جایی میان صدا و ستاره‌ها......(انهایپن .ver)

این پست یه دلنوشته‌اس که خودم برای ستاره های درخشانمون نوشتم. ببخشید اگر بد باشه.... (خوشحال میشم نظراتتون رو ببینم☆)

تو تاریکی‌ شب‌هام، صدای شما نوری بود که آرومم کرد... هر بیت از آهنگاتون، هر نت، هر نگاه، مثل نوازش یه دوسته قدیمیه که از دلت خبر داره. شما فقط یه گروه نیستید... شما تکیه‌گاهین، اون پناهی که وقتی دنیا ساکت می‌شه، هنوز باهام حرف می‌زنه....

NI-KI... تو مثل شعله‌ای که هیچ‌وقت خاموش نمی‌شی، همیشه در حال درخشیدنی.☆

جونگوون، لیدری که قلبش از همه پاک‌تره...

سونو، تو پر از نوری، حتی توی تاریکی....

سونگهون، مثل برفِ زمستون آرومی... اما حضورت همیشه گرمه.

جیک، با اون مهربونی و خنده‌هات، دنیام گرم‌تر می‌شه.

جی، با شخصیت محکمت، یادم می‌دی قوی باشم حتی وقتی می‌ترسم.

هیسونگ، با صدات، انگار آسمونا رو بهم هدیه می‌دی...