تیک عصبی را چگونه کنترل کنیم؟

علائم تیک عصبی تیک‌های عصبی انواع مختلفی دارند از این رو علائم گوناگونی را از خود نشان می‌دهند. این علائم می‌تواند در هر فردی متفاوت باشد. از جمله از رایج‌ترین علائم تیک‌ها حرکت‌ها یا آواهای غیر ارادی هست که فرد تنها در حالت خستگی یا استرس و اضطراب از خود بروز می‌دهد. اگر به این علائم توجه نشود، این رفتار رفته‌رفته در حالت معمول نیز رخ داده و درمان تیک سخت‌تر خواهد شد. علت تیک عصبی چیست؟ برای مبتلا شدن یک فرد به اختلال تیک عصبی بی نهایت دلیل وجود دارد. این علت‌ها به‌قدری زیاد هستند که افراد متخصص مغز و اعصاب آن‌ها را در گروه‌های مختلفی دست بندی کرده‌اند. از جمله از شایع‌ترین علل اختلال تیک عصبی عبارت‌اند از: علل اولیه تیک عصبی اسپورادیک: در اثر سندروم توره و یا پس از بلوغ در فرد ایجاد می‌شود. ارثی: در اثر عواملی نظیر سندرم توره، بیماری هانتینگتون، دیستونی اولیه، نوروآکانتوسیتوزیس به وجود می‌آید.

علل ثانویه تیک عصبی عفونت: از جمله عفونت‌هایی که باعث ایجاد تیک عصبی در شخص می‌شوند عبارت‌اند از: انسفالیت‌، کره سیدنهام، کروتزفلد جاکوب. داروها: استفاده از قرص و داروهایی نظیر محرک‌ها، فنی تویین، فنوباربیتال، ضد جنون‌ها، لوودوپا، کاربامازپین بعضاً باعث ایجاد اختلال تیک عصبی می‌شوند. توکسین: مونوکسید کربن به عنوان یک توکسین می‌توان در فرد تیک عصبی ایجاد کند. اختلالات کروموزومی و عقب ماندگی‌های ذهنی از دیگر علل ثانویه در ایجاد اختلال تیک عصبی هستند. تروما به سر استروک سندرم‌های نوروکوتانئوس اسکیزوفرنی بیماری‌های دژنراتیو در این بخش سعی کردیم جامع‌ترین لیست از علل اختلال تیک عصبی را شرح دهیم. ممکن است برای یک فرد دیگر ابتلا به این بیماری علت دیگری داشته باشد که یافتن آن بر عهده دکتر تیک عصبی است.

انواع تیک عصبی همان‌طور که پیش‌تر نیز گفتیم تیک‌های عصبی انواع بسیار مختلفی دارند. اما این تیک‌ها به و گروه کلی تقسیم بندی می‌شوند. انواع تیک عصبی در بزرگسالان عبارت است از از تیک‌های صوتی و تیک‌های حرکتی. تیک‌ عصبی حرکتی تیک‌های حرکتی به گونه‌ای از تیک‌ها گفته می‌شود که در طی آن فرد، اندام بدن یا یکی از اعضای چهره‌اش را به طور سری, بی اختیار و مکرراً حرکت می‌دهد. تیک عصبی بازو، تیک عصبی تنفسی، تیم عصبی تکان دادن سر، تیک عصبی گردن، تیک عصبی تکان دادن پا و … از جمله از شایع ترین نوع این تیک ها هستند. که فرد درگیر آن ها رفتار هایی نظیر به هم زدن چشم‌ها (چشمک زدن)، بالا انداختن شانه‌ها، پرتاب کردن سر، باز کردن دهان، تکان دادن سریع بازوها در هم کشیدن بینی و … را از خود نشان می دهد. تیک عصبی صوتی تیک‌های صوتی نیز دسته دیگر از این اختلال هستند که طی آن فرد بی اختیار از خود صدا تولید می‌کند. به عنوان فهم بهتر و دقیق‌تر موضوع می‌توان گفت: سرفه کردن، در آوردن صدای حیوانات، خرخر کردن یا نالیدن، خرناس کشیدن، جیغ زدن، تکرار کردن یک صدا، کلمه یا عبارت خاص، فحاشی کردن و … از جمله از تیک‌های صوتی است که در انجام آن فرد هیچ‌گونه تسلطی بر خود ندارد. شایان ذکر است که برخی اوقات تیک‌های به طور کاملاً طبیعی دیده می‌شوند و اگر شخصی از آن خبر نداشته باشد، فکر می‌کند فرد مبتلا به تیک خود عمداً این کار را انجام می‌دهد

