خیلی جالبه بچه ها تا آخر ببینید
آدامس آیدین دو سه دهه پیش حتی فضای بقالیها هم فوتبالی بود. متولدین دهه 50 و 60 حتما آدامسهایی با عکس‌های بازیکنان فوتبال جام‌جهانی را خوب یادشان است که اواخر دهه ۶۰ و اوایل دهه ۷۰ وارد بازار ایران شد. این آدامس‌ها از ترکیه و پاکستان می‌آمد. آن روزها یکی از آرزوهای بچههای عشق فوتبال این بود که بتوانند صاحب بقالی شوند و همه آدامس‌ها را باز کنند و کلکسیونشان کامل شود. بعد هم که نسخه وطنی آدامس با عکس فوتبالی از راه رسید. آدامس‌های «آیدین» خیلی محبوب بود و عکس‌های جالبی از بازیکنان فوتبال آن زمان، در جام‌های جهانی ۱۹۸۶ و 1990 و 1994 و جام ملتهای اروپای ۱۹۸۸ و 1992 در خود داشت.
آدامس خرسی آدامس خرسی را حتما خوب یادتان هست، همانی که روی بسته‌اش یک خرس سیاه در حال بادکردن آدامس‌بادکنکی بود. همانی که ما با خریدنش ذوق میکردیم و مادر و پدرها کلافه میشدند، از بس برچسب اش را به پشت دست و بازو و صورت و کلا هر نقطهای که خالی گیر میآوردیم، میچسباندیم. سیستمش هم اینطوری بود که باید اول محل موردنظر را خیس میکردیم (معمولا هم با آب دهان) بعد عکس را روی آن میگذاشتیم و فشار میدادیم تا ردش بماند. البته به همین راحتی هم نبود و قلق خاصی داشت؛ اگر از آب دهانمان زیادی یا کم استفاده میکردیم، برچسب نصفه نیمه چاپ میشد و حالمان را میگرفت.
آدامس‌های گرد و رنگی این آدامس‌ها که معمولا طعم شربتِ دیفن‌هیدرامین داشت، بهصورت سهتایی توی بستههای پلاستیکی شفاف فروخته میشد و از لحاظ میزان شیرینی درصدر مضرترین مواد برای دندان بهشمار میرفت. شفاف بودن بسته این آدامس‌ها بیدلیل نبود و آپشن محسوب میشد، چون میتوانستیم رنگ آدامس مان را خودمان انتخاب کنیم. البته سایز این آدامس‌ها هم گزینه دیگری بود که ما را شیفته خودش میکرد. قدیم‌ها اندازه آدامس با میزان محبوبیت اش ارتباطی مستقیم داشت؛ محبوبترین آدامسهم آنهایی بودند که برای جویدنشان مجبور بودیم دهانمان را اندازه کروکودیل باز کنیم و حسابی بادکنکی بودند.
آدامس شیک آدامس شیک، یکی از بیاد عاترینها در زمان خودش بود. نه بسته بندی پررنگ و لعابی، نه تنوع طعمی و نه برچسبی و نه اصلا هیچی! کلا سه تا طعم دارچینی و نعنایی و موزی داشت، دوتا طعم اولی از فرط تند و تیزی مخصوص بزرگ ترها بود و موزیاش، محبوبِ دلِ کوچک ترها. البته بچه های دهه شصت خیلی یادشان نمیآید آدامس شیک را خودشان خریده باشند؛ همیشه یا از بقال محل به عنوان بقیه پول دریافت میکردند یا از مادربزرگشان به عنوان جایزه ظهر خوابیدن و سروصدا نکردن. مشابه خارجی و لاکچری آدامس شیک، آدامس PK بود با یک بسته بندیِ نارنجیِ دلربا.
آدامس ماشینی و دایناسوری طرفدار این مدل آدامس، بیشتر پسر ها بودند. نکته جالب این جا بود که قدرت ماشین در عکس ذکر شده بود و همین موضوع، باعث کل کل بین پسرها بود و معمولا صحبت با این جمله شروع می شد که: «من می‌خوام بزرگ شدم از این ماشین ها بخرم!» بعد صحبت به چند اسب بخار بودنِ قدرت ماشین و سرعت اش می رسید و در نهایت دعوا می شد! از دیگر آدامس‌های موردعلاقه پسرها، «دایناسوری» بود که توی بسته‌اش، تصاویری از دایناسورهای گیاه‌خوار و گوشت‌خوار و اطلاعات عجیبی درباره شان وجود داشت که خیلی هم پایه ی علمی نداشت!
جاذبه آدامسی شاید برایتان جالب باشد بدانید در کالیفرنیا، کوچه ای به نام «کوچه آدامس بادکنکی» وجود دارد که تبدیل به یک جاذبه توریستی شده است و روزانه تعداد زیادی مسافر از این کوچه بازدید می کنند و آدامس های رنگارنگ و جویده شده خود را به دیوار های آن می چسبانند. یک کوچه جالب و متفاوت که از زمان به وجود آمدن آن تا به حال، چندین برنامه تلویزیونی و مستند در موردش ساخته شده است.
اگر پسندیدی، لایک کن و به سازنده انرژی بده!
