داستان طنز با پايان غير منتظره؟!

شبی یک هواپیمای دو موتوره در آسمان نیوجرسی پرواز می کرد. ناگهان دستگاه مولد اکسیژه آن، با صدای گوشخراشی منفجر شد. اين هواپیما پنج سرنشین داشت. خلبان، دالايی لاما برنده صلح نوبل، شکیل اونیل بسکتباليست مشهور آمريکايی، بیل گیتس طراح و رئیس سابق مایکروسافت، یک جوان كم سن وسال.....

هواپیما داشت سقوط می کند که خلبان با سرعت به بخش مسافران وارد شد و گفت : آقایان، هواپیما دارد سقوط می کند و ما فقط چهار عدد چتر نجات داریم که یکی از آنها هم برای من است.ِ بعد، در هواپیما را باز کرد و با چتر نجات بیرون پرید. بعد از خلبان، شکیل اونیل، از جا پرید و گفت آقایان، من مشهورترین ورزشکار دنیا هستم، جهان به ورزش کارهای بزرگی مانند من احتیاج دارد، پس یکی از این چترها به من میرسد. سپس یکی از سه چتر باقی مانده را برداشت و خودش را به بيرون پرتاب کرد......

در همین موقع بیل گیتس با دستپاچگی از جا بلند شد و با حالت التماس گفت آقایان، من باهوش ترین آدم کره زمین هستم، دنیا به آدم های باهوش مانند من احتیاج دارد. آن وقت بسته ای را برداشت و از هواپیما بیرون پريد.......

حال فقط یک چتر باقی مانده بود. دالايی لاما و جوان كم سن و سال نگاهی به همدیگر کردند و چیزی نگفتند. بلاخره دالايی لاما به حرف آمد و گفت پسرم من عمر خودم را کرده ام و شیرینی زندگی را چشیده ام، اما تو هنوز جوان هستی، چتر نجات را بردار و بپر. من توی هواپیما می مانم. اما جوان كم سن وسال با خونسردی لبخندی زد و گفت غصه نخور پدر جان، ما اکنون دو چتر نجات داریم ؛ چون باهوش ترین آدم روی کره زمین، اشتباهی کوله پشتی مرا برداشت و بیرون پرید!