Always

تو حیاط یه کم راه رفتم این دو ماهی که نبودم چیزای زیادی عوز نشده بود رفتم سمت راه پله ها و رفتم سمت سالن عمومی گریفیندور تابلوی اعلانات رو چک کردم رفتیم سمت راه روی دختر ها رفتم تو اتاق هرماینی و جینی خواب بودن رفتمو رو تختم دراز کشیدم یه ساعت و نیم که گذشت ساعت ۷:۳۰ بود رفتم سمت هرماینی و آروم گفتم هرماینی بیدار نمیشی نیم ساعت دیگه کلاس داریم هرماینی:چچچیی شده یا مرلین تویی که مری! مری: بدو نیم ساعت دیگه کلاس داریم هرماینی: باشه مری:من میرم هری رو بیدار کنم تو هم جینی رو بیدار کن وقتی رفتم هری رو بیدار کنم هری یه جوری داد زد اون دوتا بدبخت نویل و رون سکته کردن🤦🏻‍♀️راه افتادیم سمت سرسرا همه یه جوری نگام میکردن انگار قتل کردم رفتیم سمت میز صبحونه میل به خوردن غذا نداشتم بابا برخلاف بقیه با مهربونی نگاهم میکرد رفتم سمت میز اساتید تا باهاش حرف بزنم سلام بابا سوروس:سلام چرا چیزی نمی خوری مری: مگه میشه چیزی خورد وقتی همه یه جوری نگات میکنن انگار قتل کردی😔 سوروس:میخای پیش خودم بشینی مری: نه ممنون پدر راستی نامه رو خوندی سوروس آره دیدم سدریک تو خودشه رفتم پیشش گفتم سلام صبح بخیر چیزی شده جوابمو نداد داشت با صبحونش بازی میکرد گفتم الو دوباره جوابمو نداد یه دونه محکم زدم پس کَلش (بابا جان آرام بچه گناه داره) سدریک:آآآییی چرا میزنی مری:کری میگم سلام بلند شو بریم سر کلاس الان دیر میشه

صلاید اضافه

اسلاید اضافه

پارت رو کوتاه دادم چون میخوام الان برم بیرون اومدم پارت طولانی میدم یه چیزی رو بگم مری هم سن سدریکه