اشیای هری پاتری

یادگاران مرگ (Deathly Hallows) سه شی جادویی بسیار قدرتمند هستند که گویا توسط مرگ خلق شده‌اند و به هر یک از سه برادر از خانواده پورل داده شده‌اند. این سه شامل یک چوب جادوی قدرتمند و بی‌نظیر به نام چوبدستی الدر، یک سنگ با توانایی احضار روح مردگان به نام سنگ رستاخیز، و شنلی با قابلیت پنهان کردن کاربر به نام شنل نامرئی است. طبق داستان افسانه‌ای، آنتیوک پورل (صاحب چوبدستی) و هم كادموس پورل (صاحب سنگ) پایان‌های بدی داشتند، ایگنوتوس پورل که خواهان شنل بود پاداش گرفت. بنا بر افسانه‌ها کسی که این سه اثر را در اختیار داشته باشد، ارباب مرگ می‌شود. دامبلدور به هری گفته بود كه او و گلرت گریندل‌والد باور داشتند که فرد گردآورنده این سه یادگار شکست‌ناپذیر خواهد بود. داستان یادگاران مرگ در ابتدا توسط بیدل برد بیان شد و به دنبال آن این افسانه از خانواده‌ای به خانواده دیگر منتقل شد. تعداد کمی از جادوگران باور داشتند که یادگاران مرگ اشیای واقعی هستند. بیشتر افراد فکر می‌کردند که بیدل این داستان را برای سرگرمی جوان ساخته است. تاکنون هیچ کس به جز هری پاتر موفق نشده تا هر سه یادگار مرگ را تحت فرمان خود داشته باشد، هر چند که او هرگز همه‌ی آن‌ها را همزمان در اختیار نداشت. آلبوس دامبلدور نیز هر سه‌ی آن‌ها را در اختیار داشت، اما نه همزمان، چرا که او هرگز مالک واقعی شنل نبود.

چوبدستی الدر یا ارشد (Elder Wand) یکی از سه یادگار افسانه‌ای مرگ است. طبق «داستان سه برادر» این اولین یادگاری است که ظاهرا توسط خود مرگ ساخته شده است. پس از آن که آنتیوک پورل درخواست یک چوبدستی برتر را کرد، این چوبدستی به عنوان پاداش به او اهدا شد. طبق افسانه‌ها هر کسی که این چوب را با دو یادگار دیگر (سنگ رستاخیز و شنل نامرئی) داشته باشد، ارباب مرگ می‌شود. گفته شده است که این قویترین چوبدستی است که تاکنون وجود داشته است و قادر به انجام جادوهایی است که به طور معمول حتی برای ماهرترین جادوگران غیرممکن است، مانند ترمیم کردن یک چوبدستی تخریب شده دیگر که فراتر از جادوی معمول است. هسته این چوب از موی دم یک تسترال ساخته شده است. تنها جادوگرانی می‌توانند از این چوبدستی استفاده کنند که قادر به پذیرش مرگ باشند.

سنگ رستاخیز (Resurrection Stone) یکی از یادگاران افسانه‌ای مرگ بود. در «داستان سه برادر» این شی دومین یادگار بود که ظاهرا توسط خود مرگ ساخته شده بود. پس از آن که کادموس پورل درخواست چیزی کرد که قدرت یادآوری عزیزان را پس از مرگ داشته باشد، این سنگ به عنوان پاداش به او اعطا شد. طبق افسانه‌ها هرکسی که این سنگ را با دو یادگار دیگر (چوبدستی ارشد و شنل نامرئی) در اختیار داشته باشد، ارباب مرگ می‌شود. این شی یکی از دو یادگار شناخته شده است که از زمان کادموس با موفقیت به نسل بعد منتقل شده است. در سال ۱۹۴۳ این یادگار ناخواسته به تصرف تام ریدل درآمد، کسی که اقدام به ربودن حلقه مارولو گانت کرده بود و این سنگ نیز در آن حلقه نهفته بود. ریدل این حلقه را به یک هورکراکس تبدیل کرد و بعدها این حلقه در سال ۱۹۹۶ توسط آلبوس دامبلدور منهدم شد، اما سنگ رستاخیز در اولین اسنیچ طلای هری پاتر قرار گرفت و هری با استفاده از این سنگ موفقیت بزرگی در جنگ جادوگری دوم به دست آورد. شرح گفته شده است که این تنها شی است که روح عزیزان درگذشته را بازیابی می‌کند، و با سه بار چرخش در دست کاربر فعال می‌شود. گریندلوالد به اشتباه معتقد بود که می‌توان از این سنگ برای ایجاد ارتش اینفری استفاده کرد. هری پاتر با موفقیت از این شی برای احضار تصاویری از عزیزانش از جمله جیمز پاتر و لیلی ایوانز استفاده کرد. ماهیت دقیق این تصاویر مشخص نیست و آن‌ها از احضار شدن خود شکایتی نداشتند. این سایه‌ها فیزیکی‌تر از یک روح هستند اما مثل بدن زنده نیستند. هری آن‌ها را تقریبا شفاف توصیف کرده است. آن‌ها فقط تا زمانی که سنگ نگه داشته شود قابل مشاهده هستند و جلوه‌ای شبیه به پاترونوس را ایجاد می‌کنند.

