شعر هایی ک ارامش خاصی بهت میدن:)

خدا آن حس زیبایی است که در تاریکی صحرا زمانی که هراس مرگ میدزدد سکوتت را یکی همچون نسیم دشت میگوید: کنارت هستم ای تنها……….

نم باران، لب دریا، غم تو، تنگ غروب دل من تنگ تو شد، کاش که پیدا بشوی _احسان نصری_

سکوتت را ندانستم، نگاهم را نفهمیدی نگفتم گفتنی‌ها را، تو هم هرگز نپرسیدی شبی که شام آخر بود، به دست دوست خنجر بود میان عشق و آینه یه جنگ نابرابر بود در آن هنگامه‌ی تردید، در آن بن‌بست بی‌امید در آن ساعت که باغ عشق به دست باد پرپر بود در آن ساعت هزاران سال به یک لحظه برابر بود شب آغاز تنهایی، شب پایان باور بود _اردلان سرفراز_

خار خندید و به گل گفت سلام و جوابی نشنید خار رنجید ولی هیچ نگفت ساعتی چند گذشت گل چه زیبا شده بود به راحتی میشه… بیچاره پاییز… دست بی رحمی نزدیک امد گل سراسیمه ز وحشت افسرد لیک ان خار در ان دست خزید و گل از مرگ رهید صبح فردا که رسید خار با شبنمی از خواب پرید گل صمیمانه به او گفت سلام گل اگر خار نداشت دل اگر بی غم بود اگر از بهر کبوتر قفسی تنگ نبود زندگی عشق اسارت قهر و اشتی همه بی معنا بود