست گیرمون بشه بتونیم راه حلی برای بیماریش پیدا کنیم تقریبا همشونو خونده بودیم یه ده بیستایی مونده بود فقط. تهیونگ و جیمین پیشش دراز کشیده بودن و داشتن با گوشی ور میرفتن نمیدونم یهو چی دیدن که با صدای بلند شروع کردن به خندیدن. با دیدن خنده جین هه با لبخند بهش نگاه کردم جیهوپ_به چی میخندین؟؟ جیمین لپ تاپو برگردوند سمتمون با دیدن عکس خودم چشمام گرد شد عکسو درحالی که خواب بودمو دهنم نیمه باز بود گرفته بودن. _یاااااااا این عکسا رو از کجا اوردی؟؟ جین هه زیر لب یه چیزی گفت که نفهمیدم ولی باعث خنده بیشترشون شد و دیگه چیزی نگفتن.

مونکوت با یه کاسه تو دستش اومد و نشست _پاشو اینو بخور جین هه. با کمک جونگ کوک نشست و شروع به خوردن کرد. با صدای نامجون بهش نگاه کردیم _من یه چیزی پیدا کردم اینجا نوشته برای قطع شدن تب و درمان این بیماری باید گیاه جینگهوا چینگان بخورین مونکوت تو میدونی چیه؟ _یه نوع گیاهه ولی نمی تونیم به راحتی گیر بیاریم معمولا توی کوه و جاهای مرتفع رشد میکنه تا حالا این اطراف ندیدم. مونکوت یکم فکر کردو گفت _من یه فکری دارم. وقتی دید منتظر نگاهش میکنیم ادامه داد_ تقریبا بیست روز مونده؛ برای اینکه بتونین برگردین باید برین جایی که ماه دقیقا بالا سرتون باشه میتونیم بریم اونجا احتمالا اون اطراف از این گیاها پیدا کنیم زودتر میریم و منتظر میمونیم البته اگه قبول کنین. _ولی با این حاله جین هه فکر نکنم بتونیم بریم. جین هه _من میتونم بیام سعیمو میکنم. _ولی… _تا تلاش نکنیم نمی تونیم برگردیم مگه نه؟ با اصرار جین هه موافقت کردیم و قرار شد چند روز دیگه راه بیفتیم مونکوت به دونفر گفته بود که وسایلامونو زودتر ببرن. یکم که حاله جین هه مساعد تر شد موعد رفتنمون رسید همه داشتیم آماده میشدیم سریع تر از همه آماده شدم و رفتم بیرون و منتظر بقیه شدم جین هه ام آماده شد و اومد موهای بلند شو باز گذاشته بودو یه لباس آستین بلند مشکی که تو کمر با یه بند بسته میشد با یه شلوار که تهش با یه بند تا زانوهاش پیچیده شده بود و یه چیز شنل مانند رو شونه هاش پوشیده بود با بیحالی اومد پیشم و منتظر شد به اطراف نگاه کرد _دلم برای اینجا تنگ میشه. یه آه کشید _اگه میتونستم اینجا میموندم اونجا که کسیو ندارم .پدرم‌ حتما تا الان فراموشمون کرده اینجا لااقل مونکوت بود از همین الان دلم براش تنگ شده.

_پس ما چی ایم؟؟؟؟ مطمئن باش یه لحظه ام تنهات نمیزاریم. _اگه نتونم بیام چی؟ _چرا نتونی؟ _خب با این حالم فکر نمیکنم بتونم…. _دیگه از این حرفا نمیزنیا من مطمئنم که چیزی نمیشه و همه صحیح و سالم برمی گردیم خونه. _امیدوارم. بیحال بود یکم نمی تونست زیاد واسته یکم خم شد_چرا نمیان؟ نزدیکش شدم ودستمو دور کمرش حلقه کردم و به خودم تکیه دادمش و گفتم_اینجوری راحت تری سنگینیتو بنداز رو من یکم معذب تکون خورد سرشو اونطرفی کرده بود خجالت میکشید انگار سرشو برگردوندم سمت خودم _کجا رو نگاه میکنی؟منو ببین حالت خوبه ؟؟؟ به زور یه اوم از دهنش در اومدو پایینو نگاه کرد یه لبخند زدم و نگاهش میکردم سرشو اورد بالا وتو چشمام زل زد. دستمو محکم تر دور کمرش گرفتم و به خودم نزدیک ترش کردم مسخ چشماش شده بودم دستشو رو سینم گذاشت و سعی کرد یکم دورشه که نذاشتم و دستشو کشیدم سمت خودم _بمون بهم تکیه بدی راحت تری. از خجالت سرخ شده بود سریع روش و برگردوند باز. از پشت به موهای بلندش نگاه کردم دلم میخواست سرمو ببرم لای موهاشو نفس بکشم ؛ نفسمو با صدا بیرون دادم و سعی کردم آروم باشم. یکم به اطراف نگاه کردم تا حواسم پرت بشه (خب مجبوری بچسبونیش به خودت؟؟؟😒😞) با سرو صدای بچه ها ازم فاصله گرفت به سمت مونکوت رفتیم جین هه بغلش کردو با گریه ازش خداحافظی کرد خیلی براش سخت بود حقم داشت این همه سال اینجا پیشش بود.خلاصه بعد کلی سفارش و اینا که بهمون کرد بعد خداحافظی راه افتادیم.

دو ساعتی میشد که داشتیم راه می رفتیم اما هنوز خیلی راه مونده بود. به جین هه نگاه کردم با خستگی سره جاش وایستاده بود و خم شده بود به سمتش رفتم روبه بچه ها که وایستاده بودن و به جین هه نگاه میکردن گفتم_میگم یکم استراحت کنیم ممکنه حالش بد شه.. ناهارم میخوریم‌. همه قبول کردنو پیش یه رودخونه نشستیم جین هه رو بردم سمت اب و صورتش و شستم تو بدنش یه لرز نشست. _سردمهه. _الان آتیش روشن میکنیم گرم میشی. با بچه ها آتیش درست کردیم و دورش نشستیم. چون نمی تونست درست بشینه به خودم تکیش دادم یکم معذب بود بچه هام با لبخند با معنی نگامون میکردن اما من عین خیالمم نبود و هی لقمه میگرفتم بهش میدادم اونم چپ چپ نگام میکرد عصبانی که میشد بامزه تر میشد. یه لقمه دیگه گرفتم و بهش دادم _نمیتونم بخورم حالت تهوع دارم. جیمین_باید بخوری تا جون داشته باشی راه بری. به زور چندتا لقمه بهش دادم‌. یه لقمه دیگه گرفتم و بردم سمت دهنش که یهو بلند شد و دویید اونطرف تر با نگرانی دنبالش رفتیم که دیدم هر چی خورده بالا آورده. جیهوپ_باید سریع تر اون گیاهو پیدا کنیم…. جیمین _پس زودتر راه بیفتیم. بعد خاموش کردن آتیش راه افتادیم منو جونگ کوک به جین هه کمک میکردیم که بیاد تا شب بی وقفه راه رفتیم دیگه جایی و نمیدیدیم تصمیم گرفتیم شبو همینجا بمونیم و فردا ادامه بدیم یه آتیش درست کردیمو یه پتو گذاشتم رو زیر اندازو به جین هه اشاره کردم _بیا اینجا بخواب یکم استراحت کن.

با کمک تهیونگ دراز کشید و منم پتو کشیدم روش. جین و جونگ کوک و جیمین شامو درست کردن. نامجون _بیدارش کنیم چیزی بخوره؟؟؟؟ جیهوپ_بهتره بزاریم بخوابه. تو سکوت شام وخوردیم زودتر از همه تموم کردم داشتم آب میخوردم که چشمم افتاد به جین هه چندتا از تار موهاش روی صورتش ریخته بود. ناخودآگاه دستمو بردم وتار موهاشو از رو صورتش کنار زدم وقتی خواب بود خیلی معصوم بود… سرمو آوردم بالا دیدم بچه ها با حالته خاصی دارن نگام میکنن_چیه؟؟؟ تهیونگ_شوگا هیونگ خیلی ضایعی😆 بقیه خندشون گرفته بود جیمین با خنده گفت_خب راست میگه دیگه همه فهمیدن. جین_خیلی تازگیا عجیب رفتار میکنی. _نمیفهمم درباره چی حرف میزنین.😌 نامجون_خودتو به اون راه نزن تو این هفت سال یه بارم اینجوری با کسی رفتار نکردی. جیهوپ_بهتره با خودت روراست باشی اینجوری زود تر به نتیجه میرسی. با کلافگی گفتم _اره حق با شماست راست میگین. جونگ کوک با خوشحالی _به خودشم گفتیی؟؟؟؟ _نه نمیدونم چه جوابی میده از واکنشش میترسم‌. جین _نمردیمو ترسیدن شوگا رم دیدیم.🤣🤣😂 خلاصه بعد شام قرار شد یه نفر نگهبانی بده. چون خوابم نمیومد قرار شد من نگهبانی بدم داشتم به اطراف نگاه میکردم که با صدای پایی برگشتم دیدم جین هه داره میاد سمتم _چرا نخوابیدی؟

