ادوین هابل !

کاور! ادوین هابل !

ادوین هابل ستاره شناسی بود که انقلابی در زمینه اخترفیزیک ایجاد کرد. تحقیقات او به اثبات گسترش جهان کمک کرد و او یک سیستم طبقه بندی برای کهکشانها ایجاد کرد که برای چندین دهه استفاده شده است. ادوین هابل از دانشگاه شیکاگو فارغ التحصیل شد و قبل از استقرار برای هدایت تحقیقات در زمینه اخترفیزیک در رصدخانه Mount Wilson در کالیفرنیا ، در WWI خدمت کرد. کار انقلابی هابل شامل یافتن یک رابطه ثابت بین انتقال قرمز و فاصله کهکشان ها است که به اثبات نهایت گسترش جهان کمک کرد. بعلاوه ، یک سیستم طبقه بندی که او برای کهکشانها ایجاد کرده است ، توسط محققان دیگر برای دهه ها مورد استفاده قرار گرفته است ، اکنون به عنوان توالی هابل شناخته می شود.

ادوین هابل یک اخترشناس آمریکایی بود که ابتدا در آکسفورد به تحصیل حقوق پرداخت و سپس به اخترشناسی روی آورد و از 1914 تا 1917 میلادی در رصدخانه‌ی یر کیز مشغول به کار شد. جنگ جهانی اول وقفه‌ای در کارش پدید آورد و متعاقب آن در رصدخانه‌ی ماونت ویلسون به کمک تلسکوپ صد اینچی به انجام رصدهای آسمانی و پژوهش‌های نجومی پرداخت. وی علاقه‌ی خاصی به سحابی‌ها داشت و در سال 1924 میلادی با بزرگترین تلسکوپ آن زمان ستارگان درون سحابی آندرومدا را کشف کرد. از آن پس نیز تحقیقات خود را در این زمینه ادامه داد و ثابت کرد که تعدادی از ستارگان از نوع متغیّرهای قیفاووسی هستند. هابل با استفاده از قانون دوره‌ی تناوب درخشندگی فاصله‌ی سحابی آندرومدا تا زمین را استنتاج کرد و به این ترتیب مطالعه درباره‌ی جهان ماورای کهکشان را بنیاد نهاد و برای نخستین بار وجود اجرام سماوی برون کهکشانی را اعلام داشت. وی در صدد برآمد تا کهکشان‌ها را از روی شکل و از نظر تحول احتمالی طبقه‌بندی کند. بزرگترین نتیجه‌ای که از این کار به دست آورد تحلیلی بود که در سال 1929 میلادی درباره‌ی سرعت‌های دور شدن یا نزدیک شدن آن‌ها و انبساط جهان به عمل آورد.

ولی کشف ادوین چگونه اغاز شد؟ وقتی “ادوین هابل” تصاویر را مقایسه کرد، متوجه شد که این نقطه تغییر پیدا کرده و در ۶ اکتبر سال ۱۹۲۳ روی صفحه‌ی اکتشاف نوشت “VAR!”. بهترین توضیحی که هابل می‌دانست این بود که این نقطه، عکس یک ستاره‌ی متغیر است که در مکان بسیار دوری قرار دارد. بنابراین M31 که در ابتدا تصور می‌شد یک سحابی باشد واقعا کهکشان آندرومدا بود — کهکشانی شبیه کهکشان ما. این عکس که ۱۰۰ سال پیش تفسیر شد ممکن است زیبا نباشد، اما نقطه‌ی متغیر روی آن، بینشی به بشریت ارائه داد که از طریق آن توانست برای اولین‌بار، بطور آگاهانه به «کیهانی بسیار وسیع» خیره شود.

“ادوین هابل” به تنهایی کیهان شناسی رصدی مدرن را پیش برد و در نهایت تحقیقات وی منجر به کشف انبساط کیهان، مهم‌ترین کشف نجومی قرن بیستم شد. آثار عمیق هابل بر کیهان‌شناسی رصدی غیرقابل انکار است. همانگونه که نیکولاس کپرنیک در شناخت منظومه شمسی و ویلیام هرشل در شناخت کهکشان راه شیری تأثیر گذاشتند، ادوین هابل بر شناخت ما از عالم تأثیر گذاشت. شاید بتوان گفت او بزرگترین ستاره‌شناس قرن بیستم بود. کسی که واقعا کشف خارق العاده ایی کرد : کهکشان های دیگه رو کشف کرد!

و اما تلسکوب معروف هابل : تلسکوپ فضایی هابل با کوته‌نوشت HST تلسکوپی است که در سال ۱۹۹۰ توسط شاتل دیسکاوری در مدار گردش قرار گرفت. نام این تلسکوپ از نام کیهان‌شناس ادوین هابل گرفته شد. اگرچه هابل نخستین تلسکوپ فضایی نبود ولی یکی از بزرگترین و پرکاربردترین‌ها به‌شمار می‌آید. HST یک برنامه مشترک بین ناسا و سازمان فضایی اروپا است🔭 برخی معتقدند که هابل مهم‌ترین ابزار ساخته شده در کل تاریخ علم است. داده‌های این تلسکوپ در سال ۲۰۱۹ به نگارش تقریباً هزار مقاله علمی منجر شد و همچنان در خط مقدم اکتشاف است. اخترشناسان پیش از پرتاب آن در سال ۱۹۹۰ عمر دقیق کیهان را نمی‌دانستند. بررسی ستاره‌های تپنده توسط هابل این محدوده را کوچک کرد و حالا به دقت می‌دانیم که جهان ۱۳٫۸ میلیارد سال پیشینه دارد. این رصدخانه نقشی محوری در آشکار کردن انبساط شتاب گیرنده کیهان بازی کرد. کشفی که برای پژوهشگران جایزه نوبل به ارمغان آورد و شواهد قطعی از وجود سیاهچاله‌های بزرگ در مرکز کهکشان را فاش کرد