Marinette and Adrien in love 2

از زبان آدرین:واقعا گیج شدم.ای کاش اینکارو نمیکردم به هر حال با هزاران ترس گفتم:بلک.پنجه ها بیرون...........................

از زبان مرینت:با تعجب دیدم آدین پرید و گفت:بلک پنجه ها بیرون!با تعجب دیدم کت نوار داره میاد سمتم.منو گرفت و نجاتم داد.تو این مدتی که داشت منو نجات میداد،فقط داشتم با تعجب بهش نگاه میکردم.

وقتی نجاتم داد :آدرین.این....تو...تویی؟باورم نمیشه.این غیر ممکنه.غیر ممکنهههههههههههههههههههه!آدرین گفت:آروم باش.من چاره ی دیگه ای نداشتم.داشتی بخاطر من جونتو از دست میدادی.واقعا شرمندم.خیلی متعجب شدم.مرینت.من واقعا عذر میخوام

گفتم:خب آدرین اینجا یه چیز دیگه هم هست که ناراحتت میکنه. بعد از اون تبدیل شدم.............................................

از زبان آدرین:دیدم مرینت تبدیل به لیدی باگ شد.همینطوری بی اختیار اشکام سرازیر شد.گفتم:یعنی این همه مدت تو بودی که من دوسش داشتم؟تو بودی که هی دست رد به سینه ی من میزد؟باورم نمیشه مرینت.توخیلی خوش قلب تر از این بودی.تو که دل شکوندن بلد نبودی مرینت.جریان چیه؟آخه چرا؟

بهم بگو.میخوام بدونم.کیو دوسش داری.نکنه لوکا رو؟(نو.هیز جاست ا فرند^_____^)کی برات عزیز تر از منه؟هانننننننننننننن؟(آدرین دیوونه * آدرین : هیسسسسسسسسسسسسس)

از زبان مرینت:آدرین همینطری گریه میکرد.خودمم دست کمی از اون نداشتم.گفتم:آدرین قصه دوس داری؟گفت:وسط این همه بغض میخوای قصه بگی؟حالت خوبه؟ گفتم:آره گوش کن. و قصه ی خودمو براش تعریف کردم.اینکه چطوری عاشقش شدم...

گفتم:آدرین.من تو رو بیشتر از تموم دنیا دوست دارم.بیشتر از هر لحظه و بیشتر از هر دقیقه.هر روز بیشتر از دیروز(ممد.آروم باش و دیلیت نکن!)اما هیچ وقت نتونستم بگم.منو ببخش.خیلی دوست دارم.(از زبان نویسنده:گریـــــه...)

آدرین خشکش زده بود.باورش نمیشد.وسط گریه ها و بغض هاش یه لبخند زد.گفتم:آدرین.بانوت عاشقته.خیلی دوست داره... هیچ وقت بانوت رو تنهاش نزار! بدون تو زندگی بانوت جهنمه.درکش کن. اون فقط تو رو داره. آدرین گفت:هیچ وقت ترکت نمیکنم.هیچ وقت... که یهو......

دوستان منتظر پارت بعدی باشین.لیک و کامنت و فالو فراموش نشه ها^_^