زندگی دوباره!

به طور خلاصه میشه علم سرمازیستی رو اینجوری توضیح داد: توی سال 1964 رابرت اتینگر یه بیانیه ی 62 صفحه ای درمورد علم و دانش سرمازیستی منتشر کرد که الان به بیانیه ی دورنمای ابدیت معروفه و 200 صفحه داره. این بیانیه با نکته زیر شروع میشه: واقعیت:امکان پذیره که بدن مرده هارو با انجماد برای مدت زمان نا محدودی سالم و دست نخورده نگه داشت(خیلی از اجساد هستن که منجمد پیدا شدن و از هزاران سال پیش تا الان سالم موندن) فرضیات: شاید در آینده نزدیک بشه آسیب های ناشی از انجماد یا پیری و عوامل مرگ آور دیگه رو درمان کرد. این یعنی علم سرما زیستی طی یه فرایند هایی که توی اسلاید های بعد گفته شده فقط بدن مرده هارو منجمد میکنه تا در آینده ای که علم توش اونقدر پیشرفت کرده که میتونه جلوی مرگ رو بگیره از حالت انجماد خارج بشه و به نوعی درمان بشه و بعد به زندگیش ادامه بده.اگه طرفداری تئوری توطئه هستی حتما این به گوشتون خورده که میگن دیزنی بدن خودشو منجمد کرده تا زمانی که بشه جلوی مرگ رو گرفت و دیگه میدونید کذب محضه البته تو سال 2011 بدن رابرت اتینگر به شرکت CI تحویل داده شده(بدن مادر و دو همسرش هم توی محفظه های این شرکت نگه داری میشه)

فرایند انجماد: 1)بعد از مرگ جسد بلافاصله توی یخ قرار می‌ گیره 2)بعد از مرحله یک جسد به قلب و ریه مصنوعی شبیه دستگاهی که توی جراحی قلب باز استفاده میشه متصل میشه تا خون توی بدن گردش کنه 3)توی قدم بعدی حدود ۱۵ نوع ماده شیمیایی وارد رگ ‌ها میشن تا روند فساد متوقف بشه و سلول ‌ها حفظ بشن و جسد آماده عمل جراحی بشه 4)توی جراحی قفسه سینه باز میشه جراح با کمک دستگاهی که به رگ‌های بزرگ بدن وصل میکنه خون و مایعات دیگه رو تخلیه و به جای اون ضدیخ وارد رگ‌ ها میکنه. این کار خیلی حساسه چون اگه سلول ‌ها یخ بزنن یا توی روند انجماد آب خودشونو از دست بدن آسیب میبینن به همین خاطر باید با دقت زیاد تعادل رو حفظ کرد 5)وقتی رگ‌ ها از ضدیخ پر شدن جسد به تدریج به مدت دو هفته سرد میشه تا دمای اون به ۱۹۶- درجه سلسیوس برسه بعد تو یه کپسول مخصوص به صورت سر و ته توی محفظه ‌ای که نیتروژن مایع داره و به احتمال زیاد کنار سه جسد دیگه قرار داده میشه. جسد همون جا میمونه تا زمانی که علم پزشکی بتونه مرگ رو معکوس کنه

اونایی که بدنشونو منجمد میکنن به این امید این کارو میکنن که توی آینده بشه با علم مرگ معکوس برگردن یا مثل جاندارای کوچیکی که بعد از انجماد دوباره به زندگی برمیگردن به زندگی برگردن. چند نمونه از اون جانورا: تاردی گراد(خرس آبی)، شب پره پشم خرسی قطبی، نوزادان لاکپشت نقش دار، سنجاب زمینی قطبی. البته آزمایشی هم در همین مورد انجام دادن.توی اون ازمایش دانشمندا تونستن مغز یه خرگوش رو منجمد کنن و بعد به دمای معمولیش برگردونن و در آخر اعلام کردن که کارکرد مغز خرگوش بعد از گرم شدن کامل بوده و به نظر میومد که حافظه بلند مدت جانور هم حفظ شده بود. با این نتیجه توی آینده این امکان وجود داره که تمام اطلاعات موجود توی مغز یه شخص رو بتونن اسکن و دانلود کنن و توی مغز یه انسان جدید (تولید شده تو آزمایشگاه) یا حتی یه نفر دیگه گذاشت و برای این کار فقط باید سر رو منجمد کرد نه کل بدن رو

معایب و خطرات: این کار انجماد اصلا هم ارزان نیست و هزینه اش بین 30 تا 200 هزار دلاره! هیچ تضمینی نیست که پزشکی آینده بتونه مرگ رو معکوس کنه و یا فرآیند ذوب کردن بافت ها بتونه اونارو سالم نگه داره (ذوب کردن بافت ها اونارو به یه خمیر تبدیل میکنه) و اگر بتونن بدن رو به همون شکلی که قبلا بوده حفظ کنن اطمینانی وجود داره که آیا اون موجودی که از خواب پا میشه همونیه که قبلا زندگی میکرده؟