زندگی خرگوش ها

خَرگوش از گروه پستانداران است علفخوار، از تیره خرگوشان (Leporidae) و دارای اندامی شبیه به گربه و گوش‌های دراز و لب‌های شکافدار. دست‌های خرگوش از پاهایش کوتاهتر است. و بسیار تند حرکت می‌کند، و دارای انواع مختلف است. زیستگاه خرگوش خرگوش‌ها می‌توانند در چمنزار، علفزار، جنگل‌های کم درخت، جنگل‌های انبوه، تالاب و حتی بیابان زندگی کنند.این جانور به صورت دسته جمعی زندگی می‌کند. شناخته شده ترین گونهٔ آن‌ها یعنی خرگوش اروپایی در سوراخ‌هایی درون زمین زندگی می‌کند.

بیش از نیمی از خرگوش‌های جهان در آمریکای شمالی زندگی می‌کنند.همچنین جنوب غربی اروپا، آسیای جنوب شرقی، سوماترا، برخی جزیره‌های ژاپن و بخش‌هایی از آفریقا و آمریکای جنوبی هم زیستگاه این جانورند. به صورت طبیعی نباید در بیشتر بخش‌های اوراسیا خرگوش پیدا کرد با این حال هم اکنون شماری از گونه‌های خرگوش صحرایی در این منطقه یافت می‌شود. بیشتر خرگوش‌ها در اثر مبادلهٔ بزرگ میان آمریکا وارد آمریکای جنوبی شدند. بیشتر این قاره تنها یک گونه از این جانور، خرگوش برزیلی، را دربر دارد؛ درحالی که بیشتر مخروط جنوبی آمریکا بدون خرگوش است. خرگوش‌های اروپایی به بسیاری از نقاط جهان برده شده‌اند. خواب خرگوش میانگین زمان خواب برای یک خرگوش در قفس ۸٫۴ ساعت است.

عادت‌های غذایی خرگوش جانوری گیاه‌خوار است که برای پیدا کردن غذا به میان چمن، علف‌های هرز، و چوب‌های برگدار می‌رود. بخش گسترده‌ای از خوراک خرگوش را سلولز می‌سازد که ماده‌ای با گوارش دشوار است. خرگوش‌ها برای حل این مشکل دارای دو گونه مدفوع اند، یکی تکه‌های سخت و دیگری گلوله‌های نرم سیاه و روانرو که بی درنگ توسط خرگوش خورده می‌شوند. خرگوش‌ها مدفوع خود را می‌مکند (برخلاف گاو و بسیاری علفخواران که می‌جوند و نشخوار می‌کنند) تا مواد مغذی بیشتری از آن بیرون بکشند و بیشتر آن را گوارش کنند. خرگوش نمی‌تواند استفراغ کند.

رفتار شناسی وخلق و خوی خرگوش خرگوش ها فعال ، بازیگوش وبا قابلیت دست آموزشدن هستند. تماشای آنها سرگرمی جالبی و پر نشاطی استو به طور کلی اگر نکات بهداشتی و ایمنی را در نگهداری خرگوشها توسط نگهدارنده لحاظ شود می تواند حیوان خانگی مناسبی برای کسانی که قابلیت نگهداری آن را دارندباشد.خرگوش حیوانی ساکت است و به رسیدگی آن چنان زیادی نیاز ندارد. خرگوش هایی که به خوبی و از کوجیکی دست آموزمی شوند آرامند و از بودن در کنار انسانها لذت می برند. حتی در صورت تربیت و اموزش درست می توان مانند گربه ها آنهارا بری دفع مدفوع و ادرار آموزش داد. خرگوش ها بخاطرحفظ تیزی دندانهایشان به جویدن علاقه وافری دارند و بهتراست که همیشه مقداری خوراکی یا چوب های نرم بهداشتی جهت جویدن در اختیارشان قرار داد تا مانع از جویده شدن پرده ها, فرش و مبلمان خانه شوید

