آخرین شانس (پارت سوم)

ویروس زامبی جهان رو فرا گرفته و آرتین........

ماشین نظامی وسط کوچه ایستاد دو سرباز از ماشین پیاده شدن و شروع به گشت زنی کردند. یکی از سرباز ها در سوپر مارکت را شکست و داخل شد. و تفنگ را به سمت بچه ها گرفت.بچه ها خشکشان زد. بیسیم خود را برداشت و گفت: قربان ما سه نفر را پیدا کردیم،دستور چیه؟ صدای بی روحی از بیسیم آمد:بکششان. سرباز:اما قربان اونا بچه هستند. دوباره صدا امد:گفتم بکششان ممکنه مبتلا باشند. آرتین:نه لطفاً. سرباز شروع به تیراندازی کرد.

در همین هنگام آریا رسید و با هفت تیری که پیدا کرده بود به سرباز شلیک کرد و او را کشت اما کار از کار گذشته بود. پارسا دوستشان کشته شده بود! آرتین با چهره ای اشکریزان بغل جسد دوستش نشست و گفت:پاشو،پاشو لعنتی،مگه نگفتی که تو رفاقت تا تهش هستی؟ بردیا با چهره ای غم آلود گفت:اون یکی سرباز هنوز زندست. آریا یک کُلت دیگر که پیدا کرده بود را به آرتین داد.

همه پشت قفسه ها غایم شدن . سرباز دیگر صدای تیر را شنید و با سرعت به سوپرمارکت وارد شد،آرتین سریع بلند شد و به او شلیک کرد و با عصبانیت گفت:بمیر عوضی،بمیر. و باز هم به بدن مرده سرباز شلیک کرد.آریا جلوی آرتین را گرفت و گفت:تموم شد،مُرد،تیر تفنگ را تموم نکن! آرتین با چهره ای ناراحت و به آرامی تفنگ را پایین آورد و گفت:برا اولین بار امروز خوشحال دیدمش،هفت سال باهم دوست بودیم. بردیا:دیگه مرده،تموم شد هرچی بوده،از اینجا بریم،امن نیست.

آریا:خونه تو نزدیک تره بردیا،میریم اونجا. آنها سلاح های سربازان رو برداشتند و به سمت خانه بردیا رفتند.وقتی به دم در رسیدند،بردیا گفت:اگه نباشن چی؟ آرتین دستش را روی شونه او گذاشت و گفت: نگران نباش. آرتین دست خود را قلاب کرد تا بردیا به بالای دیوار برود. بردیا:امنه! داخل حیاط شد و در را باز کرد.آرتین و آریا داخل شدند. خونه بسیار بزرگ بود. آنها بالا رفتند و در زدند اما جوابی نگرفتند.در همین هنگام آریا پیچ گوشتی ای از جیب خود در آورد و شروع به دستکاری کردن قفل در کرد.

بعد از ده دقیقه تلاش آریا در را باز کرد.آنها وارد خونه شدند،کسی نبود. اشک در چشمان بردیا جمع شد. آرتین برای همدردی گفت: حتما به یک جای امن رفتند و الان حال بهتری از ما دارند. بردیا وارد خونه شد که ناگهان چشمش به یک کاغذ نامه خورد و سریع آن را برداشت. آریا:این چیه؟ بردیا:پاکت نامس!توش خالیه. آرتین:روش نوشته برای ژنرال. بردیا:بابام ژنرال بود. آریا:پس حتما زندس،این نامه هم مدرک زنده بودنش.....