شنل نامرئی (Cloak of Invisibility) یک شی جادویی است که به فرد امکان نامرئی شدن را می‌دهد، و همین طور یکی از یادگاران افسانه‌ای مرگ است. در «داستان سه برادر» این شنل سومین و آخرین یادگاری است که ظاهرا توسط خود مرگ ساخته شده است. وقتی ایگنوتوس پرول چیزی با قدرت پنهان کردن را درخواست کرد تا او توسط مرگ تعقیب نشود، این شنل به عنوان پاداش به او اعطا شد. طبق افسانه‌ها هرکسی که این شنل را به همراه دو یادگار دیگر (چوبدستی الدر و سنگ رستاخیز) در اختیار داشته باشد، ارباب مرگ می‌شود. این شنل نامرئی تنها مورد شناخته شده‌ای است که با افزایش سن از بین نمی‌رود و محافظت همیشگی را برای فرد فراهم می‌کند. به همین ترتیب این تنها یادگار شناخته شده است که از زمان ایگنوتوس با موفقیت به نسل بعدی منتقل شده است. در سال ۱۹۹۱ این شنل به تصرف هری پاتر درآمد و او از آن به شکل موثری در جنگ جادوگری دوم استفاده کرد، و سپس تصمیم گرفت آن را به فرزندان خود بسپارد.