تیک عصبی در کودکان چطور بروز میابد؟ انواع مختلف از تیک‌های عصبی گزارش شده است که کودکان با آن‌ها دست و پنجه نرم می‌کنند. این تیک‌ها تحت اثر عوامل گوناگونی ایجاد شده و اثر بسیار بدی بر زندگی روزمره کودک دارند. تا جایی که در زندگی عادی وی اختلال ایجاد می‌کنند. تیک‌ عصبی در کودکان با نشانه‌های مختلفی خود را نشان می‌دهند. رایج‌ترین نوع رفتاری که می‌تواند والدین را از وجود تیک عصبی در کودکشان با خبر سازد توجه به رفتارهای او است. اگر کودک به طور ناگهانی و غیر ارادی از خود صداهایی را در بیاورد و یا در حالت رایج‌تر یکی از عضوهای بدنش را به حرکت در بیاورد، به احتمال زیاد تیک عصبی دارد.

چگونه تیک‌های عصبی را کنترل کنیم؟ با یادگیری و رعایت نکاتی می‌توانید تا حد زیادی تیک‌های خود را کنترل کنید. از جمله از این نکات عبارت‌اند از: دور ماندن از محیط‌های استرس‌زا و اضطراب‌زا دور ماندن از محیط‌ها و موقعیت‌های پر تنش توجه به ساعت خواب و خودداری از کم خوابی عدم حساسیت به تیک عصبی اطلاع دادن تیکتان به اطرافیان همان‌طور که دیدید با رعایت چند نکته ساده می‌توانید تا حد زیادی این بیماری را کنترل کنید. شایان ذکر است که اگر کودک شما تیک دارد بهتر است این موضوع را در مدرسه به معلمان یا مدیر مربوطه اطلاع دهید. همچنین ممکن است کودکان دیگر فرزند شما را مسخره کنند، در این صورت می‌توانید از تجربیات یک مشاور استفاده کنید. اگر خودتان تیک دارید و این تیک مشکاتی را در انجام کار پیش پای شما می‌گذارد، حتماً این مسئله را به رئیس و همکاران خود اطلاع دهید

انواع روش‌های درمان تیک عصبی درمان تیک عصبی یک موضوع پیچیده بوده و حتماً بایستی به یک متخصص مغز و اعصاب مراجعه کنید. چرا که برخی از تیک‌های عصبی نیازی به درمان نداشته و برخی دیگر را حتماً باید درمان کرد. به طور کلی می‌توان گفت درمان و یا عدم درمان تیک‌های عصبی بستگی به علتی دارد که باعث بروز آن شده است بخصوص در درمان تیک عصبی صورت. از آن گذشته، اگر قرار باشد درمانی انجام شود، خود این درمان نیز انواع مختلفی داشته و در انتخاب بهترین درمان، نوع تیک و شدت آن در کنار ویژگی‌های فرد از عوامل تأثیر گذار است. اصولاً ۲ دسته از تیک‌های عصبی نیاز به درمان دارند، تیک‌هایی که در زندگی روزمره فرد اختلال ایجاد می‌کنند و تیک‌هایی که به علت یک عارضه فیزیکی یا روانی خطرناک به وجود آمده باشند. انواع درمان تیک عصبی عبارت است از:

۱. رفتار درمانی تیک عصبی از جمله از اولین و در عین حال ساده‌ترین روش‌های درمان تیک عصبی، رفتار درمانی است. در این نوع روش تیک‌های عصبی به طور کامل و قطعی درمان نمی‌شوند، بلکه آن‌ها را تحت کنترل قرار می‌دهند. اگر پزشک متخصص پس از معاینه و آزمایش‌های مختلف تشخیص دهد که تیک عصبی شخص قابل کنترل است، او را به یک روانپزشک یا روان‌شناس ارجاع می‌دهد. در این هنگام روان‌شناس یا شخص روانپزشک فرایند درمان فرد مبتلا به تیک عصبی را بر عهده می‌گیرد. در طول فرایند درمان، تراپیست سعی می‌کند با رفتار شناسی و آشنایی با شخصیت وی، او را در کنترل تیک‌هایش آموزش دهد. تجربه ثابت کرده است که بیشتر افراد پس از مراجعه به روانپزشک، تیک‌های عصبی بسیار کمتری از خود بروز داده و درمان آن‌ها به خوبی انجام شده است. اگر رفتار درمانی در کنترل تیک‌ها موثر نباشد، شخص مجبور است از روش‌های درمانی دیگری که متخصص تیک عصبی به وی می تجویز م یکند، بهره بگیرد. روش‌های درمانی دیگر عبارت اند از

