شیرینی های معروف ژاپن

شیرینی های سنتی ژاپنی در بین مردم محلی و گردشگران ژاپنی محبوب هستند. دلیلش این است که آنها نه تنها طعم فوق العاده ای دارند

موچی سنتی یک میان وعده نشاسته ای است که از کیک برنجی ساده و چسبناک درست می شود. وقتی آن را در ژاپن امتحان می کنید، پرکننده های مختلفی دارد. با این حال، وقتی کیک برنجی پر است، ژاپنی ها آن را دایفوکو می نامند. برخی از پرکننده‌های متداول عبارتند از: لوبیا قرمز و خمیر ماچا، اما پرکننده‌های خلاقانه‌ای مانند چای بوبا را نیز خواهید یافت. از بیرون، این کیک برنجی طعم و شبیه مارشمالو ساده با پوششی سبک است. خمیر نازک موچی کمی شیرینی و طعم لطیفی دارد. اگر داخل آن پر شده باشد طعم شیرینی آن را خواهید چشید. ما موچی را به خاطر بافت نرم و در عین حال کمی چسبنده اش دوست داریم. وقتی دندان های خود را در آن فرو می کنید، به چسبندگی، شیرینی ملایم برنج چسبناک را افزایش می دهند ژاپنی ها نیز آن را یک شیرینی نمادین می دانند. مردم ژاپن اغلب از این شیرینی های سنتی ژاپنی برای جشن گرفتن مناسبت هایی مانند سال نو ژاپنی استفاده می کنند. علاوه بر این، مردم ژاپن اغلب موچی را با سلامتی و ثروت مرتبط می دانند

دورایاکی شیرینی سنتی ژاپنی از دو پنکیک به سبک آمریکایی به اندازه دست ساخته شده است که با یک فیلینگ شیرین کنار هم قرار گرفته اند که محبوب ترین آنها لوبیا قرمز آزوکی ( آنکو ) است. با این حال، کاستارد، شاه بلوط (کوری) و خامه (کرم ماچا، خامه با میوه و غیره) نیز محبوب هستند. دورایاکی در ژاپن مورد علاقه بسیار زیادی در بین کودکان و بزرگسالان است. این دستور غذای دورایاکی به روش سنتی پر از آنکو درست میشوند دورایاکی ممکن است برای افرادی که هرگز شیرینی سنتی ژاپنی نخورده‌اند بسیار مناسب باشد زیرا مواد غیرعادی ندارد. هنگام چشیدن دورایاکی برای اولین بار، ممکن است فکر کنید که شبیه پنکیک با خامه فرم گرفته است - بسیار خوشمزه است! دورایاکی را میکاسا نیز می‌گویند، از کوه میکاسا در نارا، که در کنار اوزاکا است. پنکیک نرم، مرطوب و کرکی با پر کردن لوبیا قرمز شیرین با چای سبز ژاپنی گرم و کمی تلخ کاملاً مطابقت دارد. از این دورایاکی به عنوان یک خوراکی در حال حرکت یا به عنوان دسر ناهار لذت ببرید.

دانگو یک دسر در تمام طول سال است که بیشتر در فصل تماشای شکوفه های گیلاس در ژاپن میل می شود. این مصادف با آغاز بهار است و گفته می شود که این سه رنگ نماد صورتی شکوفه های گیلاس بهاری، سفیدی برف زمستانی و سبز چمن تابستانی است. آنها با آرد برنج شیرین درست می شوند و روشن، جویدنی، نرم و خوشمزه هستند. از توپ‌های شیرین صورتی و سفید و همچنین توپ‌های سبز خاکی ملایم در این شیرینی ژاپنی سیخ‌دار لذت ببرید. با هوای بهار، باید این دستور شیرینی دانگو را امتحان کنید. گلوله‌های برنج رنگارنگ و سفت که شیرین و جویدنی هستند، این خوراکی ژاپنی در این فصل ضروری است.

نریکیری به شیرینی های کلاسیک ژاپنی اشاره دارد که از خمیر لوبیا سفید و آرد برنج شیرین و چسبناک تهیه می شود . این شیرینی های سنتی ژاپنی را در شکل ها و طرح های مختلف گل پیدا خواهید کرد که رایج ترین آنها گل ساکورا صورتی است. طعم این دسر دوست داشتنی به دلیل داشتن کیک برنج جویدنی و خمیر لوبیا سفید نرم و شیرین است. قوام آن شبیه به خمیر بازی است، بنابراین می بینید که آن را به شکل های مختلف پیچیده، مانند گل، حیوانات و مناظر قالب گیری می کنید. این یک خوراکی شیرین رایج در مراسم چای ژاپنی است، زیرا از نظر بصری جذاب است و به خوبی با چای هماهنگ می شود. زمانی که هوس واگاشی می کنیم، این میان وعده مورد علاقه ماست که خیلی شیرین هم نیست. اگر تنقلات بامزه ژاپنی را دوست دارید ، نریکیری دسری است که باید امتحان کنید. قنادی رنگارنگ و گیرا است. هنگامی که آنها را در ژاپن خریداری می کنید، به زیبایی بسته بندی می شوند. این باعث می شود Neriki یک هدیه قابل ارائه باشد. برای کسانی که سعی می کنند آن را در خانه بسازند، مانند خلق یک اثر هنری خوراکی است. می‌توانید از کیت‌های استاندارد برش کوکی‌ها برای درست کردن نری‌کیری استفاده کنید، بنابراین آن‌ها را بخرید و درست کردنشان را از ابتدا تمرین کنید.

توکیو موز یک کیک موز شکل نرم پر از کرم است . این خوراکی در دهه 1990 در توکیو اختراع شد، از این رو به همین نام شناخته می شود. اگر تعجب می کنید که طعم این میان وعده شبیه موز است، پاسخ منفی است. خامه ای با طعم موز دارد، اما آنقدر شیرین است که نمی توانید طعم میوه خاصی را تشخیص دهید. انواع مختلفی مانند موز توکیو با طعم عسل، توت فرنگی و حتی چیزکیک وجود دارد. مورد علاقه ما تا حد زیادی اصل است، اگرچه اگر نسخه های محدودی مانند طعم کیت کت پیدا کردید، باید آن را امتحانش کنید

موناکا یک شیرینی سنتی ژاپنی با ویفرهای موچی ترد است که یک فیلینگ خامه ای را در بر گرفته است. شما معمولاً آنها را به شکل مربع می بینید، اگرچه امروزه ممکن است در اشکال و اندازه های مختلفی باشند طعم این واگاشی بسیار سبک و ترد است. ویفرها بی مزه هستند اما مربای آزوکی آن را شیرین می کند. به طور سنتی، موناکا با مربای لوبیا آزوکی پر می شود. با این حال، امروزه دسرفروشی ها هر چیزی از بستنی گرفته تا خامه فرم گرفته، خمیر شاه بلوط و حتی پنیر خامه ای را اضافه می کنند. واگاشی آنقدر ریز و سبک است که احتمالاً در یک نشستن بیشتر از یک غذا خواهید خورد. ما مطمئناً می دانیم که نمی توانیم در یک قطعه متوقف شویم!

هیوکو این شیرینی‌های سنتی ژاپنی به شکل جوجه ، هیوکو نامیده می‌شوند. واگاشی شبیه یک جوجه کوچک است، بنابراین اگر در ژاپن هستید نمی توانید آن را از دست بدهید. آنها در اصل یک کیک مانجو با پر کردن خمیر شکلات هستند. بنابراین طعم نرم، کرکی و شیرین دارند. پوست آن مرطوب و خوش طعم است، در حالی که زرده آن بسیار شیرین است. اگاشی قبل از اینکه در توکیو محبوب شود در فوکوئوکا منشا پیدا کرد. در نتیجه، برخی از افراد احساس می‌کنند که تفاوتی وجود دارد، به طوری که نسخه توکیو کمی گردتر و حجیم‌تر است. با امتحان Hiyoko از هر دو ایالت، نمی‌توانیم طعم تفاوت را بچشیم، اما هر دو از نظر ظاهری به همان اندازه دوست‌داشتنی هستند. مخترع اصلی هیوکو این تنقلات شایان ستایش ژاپنی را پس از دیدن یک رویا درست کرد

تایاکی وقتی صحبت از شیرینی‌های سنتی ژاپنی می‌شود، نمی‌توان به تایاکی اشاره کرد. این یک کیک به شکل ماهی است که داخل آن خمیر لوبیا قرمز شیرین است. تایاکی پوستی شکننده و ترد تقریباً وافل مانند دارد. وقتی دسر گرم را گاز می‌زنید، بلافاصله رب را می‌چشید. در حالی که معمولا داخل آن خمیر لوبیا قرمز است، ممکن است طعم های شکلاتی، ماچا و کاسترد پیدا کنید. ما هرگز نمی‌توانیم تایاکی را در زمستان ژاپنی نخوریم، و پیدا کردن آن آسان است زیرا بیشتر غرفه‌های غذا در سراسر کشور آن را می‌فروشند. تایاکی منحصر به فرد ژاپن است و بلافاصله در خارج از کشور قابل تشخیص است. اما ممکن است انطباق‌های نوآورانه‌ای از این میان‌وعده پیدا کنید، مانند یک نسخه بستنی که در آن وافل تایاکی مانند یک مخروط برای نگه داشتن پیمانه‌های بستنی عمل می‌کند.واقعیت جالب: گفته می شود که شکل ماهی به این دلیل است که ماهی نماد شانس در فرهنگ آسیایی است

وقتی آنمیتسو را می خورید، طعم ژله شیرین را می چشید و شربت شیرین روی آن ریخته می شود. گاهی اوقات می توانیم به جای آن از شربت شکر قهوه ای استفاده کنیم. با میوه ها، دسر هم ترش است و هم شیرین. این ترکیبی است که ما از خوردن آن سیر نمی شویم. همچنین ممکن است مکان‌هایی را در ژاپن پیدا کنید که آنمیتسو را با بستنی می‌فروشند، و همچنین قرار دادن موچی در داخل آن مرسوم است. آنمیتسو یک کاسه دسر سرد است که اغلب شامل ژله آگار، کوفته برنج، خمیر شیرین آنکو و میوه های فصلی مختلف است.

یوکان یک شیرینی سنتی ژاپنی است که از ژله طمع های مختلف و ، آگار و شکر تهیه می شود. به صورت بلوک فروخته می شود و به صورت تکه ای خورده می شود.دسر شیرین است و قوام ژله یکدست است. دو نوع در ژاپن خواهید دید: میزو و نری یوکان. میزو یوکان آب بیشتری دارد و در مقایسه با نری یوکان به صورت سرد مصرف می شود. ما این دسر را دوست داریم زیرا ماندگاری بالایی دارد، بنابراین می توانید آن را در یخچال نگهداری کنید و هر زمان که دوست دارید بدون نگرانی از خراب شدن آن میل کنید. یوکان در ژاپن منحصر به فرد است زیرا سرآشپزها لذیذ اصلی را از ژلاتین درست می کردند.