ویژگی های‌ کالبد شناسی‌ و فیزیولوژیکی‌ سر: مهمترین‌ ویژگی‌ آناتومیکی‌ حیوان‌ در سر، گوشها می‌باشند. بخش‌ خارجی‌ گوشها یعنی‌ لاله‌ گوش‌خصوصیت‌ برجسته‌ این‌ حیوان‌ بوده‌ و علاوه‌ بر نقش‌ آن‌ در شنوائی‌، به‌ لحاظ وجود شبکه‌ وسیع‌ عروقی‌ در زیر پوست‌این‌ ناحیه‌، تأثیر مهمی‌ درتنظیم‌ حرارت‌ بدن‌ دارند. لاله‌های‌ گوش‌ نرم‌ و بسیار حساس‌ می‌باشند و نباید از آنها برای‌گرفتن‌ و مقید کردن‌ حیوان‌ استفاده‌ نمود. چشم ها به‌ نسبت‌ اندازه‌ سر بزرگ‌ و دارای‌ زاویه‌ دیدی‌ حدود ۱۹۰ درجه‌ می‌باشند. مردمکها قدرت‌ اتساع‌زیادی‌ دارند و بدین‌ علت‌ حساسیت‌ بینائی‌ حیوان‌ به‌ نور را در مقایسه‌ با انسان‌ ۸ برابر افزایش‌ می‌دهند. پلک‌ سوم‌ دراین‌ حیوانات‌ رشد قابل‌ ملاحظه‌ای‌ دارد که‌ در هنگام‌ خواب‌ از گوشه‌ داخلی‌ چشم‌ حرکت‌ نموده‌ و سطح‌ قرنیه‌ رامی‌پوشاند. دندان های‌ خرگوش‌ رشد دائمی‌ دارند، بعنوان‌ مثال‌ دندانهای‌ پیشین‌ در طول‌ سال‌ بیش‌ از ۱۰-۱۲ سانتیمتر رشدمی‌نماید بنابراین‌ بیماریهای‌ دندانی‌ نظیر رشد بیش‌ از حد دندانها و یا وجود دندانهای‌ نابجا و بد شکل‌ از موارد متداول‌در خرگوشها می‌باشند. قفسه‌ صدری‌: حجم‌ قفسه‌ صدری‌ در مقایسه‌ با گنجایش‌ محوطه‌ خیلی‌ کوچک‌ است‌. قلب‌ نیز کوچک‌ است‌ وبر خلاف‌ سایر پستانداران‌ دریچه‌ دهلیزی‌ – بطنی‌ سمت‌ راست‌ سه‌ لختی‌ (Tricuspid) نبوده‌ و دو لختی‌ Bicuspid))است‌. محوطه‌ بطنی‌: طول‌ روده‌ها حدود ۱۰ برابر طول‌ بدن‌ است‌ و بخش‌ مهمی‌ از آن‌ را (از نظر گنجایش‌ و عملکرد)روده‌کور (Cecum)تشکیل‌ می‌دهد که‌ باقیمانده‌ هضم‌ نشده‌ مواد غذائی‌ پس‌ از عبور از روده‌ باریک‌ وارد آن‌ شده‌ وتوسط میکروفلور موجود در آن‌ مورد تجزیه‌ قرار می‌گیرند و ترکیبی‌ غنی‌ از پروتئین‌ و ویتامین‌ را ایجاد می‌کنند. خرگوش‌ بطور طبیعی‌ و غریزی‌ رفتاری‌ تحت‌ عنوان‌ مدفوع‌ خواری‌ دارد. این‌ حیوانات‌ دو نوع‌ مدفوع‌ تولیدمی‌کنند که‌ یک‌ نوع‌ آن‌ بشکل‌ دانه‌ای‌ و نوع‌ دیگر بحالت‌ خمیری‌ است‌. نوع‌ دوم‌ غنی‌ از ترکیبات‌ پروتئینی‌ و ویتامینی‌است‌ و حیوان‌ فقط این‌ نوع‌ مدفوع‌ را مورد تغذیه‌ قرار می‌دهد. این‌ عمل‌ معمولا صبح‌ زود انجام‌ می‌شود و حیوان‌مدفوع‌ را مستقیما از مخرج‌ خود می‌گیرد و بدین‌ ترتیب‌ بخشی‌ از نیاز بدن‌ به‌ پروتئین‌ و ترکیبات‌ ویتامینی‌ را تامین‌می‌نماید. ادرار خرگوش‌ بواسطه‌ مصرف‌ جیره‌ غذائی‌ گیاهی‌ دارای‌ PH قلیائی‌ حدود ۸/۲ است‌ و رنگ‌ آن‌ از زرد روشن‌ تا نارنجی‌ پر رنگ‌ یا قهوه‌ای‌ متمایل‌ به‌ قرمز متغیر است‌ که‌ میزان‌ رنگ‌ بر اساس‌ دهیدراتاسیون‌ و قلیائی‌ بودن‌ ادرار تغییرمی‌کند. همچنین‌ بخاطر وجود نمکهای‌ کربنات‌ کلسیم‌ و فسفات‌ آمونیم‌ و منیزیم‌ ادرار کدر است‌

