یک داستان کوتاه

این دنیایی که ما داریم توش زندگی می کنیم مثل یک بازی می مونه ...این بازی هم سخته و هم آسونه ...

تو دنیای ما آدما کمتر کسایی پیدا میشه که همدل و هم درد باشن .. رازدار باشن ..تو غم ها و شادی کنارت باشن و پشتتون رو خالی نکنن ...آره...اینجور آدما خیلی کمن ...پس اگه همچین آدمایی رو تو زندگی تون دارین ارزششون رو بدونین ..شما هم در کنار شون باشید و همون جوری حمایتشون کنید ! آخه همیشه میگن خوبی مثل یه توپ می مونه اگه به دیوار آدما بزنی ، دوباره به خودت بر می گرده !

می خوام تکه ای داستان زندگی خودمو براتون تعریف کنم،.

برای همین مهمه که اول خودتون علاقه داشته باشین به خوندش ....

شاید من از بچگی پدر و مادری داشتم که منو حمایت می کردن و استعداد هامو پرورش می دادن ! اما به طور دقیق ، کار بزرگی از لحاظ معنوی برام انجام ندادن !

من از بچگی یه بزرگسال بار اومدم ، شاید اون موقع ها خوشحال بودم ....البته فقط بعضی وقت ها ، چون اینکه با بقیه فرق داشته باشی ، یه سری کارا رو باید بیشتر از آدمای عادی انجام بدی ! شاید آدم های عادی هم فوق برنامه داشته باشن اما من از همون بچگی همش در حال دویدن در راهروی بی انتهایی که مثلا قرار بود به پیشرفت برسه بودم .

من نسبت به آدم های دیگه پر انرژی تر بودم و زود خسته نمی شدم ...خوشحال بودم و چون اون موقع بچه تر بودم فکر می کردم اینکه نسبت به بقیه ی بچه های کلاس بیشتر بدونی ، عادیه

اما خوب می دونین ؟ برای این دنیای بی رحم و آدمای حسود ، اصلا چیز خوبی نبود.........

. می دونم کم بود ولی به احتمال زیاد پارت ۲ و ۳ هم داره .....راستش رو بخواین بیشتر شبیه دل نوشته شد ...ولی امیدوارم که لذت برده باشین .