حقایقی راجب پروانه ها🦋

بسیاری از مردم جهان علاقه‌مند به دیدن پروانه‌ها  هستند. پروانه‌ها علاوه بر زیبایی منحصر به فرد خود، زندگی و عادات شگفت‌انگیزی نیز دارند. در زیر ده واقعیت بسیار جذاب درباره پروانه‌ها آورده شده است که افق‌های تازه‌ای از زندگی آن‌ها را به روی شما می‌گشاید:

ما پروانه‌ها را به عنوان رنگارنگ‌ترین موجودات اطراف خود می‌شناسیم. پس چطور ممکن است که بال‌های آن‌ها شفاف باشد؟ بال‌های پروانه توسط هزاران پولک ریز پوشیده شده است که این پولک‌ها نور را در رنگ‌های مختلف منعکس می‌کنند. در زیر این پولک‌ها یک لایه از کیتینی (نوعی پروتئین) بسیار نازک وجود دارد. این لایه بسیار نازک و شفاف است. با افزایش سن پروانه‌ها و ریختن پولک‌های روی بال، نقاط شفاف و بی‌رنگی روی بال‌های آن‌ها دیده می‌شود که در واقع همان لایه کتین است.

پروانه‌ها یک رژیم غذایی کاملاً مایع دارند. پروانه‌های بالغ تنها می‌توانند از مایعات (معمولاً شهد گیاهان) تغذیه کنند. قطعات دهانی آن‌ها به نحوی سازمان‌دهی شده است که فقط قادر به نوشیدن هستند و نمی‌توانند مواد جامد را بجوند. آن‌ها دارای خرطومی هستند که همانند نی مایعات را به سمت مری بالا می‌کشد. این خرطوم پس از تغذیه در زیر چانه پروانه جمع می‌شود.

گیرنده‌های عصبی انتقال دهنده‌ی طعم و مزه غذا روی پاهای پروانه‌ها قرار دارند که به آن‌ها در یافتن میزبان و مواد غذایی کمک می‌کنند. پروانه ماده روی گیاه می‌نشیند و با پاهای خود به برگ ضربه می‌زند تا بو و عطر برگ‌های گیاه در هوا متصاعد شود. سپس گیرنده‌های شیمیایی واقع در پشت پاهای او، دستور مناسب بودن گیاه جهت تخم‌گذاری را به مغز حشره منتقل می‌کنند. در صورت مثبت بودن پاسخ، پروانه روی گیاه مذکور تخم‌گذاری می‌کند. همچنین، هر دو جنس نر و ماده پروانه با استفاده از پاهای خود بوی شکر موجود در شهد گل‌های میزبان را تشخیص می‌دهند و از آن تغذیه می‌کنند.

پروانه‌ها باید پس از بیرون آمدن از شفیره به سرعت خرطوم خود را جمع کنند. پروانه‌ای که نتواند از شهد گل‌ها تغذیه کند، محکوم به مرگ است. یکی از اولین وظایف آن‌ها به عنوان پروانه بالغ، جمع کردن خرطوم در زیر چانه است. هنگامی که یک پروانه از پوسته شفیرگی خود خارج می‌شود، قطعات دهانش شامل دو بخش است. پروانه با استفاده از پالپ‌های خود که در نزدیکی خرطوم قرار دارند، سعی می‌کنند تا بتوانند خرطوم خود را جمع کنند. اگر به پروانه‌ای که به تازگی از پوسته شفیرگی خود خارج شده باشد با دقت نگاه کنید خواهید دید که برای امتحان کردن عملکرد خرطوم، آن را چندین بار در زیر چانه خود باز و بسته می‌کند.

این حشرات انواع مختلفی دارند که در ادامه این مقاله آن ها را برای شما مطرح می کنیم. جالب است بدانید اسکلت پروانه ها در خارج از بدن آن ها است و به همین دلیل اسکلت خارجی نامیده می شود. اغین اسکلت ها به قدری ظریف است که انگار پوستی از استخوان ساخته شده است. قدیمی ترین فسیل این حشره مربوط به دوران پالئوسن حدود 56 میلیون سال پیش است.