خرگوش‌ و بهداشت‌ عمومی هر چند موارد گزارش‌ شده‌ از انتقال‌ بیماریهای‌ خطرناک‌ بین‌ انسان‌ و حیوان‌در خرگوشهای‌ اهلی‌ و خانگی‌ نادراست‌ با این‌ وجود مهمترین‌ این‌ بیماریهاعبارتند از سالمونلوز، تولارمی‌، هاری‌، عفونتهای‌ قارچی‌ پوست‌ و مو، سل‌ و توکسوپلاسموز. جهت‌ جلوگیری‌ از بروز بیماری‌ در حیوان‌ و کاهش‌ احتمال‌ انتقال‌ آن‌ به‌صاحب‌ حیوان‌ توصیه‌های‌ زیر بایدمورد توجه‌ قرار گیرد. ۱ – پس‌ از خریدحیوان‌ ، جهت‌ معاینه‌ و بررسی‌ وضعیت‌ سلامت‌ آن‌ و دریافت‌ راهنمائی های‌ لازم‌ به‌ درمانگاههای‌ دامپزشکی‌ مراجعه‌ شود. ۲ – حتی‌الامکان‌با ساخت‌ جایگاه‌ و لانه‌ مناسب‌، حیوان‌ در خارج‌ از محیط منزل‌ و به‌ عنوان‌مثال‌ در حیاط نگهداری‌ گردد. ۳ – در صورتیکه‌حیوان‌ در داخل‌ منزل‌ نگهداری‌ می‌شود باید دارای‌ جایگاهی‌ خاص‌ و نسبتا محدودباشد و از رفت‌ وآمد آزادانه‌ حیوان‌ در محیط منزل‌ باید جلو گیری‌ شود. ۴ – محل‌ نگهداری‌و لانه‌ حیوان‌ روزانه‌ نظافت‌ گردد. ۵ – از تماس‌حیوان‌ با حیوانات‌ خانگی‌ افراد دیگر و همچنین‌ حیوانات‌ غیرخانگی‌ نظیر گربه‌های‌ولگرد

خرگوش‌ها می‌توانند در چمنزار، علفزار، جنگل‌های کم درخت، جنگل‌های انبوه، تالاب و حتی بیابان زندگی کنند.[۱] این جانور به صورت گروهی زندگی می‌کند. شناخته شده‌ترین گونهٔ خرگوش یعنی خرگوش اروپایی در سوراخ‌هایی درون زمین زندگی می‌کند. و می‌تواند به سرعت به محیط اطرافش خو بگیرد[۱] بیش از نیمی از خرگوش‌های جهان در آمریکای شمالی زندگی می‌کنند.[۱] همچنین جنوب غربی اروپا، آسیای جنوب شرقی، سوماترا، برخی جزیره‌های ژاپن و بخش‌هایی از آفریقا و آمریکای جنوبی هم زیستگاه این جانورند. به صورت طبیعی نباید در بیشتر بخش‌های اوراسیا خرگوش پیدا کرد. با این حال هم‌اکنون شماری از گونه‌های خرگوش صحرایی در این منطقه یافت می‌شود. بیشتر خرگوش‌ها در اثر مبادلهٔ بزرگ میان آمریکا وارد آمریکای جنوبی

خرگوش‌های اهلی را می‌توان به عنوان جانور خانگی در حیاط خانه یا درون خانه در قفس نگهداری کرد و اجازه داد که در فضای درونی گردش کنند. خرگوش‌هایی را که درون فضای خانه نگاه می‌دارند با نام خرگوش خانگی می‌شناسند. البته این خرگوش‌ها جای مناسبی برای دویدن و ورزش و هم یک قفس ویژه نیاز دارند. می‌توان به خرگوش‌ها آموزش داد که در جعبهٔ خود باشند و یاد بگیرند که هنگامی که نامشان را صدا می‌کنیم به سوی ما بیایند. خرگوش‌هایی هم هستند که در طول روز در بیرون خانه و فضای بازند و در هنگام شب به خانه بازمی‌گردند.

