وردها و جادوهای دنیای هری پاتر

سکتومسمپرا (Sectumsempra) نفرینی بود که توسط پروفسور سوروس اسنیپ اختراع شد. این افسون هدف را دچار پارگی و خونریزی شدید می‌کند. اسنیپ این نفرین را وقتی دانش‌آموز هاگوارتز بود با هدف استفاده از آن علیه دشمنانش، احتمالا غارتگران ایجاد کرد و به یکی از تخصص‌های او تبدیل شد. طبیعت سکتومسمپرا یک نفرین نسبتا خطرناک که وقتی به زبان می‌آید اثرش معادل یک شمشیر نامرئی است. از آن برای بریدن قربانی از فاصله دور استفاده می‌شود که منجر به زخم های عمیق می‌شود. این برش به دنبال حرکت چوبدستی کاربر رخ می‌دهد. با توجه به عمق بریدگی، قربانیان این نفرین در صورت عدم درمان به موقع در معرض خطر مرگ ناشی از خونریزی قرار می‌گیرند. محدودیت‌ها اثرات این نفرین مسیر حرکات چوبدستی کاربر را دنبال می‌کند، بنابراین اگر کاربر در حرکت خود بلغزد، می‌تواند ناخواسته هدف دیگری را برش دهد، مانند حادثه‌ای که طی آن اسنیپ به‌طور تصادفی گوش چپ جورج ویزلی را قطع کرد. در حالی که این نفرین می‌تواند حتی به مرده‌هایی مثل اینفری هم آسیب برساند، اما چنین اهدافی چون احساس و خون خود را از دست داده بودند عمدتا برایشان بی‌اثر بود. مقابله و درمانزخم‌های جزئی ناشی از این نفرین را می‌توان با افسون وولنرا ساننتور درمان کرد که جریان خون را آسان می‌کند و باعث گره خوردن زخم‌ها می‌شود. با این حال قربانی همچنان نیاز به درمان پزشکی دارد. اگرچه طلسم شفابخش مذکور ممکن است زخم‌ها را التیام بخشد و همین طور اعمال گیاه دیتانی ممکن است از ایجاد جای زخم جلوگیری کند، اما اگر قسمتی از بدن توسط این نفرین جدا شده باشد، نمی‌تواند دوباره رشد کند (ویژگی اثرات دائمی جادوی تاریک).

فیندفایر یا نفرین فیندفایر (Fiendfyre Curse) نفرین مرگباری بود با شعله‌های مسحورکننده‌ی قدرتمند که قادر بود تقریبا هر چیزی را که در مسیر خود بود نابود کند و شکل جانوران جادویی آتشین غول‌پیکر مانند مارها، کایمراها و اژدهایان داشت. همچنین برای کنترل آن به مهارت بسیار و تمرکز بسیاری نیاز بود. این نفرین یک جادوی تاریک پیشرفته بود و یکی از معدود مواد شناخته شده‌ای بود که قادر به از بین بردن هورکراکس‌ها بود. شرح فیندفایر آتشی بسیار قدرتمند است که در دمای بسیار بالا می‌سوزد و با آب معمولی خاموش نمی‌شود. همچنین کنترل آن برای اجراکننده بسیار دشوار است، به طوری که چوبدستی فرد در جریان پیوسته شعله قرار می‌گیرد. اگر کاربر چوبدستی خود را در حین جریان شعله تکان دهد، فواره‌ای از آتش شلیک می‌شود و تبدیل به یک جانور شعله‌ور عظیم می‌شود. هنگام پرتاب، آتش صدایی خروشان دارد و قربانیان فقط یک ثانیه فرصت دارند تا فرار کنند، سپس به سرعت همه چیز در مجاورت اجراکننده در آتش فرو می‌رود. شعله‌ها اندازه‌ی غیرعادی و بزرگی داشتند و به شکل جانوران جادویی آتشین مانند مارها، اژدهایان و کایمراها ظاهر می‌شدند و دائما به جانوران دیگر تغییر می‌کردند که همه چیز را در اطراف خود را از بین می‌بردند. این آتش حتی دارای نوعی ادراک خاص خود بود و میل مداومی برای سوزاندن هر چیز داشت. از آنجایی که فیندفایر بسیار خطرناک است، اکثر اجراکنندگان در کنترل آتش پس از آزاد شدن مشکل اساسی دارند. وینسنت کراب هرگز یاد نگرفت که چگونه شعله‌های آتش را کنترل کند که این به قیمت جانش تمام شد. کاربران ماهر کنترل بهتری روی شعله‌های آتش داشتند و می‌توانستند آن‌ها را برای حمله به سمت حریفان خود هدایت کنند. مشخص نیست که آیا آتش می‌تواند به طوری خود به خودی خاموش شود یا خیر. فیندفایر یکی از معدود مواد شناخته شده با توانایی نابودی هورکراکس‌ها بودند. هرماینی گرنجر از این موضوع آگاه بود اما به دلیل ماهیت خطرناک و غیرقابل کنترل این افسون، هرگز به استفاده از آن در برابر هورکراکس‌های ولدمورت فکر نکرد.