۲. استفاده از دارو در درمان تیک عصبی درمان های دارویی تیک عصبی از دیگر روش‌های درمانی است که بسیاری از پزشکان به بیماران خود تجویز می‌کنند. امروزه داروهای بسیاری برای درمان تیک عصبی تولید شده است. تشخیص نوع دارو و مقدار دوز مصرفی آن بر عهده پزشک متخصص است. ۵ مورد از مهم‌ترین داروهایی که برای کنترل و درمان اختلال تیک عصبی مورد استفاده قرار می‌گیرند عبارت‌اند از: نورولپتیک‌ها: نورولپتیک‌ها یا همان داروهای ضد روان‌پریشی که جز معروف‌ترین و شناخته شده‌ترین داروها برای درمان قطعی تیک عصبی هستند. وظیفه اصلی این داروها تغییر اثرات مواد شیمیایی در مغز بوده و از این طریق بر کنترل حرکات بدن در جهت مثبت اثر می‌گذارند. از حمله از داروهای نورولگتیک می‌توان به ریسپریدون، ریموزاید و آریپیپرازول اشاره کرد. کلونیدین برای درمان تیک عصبی: کلونیدین‌ها نیز بر درمان تیک‌های عصبی کاربرد دارند. بهبود تیک عصبی با کلونازپام: کلونازگام نیز یکی دیگر از دارهایی است که در راستای کنترل و بهبود تیک عصبی ساخته شده و عملکردی مشابه با نورولپتیک‌ها دارد. تترابنازین برای درمان تیک عصبی: برای افرادی که بیماری زمینه‌ای داشته و این اختلال در آن به سبب همان بیماری بروز داده باشد از داروی تترابنازین استفاده می‌شود. کنترل تیک عصبی با تزریق سم بوتولینوم: برای کنترل تیک حرکتی در برخی از عضلات، به داخل آن‌ها سم بوتولینیوم تزریق می‌شود. البته شایان ذکر است که این دارو تنها ۳ ماه اثرگذار است. انتخاب و توصیه بهترین قرص برای تیک عصبی بدون دانستن دلیل بروز تیک‌های عصبی ممکن نیست، بنابراین با با توصیه پزشک خود بهترین داروی ممکن را برای درمان تیک عصبی مصرف کنید

گر هیچ کدام از روش‌ها گفته شده باعث بهبود بیمار نشود و یا تیک عصبی در فرد به قدری شدید باشد که باعث ایجاد اختلال در زندگی روزمره فرد شود، پزشکان چاره کار را در انجام عمل جراحی می‌بینند. استفاده از جراحی به خاطر خطر و ریسک بالایی که دارد، اغلب مورد استفاده قرار نمی‌گیرد و متخصصان تنها زمانی جراحی را به عنوان یک روش درمانی مورد استفاده قرار می‌دهند که چاره دیگری نداشته باشند. در این بخش بهترین و در عین حال کامل‌ترین روش‌های درمانی تیک عصبی را توضیح دادیم. شما نیز اگر به این اختلال مبتلا هستید می‌توانید با مراجعه به یک پزشک و یا دکتر مغز و اعصاب آنلاین، بهترین روش درمانی خود را شناخته و فرایند درمان را آغاز کنید. فراموش نکنید که درمان تیک عصبی هر چقدر زودتر آغاز شود، سریع‌تر و راحت‌تر درمان شده و نتایج مطلوب‌تری نیز به همراه خواهد داشت

سؤالات متداول تیک عصبی چگونه تیک عصبی را درمان کنیم؟ امروزه برای درمان قطعی تیک عصبی در بزرگسالان روش‌های مختلفی وجود دارد. در نتیجه اگر شما نیز از این بیماری رنج می‌برید، نگران نباشید چراکه با مراجعه به یک پزشک و کمک گرفتن از آن می‌توانید بهبود یابید. آیا تیک عصبی خود به خود به وجود می‌آید؟ خیر – در پیدایش و یا تشدید تیک‌های عصبی قطعاً دلیل تأثیر گذار بوده است. از این رو می‌توان گفت هیچ تیک عصبی خود به خود به وجود نمی‌آید. آیا تیک عصبی خطرناک است؟ تیک‌های عصبی خطر جانی نداشته و طبیعتاً باعث مرگ نیز نمی‌شوند. تنها ممکن است در زندگی روزم رو عادی یک فرد اختلال ایجاد کرده و تو را برنجانند. چه زمانی به پزشک مراجعه کنیم؟ به علائم و نشانه‌هایی که در این مقاله گفتیم توجه کنید. هر وقت که دیدی چند مورد از علائم گفته شده را دارید، بهتر است در اولین فرصت به یک متخصص مراجعه کنید. حتی اگر این علائم دلیل بر تیک عصبی در شما نباشد، ممکن است نشان گر مشکلات دیگری باشد. از این رو بهتر است معاینه شده و در صورت وجود هر بیماری زود از وجود آن باخبر شوید. در صورتی هم که مشکل نداشته باشید، خیالتان از سلامت جسمانیتان راحت می‌شود. امیدواریم از خواندن این مقاله لذت برده و اطلاعات کاملی را از اختلال تیک‌های عصبی به دست آورده باشید