یک هورکراکس (Horcrux) چیزی است که یک جادوگر تاریک بخشی از روح خود را در آن پنهان می‌کند تا جاودانه شود. هورکراکس‌ها تنها پس از انجام قتل که بالاترین عمل شیطانی است قابل ایجاد هستند. فرآیند ایجاد یک هورکراکس شامل یک جادو و یک عمل هولناک است که بلافاصله پس از ارتکاب قتل انجام می‌شود. از آن جا که هورکراکس‌ها برای سازنده‌های آن بسیار گرانبها هستند، معمولا اقداماتی در جهت محافظت و جلوگیری از سرقت یا تخریب آن‌ها صورت می‌گیرد، مانند افسون‌های تقابلی و نفرین‌ها. هورکراکس به عنوان تاریک‌ترین هنر و وحشتناک‌ترین جادوی تاریک شناخته می‌شود. ریشه‌ها اولین هورکراکس شناخته شده توسط هرپو فول در یونان باستان ایجاد شد. تنها خالق شناخته شده‌ی دیگر لرد ولدمورت است که احتمالا تنها کسی است که با موفقیت بیش از یک هورکراکس را خلق کرده است. ماهیت هورکراکس‌ها بسیار وحشتناک هستند و آن‌ها از دنیای جادوگری مخفی نگه داشته می‌شوند و تعداد کمی از افراد از طبیعت آن‌ها آگاه هستند. مدرسه جادوگری هاگوارتز هرگونه مطالعه روی موضوع هورکراکس‌ها را ممنوع کرده بود. آلبوس دامبلدور به ویژه در اجرای این قانون سرسخت بوده است. قدرت‌ها هدف و قدرت اصلی یک هورکراکس فراهم کردن جاودانگی برای خالق خود در قلمروی فانی است. تا زمانی که حداقل یک هورکراکس وجود داشته باشد، روح خالق به دنیای زندگان پیوند خورده باقی خواهد ماند. از این رو اگر بدن نابود شود، روح همچنان ماندگار خواهد بود. با این حال کمتر فردی چنین وضعیتی از زندگی را بر مرگ ترجیح می‌دهد. در این شرایط روح می‌تواند بدن دیگران را در اختیار داشته باشد که این امر باعث کاهش شدید طول عمر میزبان می‌شود. به همین دلیل، یک هورکراکس معمولا پنهان و خاموش نگه داشته می‌شود و سایر قدرت‌های آن به ندرت مورد کاوش یا استفاده قرار می‌گیرند. مجاورت با یک هورکراکس می‌تواند تاثیرات ذهنی منفی روی افراد بگذارد. با این حال وقتی فرد از هورکراکس دور شود، تاثیرات آن کمرنگ و سپس ناپدید می‌شود و افراد به حالت عادی خود باز می‌گردند. شخصی که علاقه‌مند به هنرهای تاریک باشد، می‌تواند با تاثیر از یک هورکراکس تقویت شود، همان طور که دولورس امبریج هنگام در اختیار داشتن آویز سالازار اسلیترین این موضوع را نشان داد. اگر فردی از نظر عاطفی آسیب‌پذیر باشد، ممکن است روح درون هورکراکس کنترل او را بدست آورد، همان طور که این اتفاق برای جینی ویزلی رخ داد. در واقع ولدمورت با بهره گیری از این قدرت از جینی برای باز کردن تالار اسرار استفاده کرد. وقتی هری از مرگ سیریوس بلک دلشکسته شده بود آنقدر عصبانی بود که نفرین کروسیاتوس را روی بلاتریکس لسترنج انجام داد و تقریبا نفرین کشتار را روی او اجرا کرد، و ولدمورت نیز از این شرایط استفاده کرد تا هری پاتر را تسخیر کند و ذهن او را کنترل کند.

جاروهای پرنده (Broomsticks) یکی از وسایل جادوگران برای حمل و نقل است. این جاروها برخلاف جاروهای غیر-جادویی قابلیت پرواز دارند و این امکان را برای جادوگران فراهم می‌کند تا آن‌ها با شناور شدن در هوا به مقصد مورد نظر خود بروند. همچنین از این جاروها برای بازی‌هایی مثل کوییدیچ استفاده می‌شود. در انگلیس و ایرلند ناظر استفاده از آن‌ها نهاد كنترل نظارتی جاروی وزارت جادو است. اولین استفاده از چوب جارو در سال ۹۶۲ صورت گرفت که در یک نسخه خطی مصور آلمانی ثبت شده است. ظاهرا استفاده از این جاروها منحصر به جادوگران است و مثلا الف‌ها برای جابجایی از پدیداری استفاده می‌کنند. به نظر می‌رسد که این جاروها تا حدی شخصیت دارند، چرا که آن‌ها قادر به پاسخ دادن به ساده‌ترین دستورات مانند «بالا!» هستند.

نقشه غارتگر (Marauder's Map) یک سند جادویی بود که تمام بخش‌های مدرسه جادوگری هاگوارتز را فاش می‌کرد. این نقشه توسط ریموس لوپین، پیتر پتی‌گرو، سیریوس بلک و جیمز پاتر ساخته شد که خودشان را غارتگران می‌نامیدند و نام نقشه نیز از همین موضوع نشات گرفته است. این نقشه نه تنها تمام کلاس‌ها، راهروها و هر گوشه از قلعه را نشان می‌داد، بلکه هر اینچ از محوطه، و تمام گذرگاه‌های پنهان درون دیوارها و محل قرارگیری هر فرد در محوطه را با نقطه‌ای نشان می‌داد. نقشه قادر به شناسایی دقیق هر فرد بود و با جادوهای مختلف تغییر شکل و نامرئی شدن فریب نمی‌خورد؛ حتی ارواح هاگوارتز نیز از این امر مستثنی نبودند. یکی از اشکالات احتمالی نقشه این بود که افراد هم نام را از یکدیگر متمایز نمی‌کرد. همچنین این نقشه ظاهرا اتاق‌های غیرقابل نفوذ را نشان نمی‌داد، چرا که وجود اتاق نیازمندی توسط دابی و نه نقشه کشف شد. مشابه با اتاق نیازمندی، تالار اسرار نیز هرگز روی نقشه ظاهر نشد، چرا که سازندگان هرگز از آن اطلاع نداشتند یا این که تالار اسرار یک مکان غیرقابل نفوذ بوده است.