نفرین بند تمام بدن (Full Body-Bind Curse) که به عنوان طلسم انجماد بدن نیز شناخته می‌شود، نفرینی است که به طور موقت حریف را فلج می‌کند. جادوگران کم تجربه یا جوان اغلب از آن در دوئل‌ها استفاده می‌کردند. تاثیرات هنگام استفاده از این نفرین بر روی یک سوژه زنده، دست‌ها و پاهای قربانی به هم می‌چسبند و مثل تخته‌ای سفت می‌افتادند. با این حال قربانی همچنان توانایی‌های شنیدن، دیدن (البته مستقیم به جلو)، احساس کردن، و فکر کردن را دارد. از نظر فنی، این طلسم روی اجسام بی‌جان نیز کار می‌کند، اما تأثیرات آن معمولا نامحسوس است زیرا جسم از ابتدا حرکتی ندارد. با استفاده از ضد طلسم-متقابل عمومی، طلسم شفابخش اپیسکی (Episkey)، معجون ضد فلج یا طلسم ریپریفورس (Reparifors) می‌توان تأثیرات این نفرین را از بین برد. همچنین آثار آن با مرگ اجراکننده از بین می‌رود. نفرین بند تمام بدن اساسا متفاوت با طلسم سنگ‌کنندگی است که یک جادوی تاریک پیشرفته است، جادویی که با یک نفرین-متقابل ساده قابل بازگشت نیست. ورد پتریفیکوس توتالوس (Petrificus Totalus)

نفرین امپریوس (Imperius Curse) یک ابزار هنرهای تاریک و یکی از سه نفرین نابخشودنی است. این نفرین در صورت اجرای موفق، قربانی را کاملا تحت کنترل اجراکننده قرار می‌دهد و باعث می‌شود که فرد بدون تردید مطیع شود. گفتنی است فردی که دارای قدرت اراده‌ی استثنایی باشد می‌تواند در برابر آن مقاومت کند. این واقعیت نشان می‌دهد که امکان دفاع مستقیم در برابر این نفرین وجود دارد که در میان نفرین‌های نابخشودنی منحصر به‌ فرد است. ماهیت بر خلاف نفرین کروسیاتوس، قرار گرفتن در معرض نفرین امپریوس تجربه‌ی ناخوشایندی نیست و در واقع کاملا برعکس است. قربانی تحت نفرین امپریوس در حالتی آرام و خلسه-گونه فرو می‌رود و تمام احساس مسئولیت و اضطرابش از بین می‌رود، که چیزی شبیه به هیپنوتیزم است. با این حال زمانی که هری تحت سلطه‌ی آن قرار گرفت، معتقد بود که نفرین او ممکن است آنچنان قوی نبوده باشد. موجود تحت نفوذ این نفرین به طور کامل تحت کنترل اجراکننده قرار می‌گیرد و هر کاری را به خواست او انجام می‌دهد: از جمله اقدام به جنایاتی مانند قتل، فساد سیاسی، اختلاس و حتی خودکشی. اکثر افرادی که تحت این نفرین قرار گرفته‌اند نمی‌توانستند در برابر آن مقاومت کنند و کارهای زیادی را انجام دادند که معمولا نمی‌خواستند آن را انجام دهند. همچنین به نظر می‌رسد که قربانی تحت این نفرین به هر مهارتی در جهت تکمیل کار مجهز می‌شود، مانند افزایش قدرت بدنی، افزایش دانش، یا اعطای توانایی در طلسم کردن فراتر از حد خود. هنگامی که نفرین امپریوس به درستی به پایان برسد، قربانیان دوباره به خودشان بازمی‌گردند، همانطور که بعد از شکست نهایی ولدمورت و مرگ خواران در نبرد هاگوارتز دیده شد. خطرات اگر نفرین امپریوس ضعیف اجرا شود، ذهن قربانی ضایع می‌شود. به عنوان مثال هربرت چورلی، وزیر جوان ماگل تحت این نفرین ظاهرا دچار آسیبی طولانی‌مدت شد و برای بهبودی به بیمارستان سنت‌مونگو فرستاده شد و مابقی عمرش را با این باور زندگی کرد که یک اردک است. این احتمالا ناشی از آن است که این نفرین یک جادوی تاریک قدرتمند است که می‌تواند صدمات بیولوژیکی جبران‌ناپذیری بر جای بگذارد. همین موضوع احتمالا یکی از دلایل غیرقانونی شدن آن است. ورد ایمپریو (Imperio)

