سرزمین عجایب انیمه ها

امروز دوشنبست.حوصلم خیلی سر رفته بود.چند روزه که بارون و رعد و برق میاد و به همین دلیل مدارس تعطیل شده.من همیشه از مدرسه بدم میومد ولی اگه الان تو مدرسه بودم حداقل کاری برای انجام‌ دادن داشتم.

ساعت هفت و نیم صبح بود.دینگ دینگ!یعنی کی میتونه باشه؟رفتم درو باز کردم.ولی به جای ادم ی نور بنفشم انتظارمو میکشید!سعی کردم محکم به در بچسبم ولی نور منو تو خودش کشید.

نور بنفش تمومی نداشت و کم کم سرم داشت گیج میرفت.همون موقع نور بنفش بلخره تموم شد و با سر روی ی زمین سفت سنگی افتادم.همون طوری که صورتمو می مالیدم بلند شدم و ی نگاه به دور و برم کردم.شبیه ی توالت مدرسه بود.

از بیرونش سر و صدای زیادی میومد. ا/ت:《فکر کنم این در خروجی باشه》و بیرون رفتم.همون طور که فکر میکردم اینجا ی مدرسست البته شبیه مدرسه های انیمه هاست نه ایران. ی صدا از پشت سرم:《نه!باجی سان!》این...صدای چیفویوعه!من...من...توی دنیای انیمه ام؟!