عجیب ترین و ترسناک ترین خاطرات فضا نوردان!

خاطرات همیشه جالب هستند چه خاطره از دوران کودکی..! چه خاطره از قشنگ ترین لحظاتی که گذراندیم ...! اما من به سراغ جنس عجیبی از خاطرات رفتم که تجربه ی انها تقریبا برای ما غیر ممکن است اما اشخاصی ان را تجربه کرده اند! در این پست چندی از این خاطرات را که مشهور ترین فضانوردان از اتفاقات فضا تجربه کردندرا خواهیم دید. در برخی از این ترسناک‌ترین خاطرات فضانوردان موارد و شواهدی از وجود بیگانگان یا فرازمینیان بیان شده است. برخی دیگر انچنان عجیب بوده اند، که فضانوردان حتی درست نمیتوانستند توصیفشان کنند!

ینگ لیوی Yang Liwei در سال ۲۰۰۳ اولین مرد چینی بود که به فضا سفر کرد. این رکورد بزرگی برای او محسوب میشد که باعث شهرت او شد. اما یک مورد دیگر نیز او را به شهرت رساند. یعنی داستان ترسناکی را که برای مصاحبه گر خود تعریف کرد. داستان از این قرار بود که ینگ در اتاقک خود تنها بود تا این که صدای تق تق تق کوبیده شدن به دیواره‌ی سفینه را شنید. او حدس زد که کسی بیرون سفینه است، به همین علت به بیرون سفینه نگاه کرد و کسی را ندید. سپس ماجرا را برای متخصصین توضیح داد، آن‌ها نیز شوکه شدند و توضیحی برای ان اتفاق نداشتند. برخی باور دارند، که این صدا احتمالا به علت انبساط و انقباض سفینه در فضا بوده است.

در ماموریت آپولو ۱۰ در ۱۹۶۹، تام استفورد Thomas P. Stafford، جان یانگ John W. Young و یوجین کرنان Eugene cernan به نزدیکی ماه اعزام شدند. تا آخرین ماموریت قبل از ماموریت آپولو ۱۱ با هدف قدم به ماه را انجام دهند. در این ماموریت آن‌ها در حال تصویر برداری از سطح زمین بودند، تا این که صدای موسیقی بسیار عجیبی را میشنوند، یک نوع موسیقی که با سوت زدن‌های عجیبی نواخته میشد. فرمانده‌ی ماموریت یعنی توماس استفورد ابراز تعجب میکند و بیان میکند “پسر این صدا خیلی عجیب بود باید در خصوص آن تحقیق کنیم” و جان یانگ پاسخ میدهد “کسی حرف ما را باور نخواهد کرد”؛ و واقعا هم باور کردن این اتفاق سخت هست. توضیح جالبی برای علت این اتفاق وجود ندارد، نزدیک‌ترین توضیح به حقیقت، تداخل امواج رادیویی زمین بوده است، که شباهتی با سوت یا موسیقی ندارد.

یکی از ترسناک ترین خاطرات فضانوردان مار فضایی است. این داستان را دکتر استوری ماسگریو story musgrave بیان کرده است. دکتر ماسگریو با عناوینی نظیر فضانورد در ناسا با بیش از ۶ مدرک علمی تحصیلی و مهارت باورنکردنی در ریاضیات، شاهدی بسیار موجه محسوب میشود. ایشان در مصاحباتی بیان داشت در دوتا از ماموریت‌های فضایی خود، موجوداتی را به چشم دید که هنوز هم بابت آن‌ها متعجب است. او عنوان کرد که در حین پرواز تعدادی مار زنده‌ی فضایی دید، که حدود ۶ الی ۷ فوت طول داشتند، به نظر بدن لاستیک مانند داشتند؛ و به آرامی مدت مدیدی، سفینه‌ی آن‌ها را تعقیب کردند.