نفرین کروسیاتوس (Cruciatus Curse) که همچنین با عنوان نفرین شکنجه شناخته می‌شود، یک ابزار هنرهای تاریک و یکی از سه نفرین نابخشودنی است. هنگامی که این نفرین با موفقیت بر روی یک موجود زنده اعمال شود، به درد جسمی شدید و طاقت فرسا در قربانی منجر می‌شود، و اگر قربانی برای مدت طولانی تحت آن قرار بگیرد دچار جنون می‌شود. مجازات استفاده از این نفرین بر انسان دیگر با حبس ابد در آزکابان همراه است، مگر اینکه شواهد کافی وجود داشته باشد که اجراکننده تحت تأثیر نفرین امپریوس بوده است دو قربانی و اروور معروف این نفرین آلیس و فرانک لانگ‌باتوم بودند، کسانی که توسط مرگ‌خواران یعنی بلاتریکس، رودولفوس، و راباستان لسترنج، و بارتی کراچ جونیور تا حد جنون شکنجه شدند. ماهیت هری پاتر درد ناشی از نفرین کروسیاتوس را بدتر از «هزار چاقوی داغ سفید در پوست» توصیف کرده است که فراتر از هر تجربه‌ای در افراد است. احساس این نفرین به قدری شدید است که فرد برای فرار از درد شدید آن آرزوی بیهوشی و حتی مرگ می‌کند. درد ناشی از این نفرین برای مدتی طولانی باعث آسیب جسمی و روحی دائمی می‌شود، همان طور که لانگ‌باتوم‌ها مابقی عمر خود را به دلیل آسیب‌های دائمی این نفرین در بیمارستان سنت‌مونگو سپری کردند. این اتفاق یکی از وحشتناک‌ترین سرنوشت‌ها برای قربانی است که حتی بدتر از مرگ به حساب می‌آید. از آنجایی که افسون‌های حافظه را می‌توان از طریق شکنجه شکست داد، این نفرین نیز می‌تواند چنین کاری کند، اگرچه برای شکستن آن به سطح مشخصی از زمان و نیرو نیاز است. برتا جورکینز تحت چنین آزمایشی قرار گرفت که در نتیجه‌ی آن هم بدن و هم ذهنش دچار آسیبی غیرقابل ترمیم شد.