سنگ جادو یا سنگ فلاسفه (Philosopher's Stone) یک ماده کیمیایی افسانه‌ای با خواص جادویی بود. از این سنگ قرمز یاقوتی می‌توان برای ایجاد اکسیر حیات و نوشیدنی جاودانه استفاده کرد، و همچنین هر فلزی را به طلای خالص تبدیل کرد. این شی تنها سنگ شناخته شده‌ای است که توسط کیمیاگر مشهور نیکولاس فلامل ساخته شده است. در سال تحصیلی ۱۹۹۱-۱۹۹۲ در مدرسه جادوگری هاگوارتز، لرد ولدمورت تلاش کرد تا برای اهداف خود این سنگ را بدزدد. تلاش تقریبا موفقیت‌آمیز او برای تصاحب این سنگ باعث ایجاد کشمکش‌هایی شد اما در نهایت اقدام او توسط هری پاتر یازده ساله خنثی شد و بازگشت ولدمورت به قدرت به تعویق افتاد.

شمشیر گریفیندور (Sword of Gryffindor) یک شمشیر جادویی هزار-ساله ساخته‌ی دست گابلین، و متعلق به جادوگر مشهور گودریک گریفیندور، یکی از چهار بنیانگذار مدرسه جادوگری هاگوارتز است. این شمشیر بعدها در شکار هورکراکس‌ها به کمک آلبوس دامبلدور و هری پاتر آمد، و از آن در جهت تخریب هورکراکس‌ها و فانی کردن دوباره لرد ولدمورت استفاده شد. خصوصیات جادویی شمشیر گریفیندور تقریبا همانند چوبدستی جادو حساس است و به درخواست‌های جانشینان منتخب گریفیندور پاسخ می‌دهد. هر زمان که یک «گریفندور واقعی» به آن احتیاج داشته باشد، شمشیر اجازه می‌دهد تا از کلاه مرتب‌سازی که از دیگر متعلقات گودریک گریفیندور است بیرون کشیده شود. از آن جایی که هری با این شمشیر باسیلیسکِ سالازار اسلیترین را کشت، شمشیر آغشته به زهر باسیلیسک است و می‌تواند هورکراکس‌ها را نابود کند.

هاگوارتز اکسپرس (Hogwarts Express) نام قطاری است که بین دو ایستگاه کینگز کراس و ایستگاه هاگسمید لندن حرکت می‌کند. این قطار حدود شش بار در سال و در صورت لزوم به دفعات بیشتر در این مسیر حرکت دارد. اکسپرس با شروع و پایان هر ترم تحصیلی مدرسه هاگوارتز، شاگردان را به این مدرسه منتقل می‌کند. این قطار هر سال در تاریخ ۱ سپتامبر و ساعت ۱۱ صبح حرکت می‌کند و در اوایل شب به ایستگاه هاگسمید می‌رسد. برخی از دانش‌آموزان در عید کریسمس و عید پاک به وسیله این قطار به ایستگاه کینگ کراس باز می‌گردند. همچنین این قطار در پایان ترم و ماه ژوئن هر سال به لندن بازمی‌گردد.

هاگوارتز اکسپرس (Hogwarts Express) نام قطاری است که بین دو ایستگاه کینگز کراس و ایستگاه هاگسمید لندن حرکت می‌کند. این قطار حدود شش بار در سال و در صورت لزوم به دفعات بیشتر در این مسیر حرکت دارد. اکسپرس با شروع و پایان هر ترم تحصیلی مدرسه هاگوارتز، شاگردان را به این مدرسه منتقل می‌کند. این قطار هر سال در تاریخ ۱ سپتامبر و ساعت ۱۱ صبح حرکت می‌کند و در اوایل شب به ایستگاه هاگسمید می‌رسد. برخی از دانش‌آموزان در عید کریسمس و عید پاک به وسیله این قطار به ایستگاه کینگ کراس باز می‌گردند. همچنین این قطار در پایان ترم و ماه ژوئن هر سال به لندن بازمی‌گردد.

