تاریخچه ایمو (Emo)

وقتشه یکم با موسیقی و ساب کلچر ایمو آشنا بشیم

دهه ۱۹۸۰← آغاز سبک ایمو: موسیقی هاردکور پانک اکثرا مفاهیم اعتراضی و سیاسی داره؛ اما در دهه‌ی ۱۹۸۰، گروههایی در صحنه‌ی هاردکور پانک مثل Rites of Spring و Embrace شروع به نوشتن آهنگهایی با محتوای بسیار شخصی، احساسی و آسیب‌پذیر کردند و بعدش منتقدان و طرفداران برای تمایز این سبک جدید از پانک خالص، شروع کردند به گفتن Emotional Hardcore. که به مرور به Emo اختصار پیدا کرد. Emotional Hardcore ⟶ Emocore ⟶ Emo

دهه ۱۹۹۰ ←گسترش ایمو در indie rock و post-hardcore در این دوره گروه هایی مثل Sunny Day Real Estate، Jawbreaker، و Texas Is the Reason، سبک ایمو رو ملودیکتر و شاعرانه تر کردن. و ایمو با سبکهای دیگری مثل indie rock و post-hardcore ترکیب شد و از حالت صرفاً پانک فاصله گرفت.

دهه ۲۰۰۰← اوج محبوبیت و تولد خرده‌فرهنگ ایمو ایمو با گروه‌هایی مثل My Chemical Romance، Fall Out Boy، Paramore و Dashboard Confessional وارد جریان اصلی موسیقی شد. این دوره با جلوه‌های بصری خاصی هم همراه بود مثل: لباس‌های سیاه، موهای بلند و مشکی با چتری‌های یک‌طرفه،آرایش چشمان تیره، نمادهایی مثل قلب شکسته، اشعار غمگین و خب... متن موسیقی ایمو هم در این دوره با تأکید بر افسردگی، دل‌شکستگی، هویت شخصی، و مرگ بوده.

خرده‌فرهنگ ایمو (Emo Subculture) از دهه ی ۲۰۰۰ به بعد در کنار موسیقی، ایمو تبدیل به یک سبک زندگی و هویت شد، مخصوصا بین نوجوانان. استفاده از پلتفرم‌هایی مثل MySpace برای به اشتراک‌گذاری شعر و موسیقی میکردن. و این جامعه ای که برای خودشون به وجود آورده بودن فضایی برای ابراز احساسات شدید، افسردگی، و کشف هویت بوده. اما گاهی با سوء‌برداشت‌ هایی از سوی بعضی ها این سبک و فرهنگ با ترویج خود★آز★اری یا تمایل به مرگ اشتباه گرفته می‌شد، در حالی که کل این فضا و موسیقی برای بسیاری فقط راهی برای بیان احساسات بود.

پس از دهه ۲۰۱۰ – بازگشت نوستالژیک و تغییر چهره اگرچه محبوبیت ایمو در جریان اصلی کاهش یافت، اما بسیاری از عناصرش در سبک‌هایی مثل emo rap (مثلاً Lil Peep) و emo revival ادامه پیدا کرد. اکنون ایمو بیشتر به‌عنوان بخشی از فرهنگ اینترنتی و نوستالژی برای دهه ۲۰۰۰ شناخته می‌شود