نفرین کشتن یا کشتار (Killing Curse) یک ابزار هنرهای تاریک و یکی از سه نفرین نابخشودنی است. هنگامی که این نفرین با موفقیت بر روی یک فرد یا موجود زنده اعمال شود، باعث مرگ آنی و بدون درد او می‌شود، بدون اینکه آسیبی به بدن فرد وارد شود یا اثری از خشونت ایجاد شود. نفرین کشتن با یک فلاش خیره‌کننده یا فوران نور سبز همراه است. تنها طلسم-متقابل شناخته شده برای این نفرین «محافظت قربانی» است که از قدرت عشق بهره می‌گیرد. نفرین کشتن نفرینی غیرقابل بلاک کردن است، بنابراین افسون‌های سپر قادر به دفاع در برابر آن نیستند. با این حال می‌توان از نور سبز آن کنار رفت و آن را با یک مانع فیزیکی با استفاده از پرایور اینکنتاتو مسدود کرد، یا اینکه فرد می‌تواند قبل از برخورد جادو ناپدید شود. اگر طلسم به چیزی غیر از هدف زنده برخورد کند، ممکن است باعث انفجار یا آتش سوزی شود. ماهیت نفرین کشتن از چوبدستی و با فلاش نور سبز و صدایی تند منتشر می‌شود. هنگامی که این نفرین به یک هدف زنده و ارگانیک برخورد کند، بدون ایجاد آسیب یا درد، آن را می‌کشد. روش این نفرین در کشتن قربانی ناشناخته است، با این حال ولدمورت این نفرین را اینگونه توصیف کرده است که روح را از بدن جدا می‌کند و قبل از آن ضربه‌ای منجر به مرگ بیولوژیکی فرد می‌شود. این نفرین توسط اکثر جادوگران به عنوان طلسم امضای لرد ولدمورت شناخته می‌شد. در طول نبرد هاگوارتز در جنگل ممنوعه، هری تأثیر این نفرین را به عنوان «مشت آهنی» توصیف کرد. هنگامی که این نفرین به یک هدف بی‌جان برخورد کند، تأثیر آن متفاوت خواهد بود و می‌تواند منجر به آتش‌سوزی، انفجارهای بزرگ مایل به سبز شود. با این حال، برخی از اشیاء، مانند مجسمه جادوگر طلایی آبنمای برادران جادویی بدون هیچ آسیب قابل مشاهده‌ای، مانع از این نفرین شد. همچنین می‌توان این نفرین را با طلسم‌های دیگر مقابله کرد، اما این کار بسیار دشواری است، زیرا نیاز به فوران‌های انرژی هر دو طلسم وجود دارد. از آنجایی که فروران انرژی اکثر طلسم‌ها بسیار کوچک و سریع است، این اتفاق فقط به‌طور تصادفی می‌تواند رخ دهد. ورد آوادا کداورا (Avada Kedavra)

نفرین انفجار (Blasting Curse) نفرینی است که باعث منفجر شدن هدف می‌شود. این نفرین در دوئل‌ها نیز رواج داشت. تاریخچه نفرین انفجار مدتی قبل از سال ۱۴۳۰ اختراع شد، زمانی که آلبرتا توتیل از این نفرین در مسابقه دوئل جادوگران سراسر انگلستان استفاده کرد. توتیل موفق به شکست دادن سامسون ویبلین شد که فردی برگزیده بود.

افسون خاطره (Memory Charm) که همچنین به عنوان طلسم فراموشی شناخته می‌شود، افسونی است که می‌تواند برای پاک کردن خاطرات خاص از ذهن افراد استفاده شود. این با طلسمی که خاطرات دروغین ایجاد می‌کند متفاوت است. اثرات افسون‌های خاطره عموما برای پاک کردن یک حافظه خاص استفاده می‌شوند. اگر یک ماگل شاهد چیزی مرتبط با دنیای جادوگری باشد، از این افسون روی او استفاده می‌شود. گاهی اوقات، استفاده انبوه از افسون‌های خاطره ضروری بود تا روی حوادث مهمی که قانون رازداری جادوگری را نقض کرده بودند، سرپوش گذاشته شود. زهر اسووپینگ ایول (Swooping Evil) خاصیت قدرتمندی در پاک کردن حافظه داشت و می‌توانست خاطرات رویدادهای جادویی خطرناک و غم‌انگیز را از تقریبا از کل جمعیت غیر-جادوگر نیویورک حذف کند، به طوری که در سال ۱۹۲۷ به جو منتقل شد و به شکل باران از طریق یک تاندربرد رهاسازی شد. اگر این افسون به‌طور نادرستی اجرا شود، می‌تواند بخش‌های قابل‌توجهی از حافظه یک فرد را پاک کند و باعث آسیب مغزی او شود که بازگشت آن با دشواری همراه است. ورد اوبلیویت (Obliviate)

افسون شناوری (Levitation Charm) افسونی است که برای به پرواز در آوردن یا شناور کردن اجسام استفاده می‌شود. این افسون در سال‌های اول مدرسه جادوگری هاگوارتز تدریس می‌شود. اثرات به نظر می‌رسد که افسون شناوری پیشرفتی در طلسم شناوری و افسون حرکت باشد، که می‌تواند اجسام را به سمت هوا بلند کند، اما تفاوتی که دارد این که است که به شخص اجازه می‌دهد اجسام شناور را به طور جادویی جابه‌جا کند. همچنین با این افسون به راحتی می‌تواند اجسام سنگین‌تر از یک فرد معمولی را بلند کرد. با این حال، افسون شناوری با وجود نقاط قوتش یک نقص مهلک دارد و آن هم کار نکردن روی انسان‌ها است. اگرچه می‌توان با استفاده از این طلسم می‌توان انسان را معلق کرد، اما در واقع این لباس‌های او هستند که تحت تأثیر قرار گرفته‌اند. ظاهرا این افسون به اندازه کافی قوی نیست که امکان یک پرواز واقعی را برای انسان فراهم کند. بلند کردن و شناور کردن اجسام به مهارت اجراکننده و وزن جسم بستگی دارد. اثرات این افسون را می‌توان با یک متقابل-طلسم عمومی معکوس کند. ورد وینگاردیو لویوسا (Wingardium Leviosa

