وای!من افسردم!

خب یه تست واسه اونایی که همیشه دنبال توجهن!

جدیدا اینطوری شده که : تو هر گپی میری و احوالپرسی میکنی : +خوبی؟ -نه اصلا/ کیه که خوب باشه؟/اصلا حالم خوب نیست حالت خوب نیست؟ اوکی قرار نیست همه جا پخشش کنی و جار بزنی اونیکه واقعا حالش خوب نیست نمیاد همه جا بگه!

دوست عزیز! افسردگی،ناراحتی،خودازاری،اشک،بغض و گریه اصلا شاخ نیست! اگه واقعا فکر میکنی شاخه پس هیچ امیدی به زندگی نداشتن ، از هیچی لذت نبردن و با هیچی خوشحال نبودن ، به مرگ و خود*شی فکر کردن و ... هم شاخ هستن!

هیچکس با پوشیدن چنتا لباس مشکی و گوش دادن چنتا اهنگ غمگین و تعریف کردن چنتا از سختیای زندگیش افسرده نمیشه لباس مشکی هیچوقت افسرده نمیکنه "شاید" وایب منفی بده و یه ادمو اروم تر نشون بده ولی هیچوقت افسرده نمیکنه

اینو یادت بمونه : افسرده ی واقعی و مشکل دار واقعی نمیاد افسردگی و مشکلاتشو همه جا جار بزنه و باهاش مظلوم نمایی کنه و بگه : وای من چقد افسردم. فلانی فقط حرف الکی میزنه که افسردس. فقط من افسردم. چون افسرده ی واقعی اصلا خوشش نمیاد در رابطه با این موضوع حرفی بزنه!

و برعکس! هرکس گریه میکنه و خیلی ناراحته و مشکی میپوشه افسرده نیست! چرا ینفر باخودش فکر نمیکنه که اینم هزار و یدونه سختی تو زندگیش داره.مثل زندگیای بقیه. باید از گریه کردن بترسه؟ اتفاقا برعکس! افسردگی فقط به گریه کردن نیست و گاها افراد حتی نمیتونن گریه کنن

پس بیاین اینکارارو انجام ندیم : ۱-همه جا نگیم من افسردم من افسردم ۲-به بقیه برچسب افسرده نزنیم ۳-با چند تا لباس مشکی و آهنگ غمگین و سختیایی که همه تو زندگیشون میکشن فاز افسردگی برنداریم :)