کلاه مرتب‌سازی (Sorting Hat) کلاهی با ادراک در هاگوارتز است که با جادو تعیین می‌کند هر دانش آموز جدید به کدام یک از چهار گروه مدرسه تعلق دارد. این چهار گروه عبارتند از: گریفندور، هافلپاف، ریونكلاو و اسلیترین. کلاه مرتب‌سازی در اصل متعلق به گودریک گریفیندور، یکی از چهار بنیانگذار هاگوارتز بود. این کلاه به طور معمول تا وقتی مورد نیاز نباشد در دفتر مدیر نگهداری می‌شود. شرح در زمان جشن افتتاحیه سال تحصیلی، دانش آموزان سال اول به صف می‌شوند و نام آن‌ها به ترتیب حروف الفبا با صدای بلند خوانده می‌شود. سپس هر یک روی یک صندلی می‌نشینند و کلاه روی سر آن‌ها گذاشته می‌شود. این کلاه کهنه، فرسوده و بسیار کثیف است و برای صحبت کردن و آواز خواندن از طریق یک شکاف شبیه به دهان استفاده می‌کند. کلاه با استفاده از لجیلیمنسی به تفسیر افکار فردی که کلاه به سرش است می‌پردازد و به آن‌ها واکنش نشان می‌دهد. پس از مدتی بررسی، کلاه انتخاب گروه را با صدای بلند به همه اعلام می‌کند و دانش‌آموز به گروه انتخاب شده می‌پیوندد. زمان بررسی می‌تواند کمتر از یک ثانیه تا بیش از پنج دقیقه باشد.

گوی زرین اسنیچ طلایی (Golden Snitch) که اغلب به طور خلاصه اسنیچ نامیده می‌شود، سومین و کوچکترین توپ استفاده شده در بازی کوییدیچ است. این گوی طلایی رنگ به اندازه‌ی یک گردو است و روی آن بال‌هایی نقره‌ای رنگ وجود دارد. این توپ در اطراف زمین کوییدیچ با سرعت زیادی پرواز می‌کند، و گاهی مکث می‌کند و در جای خود شناور باقی می‌ماند. هدف بازیکن سیکر این است که قبل از تیم حریف اسنیچ را بگیرد که در این صورت صد و پنجاه امتیاز به دست می‌آورد. همچنین ممکن است بازی با گرفتن اسنیچ پایان پیدا کند. ظاهرا اسنیچ‌ها با سرعت‌های مختلفی پرواز می‌کنند، یا حداقل ممکن است فرسوده شوند. قوانین کوییدیچ همچنین بیان می‌کند که تنها بازیکن سیکر دو تیم حق گرفتن (یا لمس) اسنیچ را دارد، و هر بازیکنی غیر از سیکر این کار را بکند مرتکب خطایی به نام اسنیچ‌نیپ می‌شود.

چرخاننده-زمان یا تایم-ترنر (Time-Turner) وسیله‌ای جادویی بود که برای سفر در زمان استفاده می‌شد. این شی یک ساعت خاص شبیه به ساعت شنی در قالب یک گردنبند بود. وزارت جادوی بریتانیا برای ثبات بیشتر یک افسون واژگونی-ساعت را در چرخاننده‌های زمان ساخته شده‌ی خود قرار می‌داد. تعداد دفعاتی که ساعت شنی چرخانده می‌شود با تعداد ساعاتی که یک نفر در زمان سفر می‌کند تطابق دارد. با این حال افراد در هر زمان تنها ۵ ساعت می‌توانند در گذشته بمانند بدون این که آسیب جدی ببینند. اما در سال ۲۰۲۰ دو چرخاننده-زمان «حقیقی» دیگر ساخته شد که نمونه اولیه آن فقط اجازه می داد تا مسافر برای ۵ دقیقه در گذشته بماند اما مدل بهبودیافته آن اجازه می‌داد تا کاربر تا هز زمانی که می‌خواهد در گذشته باقی بماند و در صورت تمایل به آینده بازگردد.