پرایور اینکنتاتو (Prior Incantato) افسونی است که یک چوبدستی را مجبور می‌کند تا «پژواک» آخرین طلسم اجرا شده را نشان دهد. افسون-متقابل آن طلسم ریشه‌کنی است که این تصاویر را حذف می‌کند. پرایور اینکنتاتو که همچنین با عنوان «اثر طلسم معکوس» شناخته می‌شود، یک تجلی نادر است که وقتی رخ می‌دهد که دو چوبدستی با هسته‌ی یکسان (یعنی از یک حیوان گرفته شده باشند) در دوئل با یکدیگر باشند. چوبدستی برنده، چوبدستی بازنده را مجبور می‌کند تا «پژواکی» از جدیدترین طلسم‌های اجرا شده را به ترتیب معکوس تولید کند. اثرات همان‌طور که قوانین چوبدستی‌ها دیکته کرده است، هنگامی که یک دوئل بین جادوگران با هسته‌های چوبدستی یکسان صورت بگیرد، اجرای طلسم همزمان توسط هر دو طرف باعث ایجاد یک اثر نادر و قدرتمند به نام پرایور اینکنتاتو می‌شود. در این حالت هر دو چوبدستی از طریق یک نخ طلایی به هم متصل می‌شوند و صدها پرتوهای طلایی کوچکتر از این نخ مرکزی پرتاب می‌شوند که قفسی را در اطراف دوئلیست‌ها ایجاد می‌کند. قفس محافظتی ایجاد شده توسط پرایور اینکنتاتو سپس دو حامل چوبدستی مجبور می‌شوند تا در یک با هم مقابله کنند. هنگامی که یک چوبدستی بر دیگری چیره شود، چوبدستی بازنده مجبور می‌شود تا «پژواکی» از جدیدترین طلسم‌هایی که اجرا کرده را به ترتیب معکوس بازتولید کند. اگر یکی از این طلسم‌ها نفرین کشتن باشد، در آن صورت یک «پژواک» شبح گونه از فرد مقتول بیرون می‌آید. چنین پژواک‌هایی «ظاهر و شخصیت» شخص متوفی را حفظ می‌کند و همچنین می‌توانند مکالمه داشته باشند و وقایع قبل و بعد از مرگشان را به خاطر بسپارند. با این حال، این «پژواک‌ها» ارواح نیستند و به عنوان بازگشت از دنیای مردگان در نظر گرفته نی‌شوند؛ در واقع آن‌ها فقط می‌توانستند برای چند لحظه در دنیای فانی بمانند و سپس محو می‌شدند. مشخص نیست که این «پژواک‌ها» واقعا تظاهری آگاهانه با احساسات افراد هستند یا صرفا تصاویری تخیلی هستند. «پژواک» جیمز پاتر به اندازه کافی خودآگاه به نظر می‌رسید که وضعیتی را برای پسرش توضیح دهد و از او خواست که به محل امنی برود. اگر این «پژواک‌ها» تجدید دیداری از مردگان پشت ویل باشد، بنابراین یکی از دو روش شناخته‌شده برای چنین کاری است. مورد دیگر سنگ رستاخیز است.

نفرین ردوکتور (Reductor Curse) نفرینی است که اجسام جامد را تکه تکه می‌کند. هدف این نفرین به یک غبار یا توده‌ای از خاکستر تبدیل می‌شود. تاریخچه معلوم نیست چه زمانی و چه کسی این طلسم را اختراع کرده است. در کتاب طلسم‌ها از جادوگری به نام میراندا گوشاک به این طلسم اشاره شده است. این طلسم معمولا توسط دوئل‌بازان آشویندر در زمان شورش رانوک گابلین استفاده می‌شد. در طول سال تحصیلی ۱۹۸۸-۱۹۸۹ در مدرسه جادوگری هاگوارتز، پروفسور پاتریشیا راکپیک، متخصص دفاع در برابر هنرهای تاریک، این طلسم را به شاگردان سال پنجمی خود آموزش داد. ردوکتور این یکی از جادوهای تهاجمی بود که هری پاتر در طول سال تحصیلی ۱۹۹۵-۱۹۹۶ به ارتش دامبلدور آموزش داد، کسی که قبلا از این طلسم در طول مسابقات ترایویزارد استفاده کرده بود. ورد ردوکتو (Reducto)