در ۱۹۹۵ اولین سفر کریس هدفیلد، فضانورد کانادایی معروف به فضا بود. اولین ماموریت او این بود که به ایستگاه فضایی روسی “میر” بروند و آنالیز‌هایی را آنجا انجام دهند، این ماموریت بسیار حساس بود، آن‌ها نه باید آنچنان شدید در ایستگاه توقف میکردند، که نوعی تصادف انجام شود و هر سه فضا نورد کشته شوند، نه آنچنان آرام که موفق به توقف نشوند. همه چیز درست پیش میرود تا این که یکی از سنسور‌ها نشان میداد که آن‌ها ۲۰ فوت تا ایستگاه فاصله دارند و سنسور دیگری نمایش میداد آن‌ها ۳۲ فوت تا ایستگاه فاصله دارند. آن‌ها باید در عرض ۳۰ ثانیه تصمیم میگرفتند، تصمیمی که کریس هدفیلد با محاسبه‌ای بر اساس زمان توانست تخمین بزند که در اصل چقدر از ایستگاه فاصله دارند و جان خود و دو فضانورد دیگر را نجات دهد.

در ۱۹۸۱ ولادیمیر کوالیونوک Vladimir Kovalyonok در سفر فضایی در ایستگاه ماهواره‌ای salyut خود شاهد اتفاقاتی بود که او را بسیار شوکه کرده بود. زمانی که پا بر زمین گذاشت، در اولین کنفرانس تمام وقایع را موبه مو با جزئیات بیان کرد. او بیان کرد که “خیلی از فضانوردان پدیده‌هایی را مشاهده میکنند که فرای تجربیات زندگی انسان روی زمین است. برای ۱۰ سال من در خصوص این چیز‌ها صحبت نکردم، رخدادی را که شما در خصوص آن از من میپرسید، در ۵ می ۱۹۸۱ در حوالی ۶ عصر در حین ماموریت سلیوت رخ داد. در اون زمان ما در ناحیه‌ی آفریقای جنوبی و به سمت اقیانوس هند در حال حرکت بودیم، من در حال انجام ورزش‌های ژیمناستیک بودم، تا این که به روبه روی خود، خارج از پنجره نگاه کردم. در خارج از پنجره چیزی بود که نمیتوانم آن را توصیف کنم. من این چیز را دیدم، و سپس اتفاقی افتاد، که نمیتوانم توصیف کنم، اتفاقی که از لحاظ علوم فیزیک غیر ممکن است. این چیز شکل خاص خود را داشت، بیضوی مانند، که به همراه ما پرواز میکرد. از دید رو به رو به نظر میرسید، که در جهت پرواز خود میچرخد. فقط مستقیم پرواز میکرد، تا این که یک حادثه مانند انفجار رخ داد. انفجاری طلایی که بسیار زیبا بود. این قسمت اول بود. ” او ادامه داد ” سپس، حدود ۲ ثانیه بعد، انفجاری دیگر در یک قسمت دیگر رخ داد، و دو کره پدیدار شد. طلایی و بسیار زیبا بودند. پس از این انفجار من فقط دود و یک کره‌ی ابری سفید دیدم؛ و پس از این که وارد تاریکی سایه‌ی زمین شدیم، من دیگر نمیتوانستم آن‌ها را ببینم. ” با توجه به توضیح مو به مو و با جزئیات و این حقیقت که این داستان از زبان یک فضانورد بیان شده است، این داستان یکی از مستند‌ترین شواهد برای دیده شدن سفینه‌ی بیگانگان بوده است.

در اواسط دهه ۹۰ باب کربین bob curbeam اولین ماموریت فضایی خود را دریافت کرد. در همین ماموریت اتفاقی افتاد که هر مرد شجاعی را میترساند. او در حین انجام ماموریت در خارج سفینه بود، که یکی از شلنگ‌های سفینه نشت میکند و سر تا پای او را غرق از ماده‌ی سمی آمونیاک میکند. حال او نمیتوانست وارد سفینه شود چرا که ممکن بود بقیه افراد مسموم شوند، او تصمیم گرفت خونسردی خود را حفظ کند، نشتی را ترمیم کند. سپس راه حلی به ذهن او رسید. این که آمونیاک، نقطه جوش پایینی داشت، این ایده را به ذهن او آورد که بیرون از سفینه شناور بماند، تا نور خورشید آمونیاک را تبخیر کند. اگرچه باب در لباس فضانوردی، کباب شد، اما نقشه جواب داد و پس از ۳۰ دقیقه توانست وارد سفینه شود.

یکی دیگر از ترسناک‌ترین خاطرات فضانوردان، نور‌های عجیب است. در ۲۰۰۵ لیروی چیاو leroy chiao که به مدت ۶ ماه فرمانده‌ی ایستگاه فضایی بین المللی بود، در حال انجام ماموریتی با هدف ترمیم، برخی آنتن‌های ایستگاه بود، که چیزی توجه او را جلب میکند، یک ردیفی از نور‌ها به صورت یک علامت پیکان برعکس، که به سرعت از رو به روی او رد شد. همراهان او این پدیده را مشاهده نکردند چه را که به سمت دیگری ایستاده بودند. ۳- شناور

وقتی بحث سفر به فضا میشود، عموما بزرگترین ترس افراد این است، که همان طور که تلاش میکنند و در هوا چنگ میزنند تا به ایستگاه فضایی نزدیک شوند، از ایستگاه دور و دور‌تر شوند و برای همیشه در خلا و سکوت و تاریکی فضا شناور باقی بمانند. واقغا وضعیت ترسناکی است. یک فضانورد با نام اسکات پارازینسکی scott parazynski در شرف تجربه‌ی این ترس بود. او وظیفه داشت یک پنل خورشیدی را که جدا شده بود، را ترمیم کند. برخورد این پنل خورشیدی با ایستگاه میتوانست خسارات جانی و مالی زیادی به بار بیاورد، در طی انجام ماموریت اسکات در شرف شناوری ابدی در فضا بود.

در ۱۹۷۵ رئیس سابق سیستم‌های ارتباطی ناسا، موریس چاتلین maurice chatelain کتابی منتشر کرد. در این کتاب او داستان ترسناکی را در خصوص ماموریت قدم روی ماه بیان کرده بود؛ که لحظاتی قبل از این که آرمسترانگ روی ماه قدم بگذارد، دو UFO بالا سر آن‌ها ظاهر شدند؛ که ادوین آلدرین edwin aldrin موفق شد چندین عکس از آن‌ها بگیرد؛ و برخی از این عکس‌ها در مجله‌ی مردم مدرن در ۱۹۷۵ منتشر شد. این اتفاقات دقیقا لحظه‌ای رخ داد، که حدود دو دقیقه سکوت رادیویی برقرار شد و هیچ صدایی از برنامه پخش نمیشد. گفته میشود این سکوت نوعی سانسور بوده است، که حرف‌های ادوین یعنی “این بچه‌ها بزرگ بودند قربان و خیلی بزرگ، اوه خدای من شما باور نخواهید کرد. سفینه‌های دیگری هم هستند که در نزدیکی حفره‌ی شهابسنگی ماه به صف شده اند و روی ماه ما را تماشا میکنند – theses babies were huge sir enourmes , oh god you wouldnt believe it , there are other spacecrafts out there lined up on the far side of craters edge they are on the moon watching us. ” به گوش مخاطبان نرسد. البته این سخنان همگی شایعه است و هنوز تایید نشده است. یعنی نه تصاویر آن سفینه‌ها و نه صدای ضبط شده‌ی ادوین، هرگز منتشر نشده است.

گوردون کوپر، فضانوردی است که در ماموریت mercury۹ و gemini۵ شرکت کرده بود. او آخرین آمریکایی است که به تنهایی به فضا پرواز کرده است. او در یکی از ماموریت‌ها در پرواز با کپسول mercury بود که چند دور به دور زمین حرکت میکرد. همه چیز به خوبی در حال اجرا بود، او در حوالی آسمان استرالیا بود؛ که یک نور بسیار سبز با شتاب بالا و سریع از کنار کپسول او گذشت. در ابتدا او فکر کرد خیالاتی شده است. یا یکی از همان پدیده‌ها هست که فضانوردان مشاهده میکنند، اما هیچ مدرکی برای اثبات آن ندارند. اما رادار‌های استرالیا، به خوبی این حادثه را ردیابی کرده بودند. گوردون بسیار خوشحال بود که میتوانست این تجربه‌ی عجیب را با مدرک در زمین بیان کند. اما بعد‌ها توضیح داد که وقتی به زمین قدم گذاشت، گزارشگران nbc به او گفتند که اجازه ندارند، در این مورد از او سوال کنند. تمام این‌ها این شایعه را ایجاد کرد، که یک سفینه فضایی به کپسول او شلیک کرده بود.