خرگوش‌ها برای بازی گوشی به ابزارهایی مانند توپ، تونل، پوسته (چادر) و دیگر اسباب بازی‌ها نیازمندند. معمولاً برای خرگوش‌های خانگی فضایی افزون بر آنچه دارند هم در نظر گرفته می‌شود برای نمونه آن‌ها را به بیرون می‌برند تا در چمن بازی کنند و در فضای امنی بدوند.

خرگوش خانگی به صورت نامحدود می‌تواند لوئیچهٔ چمنی و دیگر علف‌های خشک را بخورد. همچنین باید اندکی از خوراک‌های ترکیبی صنعتی خرگوش که از پیش فراوری شده‌است هم به آن داد. حتماً باید به اندازهٔ کافی برای آنها سبزی تازه فراهم کرد و دسترسی نامحدود به آب تازه و پاک داد. خرگوش جانوری اجتماعی است. خرگوش خانگی می‌تواند با بسیاری از موجودات زندهٔ پیرامونش مانند سگ، گربه، دیگر خرگوش‌ها، پرندگان، چینچیلا، خوکچه هندی و حتی انسان دوست شود. البته در چنین وضعیتی باید بیشتر از آن‌ها نگهداری کرد چون ممکن است این جانوران به خرگوش حمله کنند. خرگوش جانوری خجالتی است و به آسانی وحشت زده می‌شود. استخوان‌های آن‌ها به ویژه در پشت، بسیار شکننده هستند برای همین هنگام بغل کردن آن‌ها باید شکم و پشتشان را هم گرفت تا آسیب نبینند.[۲۰]

خرگوش کوتوله (نام علمی: Brachylagus idahoensis) نام یک گونه از تیره خرگوشان آمریکای شمالی است.

خرگوش کوتوله یا دورف (به انگلیسی: Dwarf rabbit) به‌طور رسمی به خرگوشی دارای ژن کوتوله، یا به‌طور غیررسمی به هر نوع نژاد کوچک از خرگوش خانگی و نمونه آن، یا به هر گونه از سرده خرگوشان کوچک اطلاق می‌شود. کوتولگی یک اختلال ژنتیکی است که امکان دارد در انسان‌ها و بسیاری از حیوانات دیگر از جمله خرگوش رخ دهد. کوتوله‌گرایی واقعی اغلب با مجموعه‌ای از ناهنجاری‌های فیزیکی، شامل کمبود هورمون رشد همراه است. روند کوتوله‌سازی به منظور پرورش زادگیری گزینشی در اندازه کوچکتر با هر نسل استفاده می‌شود. اندازه کوچک از مشخصه‌های نئوتنی می‌باشد، که ممکن است بخشی از جذابیت حیوانات دورف را به خود اختصاص دهد.

یک خرگوش دورف از نژادهای پرورشی خرگوش دورف هلندی خرگوش کوتوله هلندی کوچکترین نوع از خرگوش اهلی یا خانگی است.

خرگوش اروپایی (نام علمی: Lepus europaeus) گونه‌ای از خرگوش است که در اصل بومی جنوب غربی اروپا (اسپانیا و پرتغال) و شمال غربی آفریقا است.[۲] اما توسط انسان به بسیاری از نقاط دیگر دنیا نیز وارد شده‌است. جمعیت این حیوان در زیستگاه طبیعی خودش به شدت کاهش یافته و کاهش جمعیت آن شکارچی‌های وابسته به آن مانند سیاه‌گوش ایبری و عقاب شاهی اسپانیایی را در آستانه انقراض قرار داده‌است اما جمعیت آن در برخی نقاط غیربومی به قدری افزایش یافته که باعث مشکلات زیست‌محیطی فراوان و حتی انقراض برخی گونه‌های بومی شده‌است. خرگوش اروپایی

خب بچه ها همه می دانند خرگوش ها گونه های مختلفی دارند از جمله خرگوش دم پنبه ای من که خیلی ازش خوشم اومد💝💝

دوستان مرسی که منو همراهی کردین واقن دوستون دارم فالو💛💚لایک💙💜کامنت🤍🤍