افسون پاترونوس (Expecto Patronum) مشهورترین و یکی از قدرتمندترین افسون‌های دفاعی شناخته شده برای جادوگران است. این طلسم بسیار پیچیده و دشوار است به طوری که احساسات مثبت اجراکننده را تبدیل به یک محافظ قدرتمند می‌کند که به عنوان یک پاترونوس یا نگهبان روح مجسم می‌شود. این محافظ در درجه اول به منظور مقابله با دمنتورها و لثیفولدها استفاده می‌شد که هیچ اقدام تدافعی دیگری در برابرشان وجود نداشت. دو نوع پاترونوس وجود دارد: اولی جسمانی که یک پاترونوس با شکل و فرم خاص است، و دومی غیر جسمانی که هیچ شکل خاصی ندارد و نمی‌تواند مانند دمنتورها را دفع کند. برخی از جادوگران مانند ریموس لوپین برای پنهان کردن هویت خود، پاترونوس غیر جسمانی را انتخاب کردند. طبیعت پاترونوس تجسم چیزی پنهان اما ضروری در شخصیت افراد است. هنگامی که یک انسان با یک پلیدی غیر انسان مانند دمنتور مواجه می‌شود، باید از منابعی استفاده کند که ممکن است هرگز به آن نیاز نداشته است، و این منبع خفته همان پاترونوس است که بیدار می‌شود و آشکار می‌شود. پاترونوس‌ها اشکالی داشتند که کاربران آن‌ها ممکن است انتظارش را نداشته باشند، به طوری که کاربران هرگز تمایل خاصی به آن‌ها احساس نکرده بودند، یا (در مواردی نادر) حتی برایشان شناخته شده نبود. هر پاترونوس مانند خالق خود منحصر به فرد است، و حتی دوقلوهای همسان پاترونوس‌های کاملا متفاوتی دارند. با توجه به قرابت طولانی مدت حیوانات با انسان، شاید تعجب‌آور نباشد که در میان متداول‌ترین پاترونوس‌ها سگ، گربه و اسب باشد (اگرچه در کل هر پاترونوس جسمانی بسیار غیرمعمول است). ریموس لوپین دارای یک کتاب طلسم بود که در آن جزئیات اجرای افسون پاترونوس نوشته شده بود. اجرا برای انجام موفقیت‌آمیز این طلسم، فرد باید شادترین خاطره‌ای که می‌تواند را به یاد آورد. هر چه خاطره شادتر باشد این افسون بهتر عمل می‌کند. همچنین می‌توان سناریویی را تصور کرد که به عنوان یک خاطره بسیار شاد عمل کند. گام بعدی شروع به کشیدن یک دایره با چوبدستی آن‌ها بود تا قدرت طلسم افزایش یابد. سپس فرد باید ورد افسون یعنی «اکسپکتو پاترونوس» را بخواند. پاترونوس از نوک چوبدستی ظاهر می‌شود و می‌تواند با حرکت چوبدستی آن را به سمت هدفی هدایت کرد. اکثر جادوگران قادر به تولید هیچ شکلی از پاترونوس نبودند، و حتی ایجاد فرم غیر جسمانی آن یک توانایی جادویی برتر در نظر گرفته می‌شد. روبیوس هاگرید نمونه‌ای از جادوگری بود که نمی‌توانست هیچ شکلی از پاترونوس را به ذهنش متبادر کند، زیرا این افسون برای او بسیار دشوار بود. از طرف دیگر، مینروا مک‌گونگال تنها فردی بود که می‌توانست سه افسون پاترونوس را همزمان اجرا کند. برخی از جادوگران ممکن است تا زمانی که تحت یک شوک روانی قرار نگرفته‌اند، اصلا قادر به ایجاد پاترونوس نباشند. اگرچه تجسم کامل پاترونوس بسیار سخت است، اما در یک واقعیت جایگزین، سال چهارمی‌ها در کلاس دفاع در برابر هنرهای تاریک وظیفه‌ی اجرای این افسون را داشتند.

