یکم ما پسرارو درک کنین

خب از کجا بگم... این که پسرا گریه نمیکنن نشانه بی احساس بودنشون نیست... ما پسرا احساس داریم... ولی معمولا اونارو پشت خشممون پنهان میکنیم. هر چقدر هم با جمله (مرد گریه نمیکنه) مخالف باشیم بازم گریه نمیکنیم. چون این طوری یاد گرفتیم... این طوری بزرگ شدیم

پسرا بعد از پدر مرد خونه هستن... تو هر سنی

پسر بودن یعنی همیشه باید از مادر و خواهرت جلو چشم هیزا مواظبت کنی تا مرد بودنت زیر سوال نره

برای پسرا از یه جایی به بعد پول گرفتن از پدرشون خیلی سخته چون غرورشون اجازه نمیده... واسه همین بعضی هاشون میرن و تو سن کم کار میکنن تا هم دستشون تو جیب خودشون باشه هم کمک خرج خانواده باشن"مثل من(:"

وقتی میبینیم پدر مادرمون به خواهرمون بیشتر از ما توجه میکنن و دلیلشونم اینه که (اون دختره... حساسه) به دخترا حسودیمون میشه!

پسرا نمیتونن لباسای رنگارنگ بپوشن! چرا؟ چون از ابهتشون کم میکنه!

ما پسرا نمیتونیم وقتی حوصلمون سر رفت موهامونو کوتاه کنیم(: نمیتونیم بریم پیش دوستمون دق دلی هامونو کنار اون خالی کنیم و گریه کنیم(:

ما پسرا نمیتونیم هر وقت دلمون گرفت اهنگ بزاریم برقصیم(:

یا خودمونو با لوازم ارایشی جور واجور سرگرم کنیم(:

هر چقد هم با اینا مخالف باشیم اینا حقیقته درباره پسرا. پس به خاطر همینم که شده پسرارو درک کنید پسرا نسبت به دخترا ازاد ترن اما واسه همین ازادیشون کلی بها دادن(: دختر و پسر بودن هر کدوم سختی های خودشو داره که باید باهاش کنار بیایم(: