حیوانات متفاوت؛ اما شبیه به یکدیگر 2

اینم از پارت دوم

خوک خاکی(سمت چپ) و مورچه خوار(سمت راست)

اسم هردوی آنها در لاتین با "الف" شروع می شود، پوزه های بلندی دارند و به رژیم غذایی مورچه ها متکی هستند؛ اما شباهت های بین خوک خاکی و مورچه‌خوار، به همین جا ختم میشود. آنها در کل گونه های متفاوتی هستند. مورچه خواران، متعلق به زیر راسته Vermilingua بوده و در آمریکای مرکزی و جنوبی زندگی می کنند؛ در حالی که خوک های خاکی، تنها گونه زنده از راسته Tubulidentata هستند و در آفریقا یافت می شود. خوک خاکی، پنجه هایی برای حفاری دارد؛ اما مورچه خواران پنجه هایی با چنگال های بسیار بلند دارند. مورچه خوارها خز بیشتر و گوش های کوچکی دارند اما خوک خاکی دارای موهای روشن، ضخیم و گوش های بزرگ است.

مارمولک(سمت چپ) و سمندر(سمت راست)

مارمولک ها و سمندرها، شبیه به هم هستند؛ اما مارمولک ها خزنده هستند در حالی که سمندرها از راسته دوزیستان هستند. سمندرها به عنوان دوزیستان در نزدیکی آب دیده می شوند؛ در حالی که مارمولک ها را می توان در هر نوع آب و هوایی از جمله مناطق گرم و خشک یافت. مارمولک ها بدنی پوسته پوسته و انگشتان بلندی دارند در حالی که سمندرها بدنی صاف و انگشتانی کوتاه دارند. مارمولک ها همچنین رشد بیشتری نسبت به سمندرها دارند.

طوطی دریایی(سمت چپ) و پنگوئن(سمت راست)

اگرچه طوطی های دریایی و پنگوئن ها، رنگ و رژیم غذایی مشابهی دارند؛ اما پنگوئن ها متعلق به خانواده Spheniscidae هستند، در حالی که طوطی‎ها دریایی متعلق به خانواده Alcidae هستند. واضح ترین تفاوت این است که پنگوئن ها پرواز نمی کنند. آنها استخوان های محکمی دارند که باعث می شود شناگران بهتری باشند. طوطی های دریایی مانند اکثر پرندگان دارای استخوان های توخالی هستند تا در هنگام پرواز سنگین نشوند. طوطی‌ها معمولا کوچکتر هستند و اندازه آنها از 10 تا 15 اینچ متغیر است، در حالی که پنگوئن ها می توانند تا 4 فوت قد داشته باشند. موقعیت مکانی نیز تفاوت دیگری برای آن ها محسوب می‌شود .هر چهار گونه طوطی‌های دریایی در نیمکره شمالی زندگی می کنند در حالی که گونه پنگوئن ها را فقط در نیمکره جنوبی می‌توانیم ببینیم.

قاطر(سمت چپ) و خر(سمت راست)

قاطرها و خرها نیز معمولاً اشتباه گرفته می شوند؛ زیرا قاطرها گونه ای از الاغ هستند. قاطر حاصل جفتگیری یک اسب ماده با یک الاغ نر است و در حالی که باورعموم بر این است که قاطرها معمولاً نمی توانند جفت گیری کنند، موارد متعددی وجود داشته که اثبات می کند باروری آن ها هم امکان پذیر است. از آنجایی که قاطرها فقط گونه ای از الاغ هستند، گوش های بزرگتری دارند که از مادرانشان به ارث برده اند. آنها همچنین دارای بدنی بلندتر و بزرگتر مانند اسب هستند. دندان‌ها، دم‌ها و پوست آنها نیز شبیه یک اسب است.

لاک پشت آبی(سمت چپ) و لاک پشت(سمت راست)

همه لاک پشت های آبی و لاک پشت ها، خزنده هستند و اغلب به عنوان کلونیان شناخته می شوند . تفاوت این دو لاک پشت بیشتر به محل زندگی و نحوه استفاده از زیستگاهشان مربوط می شود. لاک‌پشت‌های آبی بیشتر در آب زندگی می‌کنند و پاهای پرده داری برای شنا و معمولاً پوسته‌هایی صاف‌تر و سبک‌تر دارند. اما لاک‌پشت‌ها خزندگانی روی خشکی هستند با پاهای بدون پرده، که به آنها کمک می‌کند در زمین‌های ناهموار حرکت کنند. لاک این لاک پشت سنگین تر و بیشتر شبیه گنبد است.

قورباغه(سمت چپ) و وزغ(سمت راست)

در حالی که هر دو قورباغه و وزغ، متعلق به راسته آنورا هستند و معمولاً به عنوان خانواده قورباغه شناخته می شوند اما تفاوت هایی بین این دو وجود دارد. به طور کلی اکثر قورباغه ها دارای پوست صاف، پاهای بلند و چشمان نسبتا بزرگ و برآمده هستند. از طرف دیگر، وزغ ها معمولاً پوست ناهموار ضخیم و پاهای کوتاه تری دارند. تفاوت دیگر – اگرچه با نگاه کردن خیلی مشخص نمی شود - این است که وزغ ها معمولاً تخم های خود را در یک رشته می گذارند در حالی که قورباغه ها تخم های خود را در یک خوشه انگور مانند می چینند.

باز و شاهین

اصلی‌ترین تفاوت میان این دو پرنده‌ی شکارچی اندازه‌ی جثه‌ی آن‌ها است، به طوری که شاهین کوچک‌تر از باز است. با این حال، آن‌ها ۲ تفاوت بزرگ دیگر هم به همان اندازه واضح باشد: خصوصیات بال‌ها و شیوه‌ی شکار. باز‌ها بال‌های کوتاه، پهن و گردی دارند و بال‌های شاهین‌ها بلند، باریک و زاویه دار است. از نظر شیوه‌ی شکار هم باز‌ها برای گرفتن شکار خود از چنگال هایشان استفاده می‌کنند، اما شاهین‌ها این کار را با استفاده از شکافی که در کنار منقارشان وجود دارد انجام می‌دهند.

روباه و شغال پشت سیاه

روباه‌ها و شغال‌های پشت سیاه شاید در نگاه اول شباهت‌هایی داشته باشند، اما از تفاوت‌های چشمگیری برخورداند. روباه‌ها گوش‌هایی مثلثی شکل، پوزه‌ای نوک تیز و نسبتاً رو به بالا، دست و پا‌هایی نسبتاً کوتاه، و دمی بلند و پرمو دارند. برعکس، شغال‌های پشت سیاه جثه ای بلندتر، پا‌هایی بلند و گوش‌هایی بزرگ دارند. با این حال، مهم‌ترین تفاوت آن‌ها قسمت سیاه رنگی است که بر روی پشت این نوع از شغال وجود دارد و مشخصه‌ی آن است.