چوبدستی یا چوب جادوگری (Wand) یک ابزار جادویی است که جادوگران از طریق آن قدرت‌های جادویی خود را به منظور اثرات و نتایج پیچیده‌تر متمرکز می‌کنند. بیشتر جادوها با کمک این چوبدستی‌ها اجرا می‌شوند، اما جادوها را می‌توان بدون استفاده از آن نیز اجرا کرد. با این حال جادوهای بدون چوبدستی بسیار دشوار هستند و به تمرکز و مهارت خارق‌العاده‌ای نیاز دارند. جادوگران پیشرفته و برخی از موجودات جادویی مانند الف‌ها قادر به انجام چنین جادوهایی هستند. چوبدستی‌ها توسط چوبدستی-سازها ساخته و فروخته می‌شوند که معروف‌ترین آن‌ها در بریتانیا اولیواندر و در اروپای شرقی گریگوروویچ هستند. هر چوبدستی از یک نوع چوب خاص ساخته شده که این چوب هسته‌ی آن را که ماده‌ای جادویی است احاطه کرده است. هیچ یک از چوبدستی‌ها به طور کامل شبیه به هم نیستند حتی اگر هسته یا چوب آن‌ها از یک موجود و درخت یکسان ساخته شده باشد. به مطالعه در مورد تاریخچه و خصوصیات جادویی چوبدستی‌ها دانش چوبدستی یا واندلور (Wandlore) گفته می‌شود. این چوب‌ها اغلب با مرگ صاحبشان دفن یا سوزانده می‌شوند. به دست آوردن چوبدستی بیشتر جادوگران چوبدستی اول خود را در سن یازده سالگی و درست قبل از شروع تحصیلات جادویی می‌خرند. بسیاری از آن‌ها چوبدستی خود را از فروشگاه چوبدستی اولیواندرز در خیابان دیاگون خریداری می‌کنند و در آن جا ممکن است چندین چوب را امتحان کنند تا چوب مناسب خود را پیدا کنند، یا به عبارت بهتر، چوبدستی جادوگر مناسب خود را پیدا کند. برخی از جادوگران، به ویژه کسانی که از اقشار فقیرتر هستند، می‌توانند از چوبدستی‌های اعضای خانواده خود استفاده کنند. برای نمونه رون ویزلی در اولین سال حضورش در هاگوارتز از چوبدستی قدیمی برادرش چارلی استفاده می‌کرد. در ایالات متحده آمریکا با خرید یک چوبدستی، یک شماره ثبت چوبدستی نیز به خریدار داده می‌شود که برای درخواست مجوزهای استفاده چوبدستی مورد نیاز است.

پرده یا ویل (Veil) یک سازه مرموز بود که در دپارتمان اسرار قرار داشت. ظاهرا این شی جلوه‌ای از یک حصار میان سرزمین زنده‌ها و سرزمین مردگان است. امکان سفر آزادانه بین این دو جهان وجود ندارد، چرا که این یک سفر یک طرفه است. جادوگران شناخته شده با عنوان ناگفتنی که در دپارتمان اسرار کار می‌کردند احتمالا این سازه را از نزدیک مطالعه کرده‌اند.

پنسیو یا قدح اندیشه(Pensieve) یک وسیله جادویی برای بررسی خاطرات است. تاثیرات ظاهر این وسیله شبیه به یک حوضچه سنگی یا فلزی کم عمق است که در آن نمادهای عجیب و غریبی حک شده و همچنین سنگ‌های نفیسی در آن نصب شده است. این ظرف با ماده‌ای نقره‌ای رنگ پر شده که به نظر می رسد یک مایع یا گاز ابری است. خاطرات وارد شده‌ی افراد در این شی جمع‌آوری می‌گردد. خاطرات را می‌توان از دیدگاه سوم-شخص مشاهده کرد. به دلیل ماهیت کاملا شخصی خاطرات و احتمال سو استفاده از آن‌ها، اکثر پنسیوها به همراه خاطرات صاحبانشان دفن می‌شوند. بعضی از جادوگران از طریق این شی خاطرات تامل‌برانگیز خود را به شخص دیگری منتقل می‌کنند که این موضوع در مورد پنسیو هاگوارتز صادق است.