افسون احضار (Summoning Charm) طلسمی است که یک شی را به سمت اجراکننده فرا می‌خواند. امکان احضار شی در دامنه دید اجراکننده یا احضار شی خارج از دید با نامیدن شی پس از گفتن ورد وجود دارد. این طلسم نیاز به تفکری دارد و شی مورد نظر باید قبل از احضار شدن در ذهن اجراکننده واضح باشد. طلسمی با عملکرد متضاد این افسون وجود دارد که افسون تبعید نامیده می‌شود. اجرا و اثرات طلسم احضار را نمی‌توان در ساختمان‌ها استفاده کرد. علاوه بر این روی موجودات زنده کار نمی‌کند، اگرچه ممکن است با احضار چیزهایی به طور غیرمستقیم موجوداتی هم جابه‌جا شوند، با این حال این وضعیت می‌تواند خطرناک باشد، زیرا اشیا با سرعت نزدیک به نور حرکت می‌کنند و موجودات ممکن است در این روند آسیب ببینند. تنها استثنای شناخته شده در مورد این قاعده، کرم‌های فلوبر هستند که عموما ارزش احضار شدن ندارند. هر چه شی مورد نظر از دورتر باشد، احضار کردن آن دشوارتر است. با این حال هرماینی گرنجر اظهار کرده است که مهم نیست شی چقدر دور باشد و تا زمانی که اجراکننده آن را به وضوح در ذهن داشته باشد، باید بتواند آن را به راحتی احضار کند. علاوه بر این محل کلی شی باید مشخص باشد، در غیر این صورت احضار نمی‌شود. متقابل-طلسم‌هایی وجود دارند که می‌توانند روی اشیا قرار داده شوند تا از احضار آن‌ها جلوگیری کنند. بیشتر اجناس جادویی فروخته شده در قرن بیستم و اوایل قرن بیست و یکم با چنین افسون ضد-سرقتی از قبل مسحور شده بودند تا از احضار شدن آن‌ها توسط کسی به جز صاحبان واقعی‌شان جلوگیری شود. ورد آکیو (Accio)

افسون چوبدستی روشنایی (Wand Lighting Charm) طلسمی است که نوک چوبدستی را روشن می‌کند و به اجراکننده اجازه می‌دهد تا در تاریکی ببیند. متقابل-افسون این طلسم افسون فرو نشاندن چوبدستی (با ورد نوکس) است که برای خاموش کردن نور چوبدستی استفاده می‌شود. از این افسون می‌توان برای آشکار کردن چیزهای پنهان جادویی استفاده کرد. اثرات یکی از ساده‌ترین و در عین حال کاربردی‌ترین استفاده از این افسون، ایجاد نور در نوک چوبدستی به منظور دیدن در تاریکی بود. این نور نسبتا گرم است و در صورت بی‌دقتی می‌تواند اشیاء قابل اشتعال از جمله چوبدستی را به آتش بکشد. ورد لوموس (Lumos)

طلسم تبعید بوگارت (Boggart-Banishing Spell) افسونی است که به منظور شکست دادن یک بوگارت به کار می‌رود. این افسون باعث می‌شود تا بوگارت شکلی طنزآمیز به خود بگیرد و در نتیجه توانایی بوگارت در وحشت بودن از بین می‌رود. بوگارت‌ها با خنده شکست می‌خورند، بنابراین مجبور کردن آن‌ها برای تبدیل شدن به شکلی سرگرم‌کننده اولین قدم در شکست دادن‌شان است. با این حال، از آنجایی که بوگارت‌ها فناپذیر هستند، این طلسم مثل افسون پاترونوس واقعا آن‌ها را نابود نمی‌کند، بلکه صرفا آن‌ها را «تبعید» می‌کند - به این معنی که بوگارت شکست‌خورده ناپدید می‌شود و احتمالا در جای دیگری دوباره آشکار می‌شود. اجرا کردن یک طلسم ساده که به نیروی ذهن نیاز دارد و اجراکننده ابتدا باید به چیزی که بیشتر از همه از آن می‌ترسد تصدیق کند (به احتمال زیاد این چیزی است که بوگارت شکل آن در خواهد آمد) و سپس با ورد این افسون آن را به چیزی سرگرم‌کننده تبدیل کند. مشکلی که وجود دارد این است که بوگارت در لحظه مواجهه‌ی مستقیم، به بدترین ترس فرد تبدیل می‌شود که این موضوع باعث می‌شود تا فرد قبل از استفاده از این افسون معمولا تمرکز خود را از دست بدهد و این طلسم بی‌فایده شود. به این ترتیب، همیشه توصیه می‌شود که در هنگام تمرین کردن این طلسم ابتدا یک قدم به جلو برداشته شود. ورد ریدیکلیس (Riddikulus)

