دوستی در آیینه

آیینه‌ها فقط تصویر ما را نشان نمی‌دهند... گاهی همدمی میشوند از دنیایی دیگر برای تنها نبودنت!

کار هر روزش بود زیر فشار دستورات پدرش خم به ابرو نمی آورد ولی در تنهایی فردی دیگر می‌شد نوجوانی تنها کسی که هیچ دوستی نداشت هر شب مدتی رو به روی آیینه به حال خود می گریست می ترسید از آینده از اینکه مادرش دیگر کنارش نباشد نمی‌خواست به سرنوشت شوم پدرش دچار شود از مرگ‌خوار بودن نفرت داشت

شب شده بود خسته از رفتار های پدرش به آینه پناه برد نیم ساعت که گذشت نوشته ای قرمز روی آینه توجهش را جلب کرد: منم تنهام،درست مثل تو! می‌دانست تنهایی چه حس بدی دارد میخواست جوابش را بدهد که نوشته محو شد با تعجب به آینه نزدیک شد با نوک انگشتانش جای نوشته را لمس کرد کاملا معمولی بود نمی‌دانست چه اتفاقی افتاده فقط انگار کسی را پیدا کرده بود که از تنهایی خسته بود درست مثل خودش

شب بعد دوباره‌ همان اتفاق افتاد این دفعه نوشته بود: هی! گمونم دوستای خوبی بشیم این بار اما نوشته محو نشد روی قسمتی از آینه که بخار گرفته بود نوشت: تو کی هستی؟کجایی؟ و جواب دوباره روی آینه حک شد: من یه فرد تنهام و از دنیای پشت آینه باهات حرف میزنم باز نوشت: چطور ممکنه همچین اتفاقی بیوفته؟ نوشته ای دیگر روی آینه ظاهر شد: اینجا رو لمس کن تا بیای پیشم دراکو آروم نوشته رو لمس کرد و به داخل آینه کشیده شد...

پایان پارت اول اگه حمایت بشه شاید پارت دوم هم بنویسم