آینه اریسد یا اینه نفاق انگیر (Mirror of Erised) یک آینه جادویی بود که به گفته‌ی آلبوس دامبلدور «عمیق‌ترین و فرومانده‌ترین خواسته قلب‌های ما» را نشان می‌داد. واژه اریسد در واقع برعکس واژه Desire به معنای «میل» است، که گویی در آینه منعکس شده است. خوشبخت‌ترین و راضی‌ترین فرد جهان اگر به آینه نگاه کند، بازتابی از خودش را می‌بیند، چرا که او هیچ کس و چیزی بیش از این را آرزو ندارند که آینه بتواند به او نشان دهد. با این حال ذات طبیعی انسان همیشه خواستار چیزی بزرگتر از خودش است. نوشته‌ای بر روی قاب این آینه حک شده است که در ظاهر به زبانی بیگانه و احتمالا مرده است، اما اگر کسی از نزدیک به آن نگاه کند وارونه نوشته شده است: «من چهره شما را نشان نمی‌دهم بلکه خواسته قلبتان را نشان می‌دهم». برای خواندن این عبارت (ehru oyt ube cafru oyt on wohsi) فاصله‌ها نیز باید مرتب‌سازی شوند. میل‌های شناخته شده آلبوس دامبلدور (۱۹۹۱): یک جفت جوراب ضخیم پشمی سفید. با این حال این خواسته‌ی ساده دامبلدور احتمالا به این خاطر بوده که هری از استفاده بیشتر آینه منصرف شود. آلبوس دامبلدور (۱۹۹۱-۱۹۹۷): زنده و خوشحال بودن خانواده‌اش، زنده بودن و استفاده درست از جادو توسط آریانا، صلح آبرفورث با او. هری پاتر (۱۹۹۱): پدر و مادرش هری پاتر (۱۹۹۲): دست دادن با آلبوس دامبلدور بعد از پیروزی جام گروه‌های هاگوارتز، خودش در حال نگه داشتن سنگ جادو هرماینی گرنجر (۱۹۹۷): لرد ورلدمورت شکست‌خورده و مرده، رابطه عاشقانه با رون ویزلی رون ویزلی (۱۹۹۱): خودش به عنوان کاپیتان کوییدیچ و هد بوی، جدا ایستادن از برادرانش و بهتر بودن از همه‌ی آن‌ها کوییرینوس کویرل (۱۹۹۲): خودش در حال ارائه کردن سنگ جادو به اربابش، لرد ورلدمورت لرد ولدمورت (۱۹۹۷-۱۹۹۸): خودش قدرتمندتر از هرکس، جاودانه، و غیرقابل توقف توسط هری پاتر

گردنبند اوپال (Opal Necklace) یک شی تاریک نفرین شده است که از اپال ساخته شده و برای مدتی در فروشگاه عتیقه فروشی بورگین اند برکز به فروش گذاشته شده بود. ادعا شده است که این گردنبد جان نوزده ماگل مختلف را گرفته است. همچنین این گردنبند توسط دراکو مالفوی در یک تلاش ناموفق برای ترور آلبوس دامبلدور مورد استفاده قرار گرفت که در نهایت باعث نفرین شدن کیتی بل شد. تاثیرات این گردنبند حاوی نفرینی بسیار کشنده است. وقتی تماس فیزیکی با قربانی برقرار شود، نفرین به سرعت روی گیرنده گسترش پیدا می‌کند و میزان تاثیر آن به میزان تماس ایجاد شده بستگی دارد. اگر بخش کوچکی از پوست با آن برخورد داشته باشد، قربانی وارد یک خلا می‌شود و سپس دچار درد و رنج بسیار زیادی می‌شود. اگر قربانی با یک متقابل-نفرین قدرتمند درمان نشود، منجر به گسترش بیشتر نفرین و در نهایت مرگ او می‌شود. حتی پس از استفاده از چنین درمانی، حدود شش ماه طول می‌کشد تا قربانی بهبودی کامل پیدا کند. اگر فردی به اندازه کافی نگون بخت باشد که گردنبند را بدون واسطه در دست بگیرد یا به گردن بیندازد، ممکن است بلافاصله باعث مرگ او شود. برای جلوگیری از تاثیر نفرین، نگهدارنده نیاز به استفاده از یک دستکش یا یک واسطه دیگر دارد.

