داستانی زیبا ... :)

الیزابت ، دختر شاه اندرو،در سال ۱۲۰۷ در مجارستان به دنیا آمد. او در ۱۴ سالگی با لودویگ، اشراف زاده ای از تورینگن ، ازدواج کرد و عاشقانه به او علاقه مند شد . آن دو صاحب سه فرزند شدند.

برای الیزابت همیشه زندگی بر اساس آموزه های انجیل مهم بود . در آن زمان بیشتر مردم تلاش می‌کردند زندگی آسوده و لذت بخش و مجللی داشته باشند اما الیزابت تمام تلاشش را به کار می‌برد تا به نیازمندان کمک کند.

یک روز لودویگ که به مسافرت رفته بود،سیل سرزمین‌های تورینگن را فرا گرفت. الیزابت بیمارستانی بنا کرد و به هر کس که می‌توانست یاری رساند. او حتی گاهی لباس‌ها و وسایل خانه اشرافی‌شان را به نیازمندان می‌بخشید. او به جای لباس های فاخر ثروتمندان، لباس‌ های ساده می‌پوشید و جلوی دروازه قلعه می‌ایستاد و به فقرا نان می‌داد.

لودویگ در یک جنگ پر بیت المقدس کشته شد . الیزابت دل شکسته عهد کرد که هیچ گاه ازدواج نکند. خانواده لودویگ به خاطر اینکه او اموال زیادی به فقرا می‌بخشید از او بیزار بودند و او را از خانه شوهری بیرون انداختند. بچه های او هم ز او گرفته شد چون الیزابت دیگر امکانات لازم برای مراقبت از انها را نداشت.

الیزابت با بقیه پولش بیمارستان دیگری بنا کرد و در آنجا به عنوان پرستار از بیماران نگهداری می‌کرد.

او در نوامبر ۱۲۳۱ درگذشت . گفته می شد که در قبر او معجزه رخ می دهد و کودکان نابینا شفا می یابند و افراد فلج سالم می شوند . الیزابت چهار سال پس از مرگش قدیسه اعلام شد . ✨✨✨