رون همان دمبلدور است.

خدایاا ۱۰ تا تئوری منتشر کردم. ۷ تاشو ناظر رد کرد خب ناظرجان لااقل ویرایش بزن این یه تئوری جالب دیگس

- منشأ تئوری: این نظریه نخستین بار در انجمن‌های طرفداران مطرح شد، زمانی که شباهت‌های رفتاری و ظاهری میان رون و دامبلدور مورد توجه قرار گرفت. - شباهت‌های ظاهری: هر دو موهای قرمز مایل به قهوه‌ای دارند، شوخ‌طبع‌اند، و علاقه‌ی خاصی به شیرینی دارند (دامبلدور به آب‌نبات لیمویی، رون به شکلات و شیرینی). - اطلاعات دامبلدور درباره‌ی هری: دامبلدور گاهی اطلاعاتی دارد که گویی از آینده آمده‌اند یا از درون ذهن هری خبر دارند؛ طرفداران می‌گویند این می‌تواند نشانه‌ی سفر در زمان باشد. - گردونه‌ی زمان: در دنیای هری پاتر، سفر در زمان ممکن است (گردونه‌ی زمان در کتاب سوم)، پس از نظر روایی، این تئوری غیرممکن نیست. - دامبلدور و شطرنج: در کتاب اول، دامبلدور اشاره می‌کند که بازی شطرنج رون «فوق‌العاده» بوده؛ برخی می‌گویند این تحسین، نشانه‌ی شناختی عمیق‌تر است.

- شوخ‌طبعی مشترک: دامبلدور اغلب با شوخی‌های عجیب و غیرمنتظره شناخته می‌شود (مثل علاقه‌اش به آب‌نبات لیمویی). رون هم در طول داستان بارها با شوخی‌های ساده و کودکانه فضای سنگین را سبک می‌کند. طرفداران می‌گویند این طنز مشترک، نشانه‌ی یک شخصیت واحد در دو زمان مختلف است. - علاقه به شیرینی: دامبلدور علاقه‌ی خاصی به شیرینی دارد، و رون هم همیشه دنبال خوراکی است. این علاقه‌ی مشترک به‌عنوان یک «اثر باقی‌مانده» از شخصیت واحد دیده می‌شود. - دانش شطرنج: رون در کتاب اول با بازی شطرنج جادویی، قهرمانانه مسیر را برای هری و هرماینی باز می‌کند. دامبلدور هم بارها به اهمیت استراتژی و بازی ذهنی اشاره کرده است. طرفداران می‌گویند این علاقه به شطرنج و استراتژی، نشانه‌ی تداوم شخصیت است. - دانش غیرمنتظره‌ی دامبلدور: دامبلدور گاهی اطلاعاتی دارد که به نظر می‌رسد از آینده آمده‌اند یا از ذهن هری خبر دارند. این تئوری می‌گوید او همان رون است که با سفر در زمان، دانش آینده را با خود آورده. - رابطه‌ی ویژه با هری: رون و دامبلدور هر دو نقش راهنما و محافظ برای هری دارند؛ یکی در مقام دوست صمیمی، دیگری در مقام استاد بزرگ. این دو نقش مکمل، می‌توانند دو چهره‌ی یک شخصیت باشند.

- تداوم شخصیت و بلوغ: این تئوری رون را از یک نوجوان ساده و شوخ‌طبع به یک جادوگر بزرگ و خردمند پیوند می‌دهد. در واقع، مسیر بلوغ او به نهایت می‌رسد و دامبلدور همان رونِ کامل‌شده است. - سفر در زمان به‌عنوان استعاره: سفر در زمان در این تئوری نه فقط یک ابزار جادویی، بلکه استعاره‌ای از یادگیری از آینده است. دامبلدور (رونِ آینده) به گذشته برمی‌گردد تا اشتباهات را اصلاح کند و هری را هدایت کند. - دو نقش مکمل: رون در مقام دوست صمیمی و دامبلدور در مقام استاد بزرگ، دو نقش متفاوت اما هم‌راستا در زندگی هری دارند. این تئوری می‌گوید هر دو نقش در اصل یک شخصیت‌اند که در دو زمان متفاوت عمل می‌کنند. - جذابیت ادبی: این نظریه در سنت ادبی «قهرمانِ پنهان» قرار می‌گیرد؛ کسی که در ظاهر ساده و کم‌اهمیت است، اما در واقع نقشی عظیم در سرنوشت جهان دارد.

اگر تئوری «رون همان دامبلدور است» درست باشد، پیامدهای بزرگی برای کل روایت هری پاتر دارد... - بازنویسی سرنوشت شخصیت‌ها: رون دیگر یک شخصیت فرعی نیست، بلکه قهرمان اصلی است که با سفر در زمان آینده‌ی جهان جادویی را شکل می‌دهد. - دامبلدور به‌عنوان رونِ کامل‌شده: این دیدگاه نشان می‌دهد که خرد و قدرت دامبلدور نتیجه‌ی تجربه‌های رون است؛ یعنی مسیر بلوغ یک نوجوان ساده به بزرگ‌ترین جادوگر عصرش. - تغییر نگاه به دوستی‌ها: اگر دامبلدور همان رون باشد، رابطه‌ی او با هری دو لایه پیدا می‌کند: هم دوست صمیمی و هم استاد راهنما. این دو نقش در هم تنیده می‌شوند و معنای تازه‌ای به اتحاد «گروه طلایی» می‌دهند. - تأثیر بر جهان جادویی: اگر رون واقعاً دامبلدور باشد، بسیاری از تصمیمات دامبلدور (مثل اعتماد به اسنیپ یا هدایت هری) دیگر نه از خرد پیرانه، بلکه از تجربه‌ی شخصی یک دوست قدیمی سرچشمه می‌گیرند. عجیب بود نبود؟