درونگرایی چیست؟

درونگرایی یکی از ویژگی‌های شخصیتی است که در آن فرد تمایل بیشتری به بودن در فضای شخصی خود دارد. این افراد تعامل با دیگران را دوست دارند اما با هر کسی تعامل نمی‌کنند. دایره دوستان کوچکی دارند و با دوستان نزدیکشان معاشرت می‌کنند و از این معاشرت لذت می‌برند. در واقع تصورات اشتباه زیادی در مورد درونگرایی وجود دارد.

طبق گفته‌های روانشناسان و شخصیت شناسان، هر انسانی تا حدودی درونگرا و تا حدودی برونگراست. اما همه‌ی ما در نهایت به سمت یکی از این دو ویژگی بیشتر تمایل داریم. افراد درونگرا به نسبت ساکت‌تر، محتاط‌تر و درون‌نگر‌تر هستند. این افراد برای بودن در جمع‌های شلوغ انرژی زیادی مصرف می‌کنند. اگر با آن‌ها صحبت کنید، متوجه می‌شود که بعد از گذراندن زمانی مشخص در کنار دوستان و آشنایان، نیاز به دوباره شارژ کردن خود دارند. در واقع نیاز دارند که از جمع فاصله گرفته و به تنهایی خود رجوع کنند

برای این که بدانید چرا بعضی افراد درونگرا و برخی دیگر برونگرا هستند، باید فیزیولوژی بدن خود را به خوبی بشناسیم. نحوه‌ی پاسخ دادن بدن شما به محرک‌های بیرونی یک عامل تعیین کننده‌ی مهم در تعیین ویژگی‌های شخصیتی شما هستند. اگر بخواهیم در فیزیولوژی بدن دقیق شویم، باید به سیستم فعال کننده‌ی شبکیه بپردازیم. نورون‌هایی در سیستم فعال کننده‌ی رتیکولار وجود دارند که بیداری و خواب شما را تنظیم و کنترل می‌کنند. این سیستم همچنین در کنترل میزان اطلاعات دریافتی در هنگام بیداری و هوشیاری هم نقش دارد.در مورد علل درون گرایی نظریه‌های مختلفی وجود دارد که در ادامه نظریه هانس آیزنک را بررسی می‌کنیم.

چگونه می‌توان فهمید که کسی درونگراست؟ ممکن است بسیاری از شما تصور کنید که یک شخص درونگرا، انسانی خجالتی و گوشه‌گیر است و تمایل دارد در خانه تنها بماند و در جمع‌های شلوغ شرکت نکند. بهتر است بدانید که طیف درونگرایی بسیار گسترده است و نمی‌توان به سادگی آن را در یک دسته خلاصه کرد. بسیاری از افراد درونگرا تمایل دارند در خانه بمانند و به جای معاشرت با دیگران کتاب بخوانند یا فیلم ببیند. اما تعداد زیادی از درونگرایان هستند که تمایل دارند در جمع حضور داشته باشند و معاشرت کنند. حتی گاهی شاید تعجب کنید از اینکه بدانید کسانی که شمع مجلس می خوانیدشان، افرادی درونگرا و آرام هستند.

درک این نکته مهم است که درون‌گرایی ضرورتاً به معنی خجالتی بودن نیست. اجتماعی بودن عبارت است از تمایل ضعیف یا قوی بودن با دیگران و ارتباط داشتن با آن‌ها، در حالی که فرد خجالتی از بودن در کنار دیگران احساس ترس، اضطراب و ناراحتی خجالتی بودن به معنی احساس ترس و اضطراب داشتن در جمع است در حالی‌که یک فرد درون‌گرا صرفاً بودن در جمع‌های شلوغ را دوست ندارد. درونگراها از بودن در جمع‌های کوچک و برقرای مکالمه‌های کوتاه لذت می‌برند. همچنین دوست دارند قبل از صحبت کردن، فکر کنند. تمایل دارند قبل از این که درباره‌ی موضوعی صحبت کنند، از قبل در ذهن خود این موضوع را به طور کامل ‌پردازش کرده باشند.

از آن جایی که افراد درونگرا تمایل بسیاری به تنهایی و در خلوت گذراندن وقت خود دارند و یکی از علائم افسردگی هم انزوا و جدا شدن از اطرافیان است، معمولاً درونگرایی آن‌ها با افسردگی اشتباه گرفته می‌شود. البته مطالعات کمی وجود ارتباط بین افسردگی و درونگرایی را نشان داده‌اند. این مطالعات می‌گویند که افراد درونگرا بیشتر احتمال افسرده شدن دارند. همچنین درونگرا ارتباط بیشتری با احساسات دارند و نسبت به برونگراها حساس‌ترند