به خاطر شما p³

خوب بالاخره ادامه ی داستانم رو دارم می ذارم😐😐ببخشید دیر شد😐🙂

روی زمین سرد دراز کشیده بود،حسابی کمر و سرش درد می کرد. _ارباب بذارید کمکتون کنم! _نه من نیازی به کمک ندارم. _اما ارباب... _گفتم نمی خوام... صدای جیغ کوتاه بلاتریکس به گوش رسید،وبلافاصله صدای گرومپ نسبتا بلندی!به نظر می رسید ولدمورت بلاتریکس را هل داده است. ولدمورت از فاصله ی ۲ متری به ا/ت خیره شده بود،روبه نارسیسا گفت:«برو ببین زندس؟»

نارسیسا گفت:«چشم.»و سریع به سمت ا/ت دوید. نارسیسا اول نبض ا/ت را گرفت ، سپس سرخود راروی قلب ا/ت گذاشت و آرام گفت:«دراکو سالمه؟»ا/ت آرام گفت:«آره.» نارسیسا لبخندی زد و بلند گفت:«ارباب اون مرده.» ولدمورت خنده ی بلندی کرد و پشت سر خنده ی او صدای خنده ی بلاتریکس و دیگر مرگخوار ها به گوش رسید،علاوه بر آن صدای داد هاگرید بلند شد. ولدمورت گفت:«طناب اون نیمه غول(منظورش هاگریده)رو باز کنید.»دوتا از مرگخوار ها این کار را کردند.

ولدمورت گفت:«زودباش ا/ت رو بلند کن و دنبالم بیا.» هاگرید ا/ت را بلند کردو پشت سر ولدمورت به راه افتاد. حدود ۲۰ دقیقه بود که راه می رفتند،دیگر به اواسط حیاط هاگوارتز رسیده بودند که ولدمورت توقف کرد و خنده ای بلند کرد.

همه ی افرادی که در قلعه بودند بیرون آمدند‌.جینی گفت::اون کیه که هاگرید بلندش کرده؟» ولدمورت گفت:«ا/ت مرده.»وهمراه با مرگخوارها بلند خندید. بغض گلوی دراکو را سوزاند،دراکو می خواست بلند فریاد بزند و ولدمورت و تمامی مرگخوار ها به جز پدرو مادرش را بکشد.خواست این کار را عملی کند که هرمیون دستش را گرفت و سر خود را به معنای این کار را نکن،تکان داد.