پروانه ها بی مهرگانی از دسته بندپایان، پولک بانان، رده حشرات و لپیدوپترا می باشند. جالب است بدانید بال آن ها شامل هزاران فلس کوچک است که در ردیف هایی منظم قرار گرفته اند. این فلس ها در طرح های رنگی و بسیار متنوعی شکل گرفته اند که باعث شده است زیبایی این حشرات بسیار جذب کننده و خیره کننده باشد. آن ها موجوداتی بسیار پیچیده ای هستند و فعالیت هایی مثل غذا خوردن، خواب زمستانی، فرو رفتن در گودال ها، به آب زدن و مهاجرت از جمله ویژگی های آن ها به شمار می رود. معرفی و بررسی انواع

هلیوس این نوع پروانه برای اولین بار در ایران 124 سال پیش یعنی در سال 1254 هجری شمسی توسط دانشمندی به نام کریستوف از شرق سلسله جبال البرز گزارش شده است. نوزادان این حشره از انواع گیاهان تیره قیچ تغذیه می کنند. این نوع از پروانه بسیار زیبا است و ترکیب رنگی کرم و سیاه دارد.

بلوطی این حشره بسیار درشت هیکل است و دارای شاخک های کوچکی است. او تا زمانی که به سن بلوغ نرسد غذا نمی خورد. نر ها و ماده های این حشره از نظر اندازه و رنگ با یک دیگر فرق می کنند و نوع نر آن ها خیلی بزرگ تر از ماده ها می باشد و جالب است بدانید بلوطی اگر ماده باشد تا زمانی که نوع نر آن را پیدا کند با او جفت گیری کند، پرواز نمی کند.

نوک نارنجی این مدل از حشره از غرب اروپا، آسیا تا کشور چین می باشد و در ایران برای اولین بار 128 سال پیش توسط یکی از دانشمندان با نام بینرت گزارش شده است و محل پرواز آن ها گذرهای پر گل و بوته هایی بین چمن زار ها و جنگل ها می باشد. آن ها ترکیب رنگی سفید و نارنجی دارند و نوک بال های آن نارنجی می باشد. آن ها از گیاهان تیره شب بو مانند خاکشیر تغذیه می کنند.

اطلسی این حشره شب زی بزرگ ترین بال ها را در میان پروانه ها دارد و نسبت بدن او کوچک و حدود 5 سانتی متر طول دارد. بال های جلویی این حشره نوع بالغ به سمت عقب خم شده است و دارای طرح های نیمه شفاف می باشند.

مونارک  مونارک یکی از شناخته شده‌ و معروف ترین حشرات در ایالات متحده آمریکا است. دلیل این شهرت مهاجرت طولانی قابل پیش‌ بینی‌ او می باشد که در بین شمال و جنوب می باشد. در نیمه غربی و شرق ایالات متحده گروه آن ها از جنوب تا مرکز مکزیک پرواز می کنند.

شايد برايتان پیش آمده باشد که بال پروانه های زیادی را لمس کرده باشید و بعد گردی رنگی را روی دست های خود می بینید. اين آثار گردی شکل حاصل کنار هم قرار گرفتن همين پولک های فلس مانند ميکروسکوپی است. پروانه ها در رنگ های زیاد و مختلفی هستن و همین رنگ ها زیبایی آن ها را چندین برابر می کند. بسیاری از آن ها ترکیب رنگی از چندین رنگ هستند.

همان طور که می دانید این حیوانات موجوداتی بی ضرر هستند که باعث زیبایی در طبیعت می شوند. جالب است بدانید کوتاه ترین طول عمر این حشرات 24 ساعت است که و بعضی از آن ها نیز بیش از 180 روز در آن باقی می مانند. برخی از این حشرات به مدت یک هفته زنده می مانند و بسیاری از آن ها به مدت یک ماه و بعضی از آن ها نیز بیشتر از 6 ماه زندگی می کنند. به همین دلیل هر کدام از آن ها قبل از رسیدن به مرحله توسعه یافته، چهار مرحله زندگی مشترک را طی می کنند. در کل می توان گفت طول عمر این حشره 40 روز است.