جام گروه‌ها (House Cup) یک جایزه سالانه است که در مدرسه جادوگری هاگوارتز اهدا می‌شود. شرح این جام در پایان سال تحصیلی به گروهی که بیشترین امتیاز را داشته باشد اعطا می‌شود. معلمان و پریفکت‌ها در طول سال برای کارهای مختلف از جمله پاسخ درست به سوالات و انجام کارهای خوب به چهار گروه هاگوارتز (گریفیندور، اسلیترین، هافلپاف و ریونکلاو) امتیاز می‌دهند. برندگان بازی‌های کوییدیچ نیز امتیاز کسب می‌کنند. همچنین ممکن است این امتیازات برای مواردی مانند رفتار نادرست یا قانون شکنی گرفته شود. برندگان سال تحصیلی ۱۹۸۴-۱۹۸۵ - گریفیندور، هافلپاف، یا ریونکلاو سال تحصیلی ۱۹۸۵-۱۹۸۶ - اسلیترین سال تحصیلی ۱۹۸۶-۱۹۸۷ - اسلیترین سال تحصیلی ۱۹۸۷-۱۹۸۸ - اسلیترین سال تحصیلی ۱۹۸۸-۱۹۸۹ - اسلیترین سال تحصیلی ۱۹۸۹-۱۹۹۰ - اسلیترین سال تحصیلی ۱۹۹۰-۱۹۹۱ - اسلیترین سال تحصیلی ۱۹۹۱-۱۹۹۲ - گریفیندور سال تحصیلی ۱۹۹۲-۱۹۹۳ - گریفیندور سال تحصیلی ۱۹۹۳-۱۹۹۴ - گریفیندور سال تحصیلی ۱۹۹۴-۱۹۹۵ - نامشخص سال تحصیلی ۱۹۹۵-۱۹۹۶ - نامشخص سال تحصیلی ۱۹۹۶-۱۹۹۷ - گریفیندور (احتمالا) سال تحصیلی ۱۹۹۷-۱۹۹۸ - نامشخص

جام آتش (Goblet of Fire) «داور بی طرف» مسابقات ترایویزارد است که انتخاب می‌کند کدام دانش‌آموزان نماینده‌ی مدرسه خود در مسابقات هستند. پس از این که دانش‌آموزان نام خود را در جام قرار می‌دهند، جام با بیرون انداختن نام آن‌ها که همراه با شعله‌های قرمز-رنگ است، یک دانش‌آموز را از هر مدرسه انتخاب می‌کند. پس از این انتخاب، شرکت‌کنندگان با یک قرارداد جادویی الزام‌آور روبرو می‌شوند که به سبب آن نمی‌توانند از مسابقات خارج شوند. شرح این جام از چوب ساخته شده است و در زمان فعال شدن شعله‌های آن به رنگ سفید-آبی است. وقتی کسی نام خود را در آن می‌اندازد یا نام قهرمانان مشخص می‌شود، این شعله‌ها به رنگ قرمز تغییر می‌کند. این جام در زمانی که از آن استفاده نشود، در یک تابوت نگین‌دار نگهداری می‌شود. این شی به عنوان یک قاضی یا داور بی‌طرف عمل می‌کند. در طول مسابقات ۱۹۹۴، یک محدودیت سنی به مسابقات اضافه شد تا اطمینان حاصل شود که هیچ کس با سن کمتر از حداقل نتواند نام خود را در جام بندازد. اگر کسی بخواهد با یک معجون سن خود را افزایش دهد، در نهایت شعله‌های جام با آن فرد برخورد می‌کند و حتی باعث پیرتر شدنش می‌شود، همان طور که این موضوع برای فرد و جورج ویزلی اتفاق افتاد. اگرچه این جام یک قاضی بی‌طرف است، اما ممکن است تحت تاثیر جادو قرار بگیرد و در تصمیم‌گیری بر خلاف قوانین عمل کند. از آنجا که این جام یک اثر جادویی بسیار قدرتمند است، برای جادو کردن آن به یک افسون کونفوندوس با قدرت برابر یا بیشتر نیاز است. پس از انتخاب قهرمانان، جام خود را خاموش می‌کند و تا مسابقات بعدی قهرمانی روشن نخواهد شد.