افسون خلع سلاح (Disarming Charm) افسونی است که هر چه در دست حریف باشد را به اجبار پرتاب می‌کند. معمولا این طلسم در دوئل‌ها و برای خلع کردن چوبدستی حریف استفاده می‌شد. اثرات طلسم خلع سلاح باعث می‌شود تا هر آنچه که حریف در دست دارد، که معمولا یک چوبدستی است، بیفتد. یک افسون خلع سلاح می‌تواند چندین حریف را خلع سلاح کند اگر همه در مجاورت یکدیگر باشند. افسون‌های خلع سلاح چندگانه یا بسیار قدرتمند حتی می‌توانند هدف را به پرواز درآورند و گاهی باعث بیهوشی فرد می‌شوند. ورد اکسپلیارموس (Expelliarmus)

طلسم گیج‌کننده (Stunning Spell) افسونی است که هدف را مبهوت می‌کند و باعث بیهوشی می‌شود. این افسون در دوئل‌ها فوق‌العاده مفید است، زیرا می‌تواند یک دوئل را بدون ایجاد آسیبی پایدار به سرعت پایان دهد. این طلسم همچنین توانایی توقف اجسام متحرک را دارد. طلسم-متقابل این افسون، طلسم احیا است، با این حال می‌توان با افسون سپر نیز از آن دفاع کرد. اثرات طلسم گیج‌کننده برای بیهوش کردن فوری یک هدف بدون ایجاد آسیب پایدار استفاده می‌شود. استفاده از چندین طلسم گیجی به طور همزمان اثر آن را تقویت می‌کند و این موضوع به ویژه برای موجوداتی با مقاومت به طلسم مانند اژدهایان، ترول‌ها، غول‌ها و نیمه غول‌ها مفید است، اما ممکن است منجر به آسیب به افراد عادی شود. به عنوان مثال، پروفسور مک‌گونگال پس از ضربه خوردن از این طلسم توسط چندین کارمند وزارت سحر و جادو بریتانیا در سال ۱۹۹۶، مجبور شد به سنت‌مونگو منتقل شود، و مادام پامفری از نمردن او شگفت‌زده شد. دفاع اثرات یک طلسم گیج‌کننده ممکن است با طلسم احیاکننده خنثی شود، اما به مرور زمان از بین خواهد رفت. همچنین این طلسم می‌تواند توسط طلسم سپر منحرف شود. گونه‌هایی وجود دارند که به طور طبیعی در برابر این طلسم مقاوم هستند از جمله اژدها، ترول‌ها، آکرومانتولا، غول‌ها و نیمه-غول‌ها. روبیوس هاگرید همچنین در سال ۱۹۹۶ تحت تأثیر این طلسم از چندین کارمند وزارت سحر و جادو بریتانیا قرار نگرفت. ورد استویفای (Stupefy)

افسون کونفوندوس (Confundus Charm) افسونی است که هدف را گیج و سردرگم می‌کند. تا زمانی که هدفی ذهنی برای گیج شدن داشته باشد، این افسون رو آن کار می‌کند. درجات مختلفی از سردرگمی وجود دارد که می‌تواند توسط این طلسم ایجاد شود که شامل ناآگاهی از وضعیت فعلی و فراموش کردن اطلاعات مهم می‌شود. اثرات فردی که تحت تأثیر این افسون قرار گرفته باشد، سردرگم می‌شود. وقتی طلسم به فردی ضربه می‌زند، او دچار لرزش می‌شود. این امر باعث می‌شود تا هدف درجات مختلفی از سردرگمی را تجربه کند که می‌تواند شامل یک ترفند ساده تا یک طرح پیچیده از اجراکننده باشد. این طلسم نه تنها بر روی موجودات زنده کار می‌کند، بلکه روی اشیای دارای درک نیز تأثیر می‌گذارد، همانطور که بارتی کراچ جونیور قادر به مخدوش کردن جام آتش شد، اگرچه این کار دشواری بود زیرا این جام خودش یک سازه‌ی جادویی قدرتمند است.

اسلاید اضافه گذاشتمم :(