باید بدانید که این حشرات دشمن های بسیار زیادی دارند و طعمه حیوانات زیادی می شوند. یکی از دلایل کوتاه بودن عمر آن ها این است که توسط دیگر حیوانات شکار می شوند. امکان دارد یکی از آن ها روی یک گل فرود آید تا بتواند در چنگال یک عنکبوت و خرچنگ گرسنه یا در معرض حمله دیگر حیوانات قرار بگیرد.

جالب است بدانی که این حشرات در فصل گرما بسیار زیاد می شوند و در زمستان به کمی قابل مشاهده هستند. پروانه های مونارک نزدیک فصل زمستان به سمت آب و هوای گرم مهاجرت می کنند و این پروانه ها در اواسط اسفند ماه فعال می شوند. این حشرات در فصل سرما و زمستان از شیره و میوه‌ های پوسیده تغذیه می‌ کنند. آن ها بیشتر در شیب‌ های رو به آفتاب که گیاهان فراوان‌ تر هستند دیده می‌ شوند.

باید بدانید که همه این حشرات اول به شکل یک تخم کوچک هستند و آن ها به قدری کوچک هستند که شاید لازم باشد برای دیدن آن ها از ذره بین استفاده کنید. وقتی کرم های کوچک از داخل تخم هایشان بیرون می آیند برای خوردن غذا بیرون می آیند. آن ها از همان برگ هایی که زیر پایشان است تغذیه می کنند. در زمانی که در پیله کرم هستند، بدنی کشیده و بال های کوچکی در می آورند. آن ها با استفاده از پاهایشان پیله را پاره می کند و بیرون می آید. آن ها پس از 3 تا 4 ساعت بعد از خارج شدن از پیله می توانند پرواز کنند.

باید بدانید این حشرات ریه ندارند و از طریق دهانه های کوچکی در کنار بدن خود نفس می کشند که به آن ها سوراخ تنفسی می گویند. آن ها از مایعاتی تغذیه می کنند که طبق گونه های مختلف ممکن است این مایعات شهد، گرده محلول، آب معدنی، کود مایع، ادرار، عرق و مایعات بدنی باشد. این حشرات مبتلا به بیماری های خاصی نمی شوند و تنها شکار از طرف حیوانات منجر به مرگ آن ها می شود.

این حشرات فواید اقتصادی بسیار زیادی دارند و آن ها موجب انتقال گرده در گیاهان غذایی و زینتی می باشند. انسان ها تا امروز مسئول خطرات زیادی برای این حشرات شده اند و به صورتی زندگی این حشرات را در خطر می اندازند. نابودی جنگل ها و مراتع و ساخت و ساز های انسانی باعث از بین رفتن گیاهانی شده است که باعث می شود از رشد پروانه ها جلوگیری کند. در دنیای امروز افراد بسیار زیادی از این حشرات به عنوان کلکسیون استفاده می کنند.

آیا با لمس بال پروانه جانش را از دست می دهد؟  هنگامی که بال این حشرات را لمس می کنید به نظر می رسد برخی از گرد و غبار روی انگشتان شما خیس می شود. به طور کلی لمس کردن این حشره ایده خوبی نمی باشد و بهتر است با لمس کردن آن ها را اذیت نکنید. آیا پروانه ها متقارن هستند؟ باید بدانید که تقارن چیزی است که در کل زیست شناسی بسیار رایج می باشد. هم چنین این حشرات متقارن هستند و تقارنی دو طرفه مانند پروانه و قورباغه دارند. آن ها جزء حشرات زیبا و محبوب بین انسان ها هستند. آیا پروانه ها راه می روند؟ برای پروانه راه رفتن از یک گیاه به گیاه دیگر در مقابل پرواز بسیار سخت خواهد بود. باید تمام راه را در پایین یک گیاه قدم بزند که این تهدید زیادی برای این حشره به شمار می رود بنابراین او تمامی مسیر هایی که قرار است طی کند را پرواز می کند. چگونه پروانه نر و ماده را تشخیص دهیم؟ باید بدانید که این حشره در صورتی که ماده باشد بزرگ تر می باشد و پروانه های نر جثه های کوچک تری دارند و باید بدانید در برخی از پروانه ها ترکیب رنگی نر و ماده ها متفاوت است.

.....