استکهلم؟

سندروم استکهلم چیست؟ سندروم استکهلم یک واکنش روانی است، نه یک اختلال رسمی روان‌پزشکی. این پدیده زمانی رخ می‌دهد که فردی در شرایط اسارت، تهدید، آزار یا کنترل شدید قرار می‌گیرد و به‌مرور به جای نفرت یا مقاومت، نسبت به فرد آزاردهنده احساس دلبستگی، همدلی یا دفاع پیدا می‌کند. این واکنش نه از روی علاقه، بلکه به دلیل مکانیزم بقا در مغز انسان شکل می‌گیرد.

چرا چنین چیزی اتفاق می‌افتد؟ وقتی فرد: راه فرار ندارد حمایت بیرونی ندارد جان یا امنیتش در خطر است مغز برای کاهش اضطراب و حفظ بقا، شروع به تغییر تفسیر واقعیت می‌کند.

نقش «آزار + محبت» در ایجاد وابستگی وقتی آزار و محبت به‌صورت متناوب اتفاق می‌افتد:قربانی دچار سردرگمی عاطفی می‌شود محبت، پاداشی بعد از درد تلقی می‌شود مغز یاد می‌گیرد که درد مقدمه‌ی امنیت است.به مرور:قربانی ممکن است خودش را مقصر بداند رفتار آزاردهنده را توجیه کند و حتی از آزاردهنده دفاع کند.

آیا قربانی از آزار لذت می‌برد؟ خیر. اما ممکن است: آزار را نشانه‌ی توجه بداند نبودِ آزار باعث اضطرابش شود به چرخه‌ی درد و آرامش شرطی شود این لذت نیست؛ سازگاری روان برای زنده ماندن است.

چرا خروج از این چرخه سخت است؟ زیرا قربانی:به آزاردهنده وابسته شده. اعتمادش به قضاوت خودش از بین رفته. از دنیای بیرون می‌ترسد.و ذهنش سال‌ها برای بقا با این الگو تطبیق یافته.خروج از این وضعیت معمولاً نیازمند حمایت روان‌درمانی و محیط امن است.