_خوابم نمیاد دیگه خیلی خوابیدم. اومد پیشم نشست به آسمون خیره شده بود. جین هه_فقط چند روز مونده خیلی استرس دارم. نمیدونم اگه برگردم چیکار باید بکنم این همه سال اینجا زندگی کردم. _نگران نباش همه چیز به خوبی تموم میشه. جین هه_چقد آسمون پرستارست امشب. از دهنم پرید _نه به اندازه چشمای تو…. خودمم از حرفی که زدم شوکه شدم با تعجب نگام میکرد یه طرف دیگه رو نگاه کردم و لبامو گاز گرفتم دیوونه شدم😞 فهمیدم انگار یه چیزی میخواد بگه چند دقیقه بعد گفت_میگم….یه خواهشی دارم ازت میخوام اگه ….اگه نتونستیم اون گیاهو پیدا کنیم و شما مجبور شدین خودتون برید میشه ….. نزاشتم ادامه بده با عصبانیت گفتم_این اتفاق نمیوفته هر طور که شده پیداش میکنیم. _میدونم میدونم ولی میگم اگه این اتفاق افتادخواهش میکنم خاکستر مامانموجایه خوبی بزارید یا اگه تونستید به مونکوت برسونید. _تمومش کن نمیخوام راجبش حتی فکر کنم. _چرا عصبی میشی… _تمومش کن خواهش میکنم راجبه چیزای امیدوار کننده حرف بزن. چیزی نگفت بهش نگاه کردم با التماس نگام کرد_خواهش میکنم. _اگه چیزیت بشه….منم نمیتونم برم پس لطفا به یکی دیگه بگو.. بعد مکثی با بهت گفت_چرا نمی تونی بری؟؟ _چون… نفس عمیق کشیدم و تو چشماش زل زدم. _چون..دوست دارم….بهت وابسته شدم. چشماش گرد شد هیچی نمیگفت _نمیخوای چیزی بگی؟؟ با غم نگام کرد _نباید اینطور میشد نباید...اگه اتفاقی بیوفته چی؟ اونوقت میتونی این همه سال اینجا تنها زندگی کنی؟؟؟ _عشق و دوست داشتن که این چیزا حالیش نمیشه هر کاری کردم بهت فکر نکنم نشد نتونستم…. حالام بهتره به جای این حرفا جوابمو بدی. جین هه_تمام تلاشمو میکنم که اینجا گیر نیوفتی. با کلافگی دستشو گرفتم و به خودم نزدیکش کردم _به جای این حرفا بهتره توام بهم بگی چه حسی داری... جین هه _من …..نمیدونم...تنها چیزی که میدونم اینه که باید کاری کنم که تو اینجا گیر نیوفتی همین... بعد گفتن این حرف پاشدو رفت سره جاش و پشت بهم خوابید تا صبح به حرفامون فکر میکردم.

صبح بعد بیدار شدن بچه ها راه افتادیم جین هه ازم فاصله میگرفت انگار معذب بود. بچه هام اینو فهمیده بودن جین همون طور که داشتیم راه می رفتیم گفت _چیزی شده؟انگار جین هه ازت فاصله میگیره. _دیشب همه چیو بهش گفتم. با خوشحالی_خب؟؟؟؟ تمام حرفایی که بینمون ردوبدل شده بودو گفتم. جین_به نظرم یه جورایی حق با اونه ولی بهت قول میدم هر کاری از دستم بر بیاد بکنم تا چیزی نشه. سرتکون دادم و به راهمون ادامه دادیم. چند روز دیگم به همین منوال گذشت خیلی دور بود.تقریبا هشت روز تو راه بودیم و هنوز یکم دیگه مونده بود به خاطر حال جین هه سرعتمون کم شده بود‌. با بچه ها یه جا نشستیم تا استراحت کنیم جین هه پیش جین و جونگ کوک که داشتن غذارو آماده میکردن واستاده بود همه حواسم بهش بود. جین رو بهش گفت_میشه لطفا این گوجه هارو خورد کنی؟؟ سریع گوجه هارو گرفت و گفت_اره حتما.. شروع کرد خورد کردن همون طور نگاهش میکردم یکم باد زد که یکم از موهاش ریخت رو صورتش با مچ دستش سعی کرد موهاشو ببره کنار که نتونست رفتم سمتشو موهاشو به سمت بالا دادم هول زده نگاهم کرد و چشماشو گرد کرد سریع سرشو انداخت پایین همون طور نگاهش میکردم تند تند داشت گوجه هارو خورد میکرد که زودتر بره نمیدونم چرا ازم فاصله می گرفت.. اهی کشیدمو ازش فاصله گرفتم نمیخواستم معذب بشه پیش رودخونه رفتم داشتم به آب نگاه میکردم که با صدای نامجون به خودم اومدم _بهش وقت بده مطمئنم اونم یه حسایی بهت داره که اینجور رفتار میکنه اگه یکم دیگه بگذره خودش میفهمه؛فکر میکنم به خاطر این ازت دوری میکنه که میترسه بلائی سرت بیاد. بهش نگاه کردم_امیدوارم واقعا همینطور که تو میگی باشه. _مطمئنم همینطوره. با صدا زدن تهیونگ که میگفت غذا آماده شده رفتیم پیششون بعد غذا دوباره راه افتادیم یکم دیگه که گذشت بالاخره رسیدیم پیش همون غاری که مونکوت گفته بود.

خببب اینم از دهمین پارت داستان تا اینجا چطور بود؟نظراتونو کامنت کنین😙😗😗😙😗😙😙😚😚😶😗😗😚😗😚😗😗😗☺😗😚😗☺😗☺😗☺😗☺😗😚😗😚😗☺😗😚😗😗😚😗☺😗😚😗😚😗☺😗😗😚😗😚😗😚😗