ناکلز سرش خورد به میز اوف شد۱۱

این قسمت آخره ولی ادامش توی فصل جدید می افته که بعدا عرض می کنم😐

"خوشحال و شاد و خندانم/ قد دنیا را می دانم..." سونیک:"امی بس کن اینا جواب نمی دن..." امی:"شاید جواب داد خب!" و عصبانی به سونیک نگاه می کند‌. سونیک:" تو الآن ۲۰ تا شعر رو کامل خوندی! اینا اینجوری بیدار نمی شن😐" امی:"بذار اینو امتحان کنم:دوست دارم زندگیییی رووووووو" امی آنقدر جیغ بلندی می زند که تیلز و سونیک از جا می پرند.سونیک:"امی بس کن کار نمی کنهههههه" امی:"کار می کنه"."نمی کنه"."می کنه"...تیلز:"بس کنیننننننن" امی:"حریف تو هستم/حقمو می گیرم" سونیک:"هه کور خوندی! من برنده می شم..." تیلز:"بس کنین شما دوتا! وایستا ببینم! ناکلز داره تکون می خوره!" سونیک و امی بدو بدو به سمت ناکلز حرکت کردند:

ناکلز آرام آرام چشم خود را باز می کنم و خمیازه می کشد:"هی اینجا چه خبره؟من اینجا چیکار می کنم؟! مستر امرالد کجاستتت؟؟؟" تیلز مستر امرالد را به ناکلز نشان می دهد، ناکلز:"وایستا ببینم! اکلیل رنگی رنگی؟چشم مصنوعی؟ پاپیون جینگیلی؟" عصبانی می شود:"کی اینکار رو کرده تا حسابش رو برسم!؟" سونیک :"با اجازه...خودت کردی"

ناکلز داد می زند:"نهههههههههه" و روی زمین می افتد و غلت می خورد و حرف های نامفهومی زمزمه می کند. سونیک:" اوه رفیق! آروم باش درستش می کنیم" ناکلز می نشیند و زانو های خود را در آغوش می گیرد:"نمی تونم خودم رو ببخشم...امکان نداره..." امی:"حالت خوبه؟" ناکلزکه به نظر می رسد دیوانه شده :"نهههه به من دست نزنننننن" و آنجا را ترک می کند. سونیک:"نگران نباشین اون حالش خوب می شه..." صدای خود را آرام می کند:"احتمالا" ناگهان در باز می شود و ناکلز مستر امرالد را برمی دارد و داد زنان می دود. ناگهان امی می گوید:"وا...وای!شدو تکون خورد!" سونیک و تیلز او را نگاه می کنند، و او چشمانش را باز می کند...

خب باید بگم که...این پارت آخر بود! البته ادامش می ره برای فصل بعد که "شدو سرش خورد به میز اوف شد" هست😐 و احتمالا خیلی دیر میاد چون مدرسه ها شروع می شه😐 ممنون وقت گذاشتید خدانگهدار! نتیجه هم چالشه