ضحاک

شعر از فردوسی

چو ضحاک شد بر جهان شهریار بر اون سالیان انجمن شد هزار نهان گشت کردار فرزانگان

پراکنده شد کام دیوانگان هنر خوار شد جادویی ارجمند نهان راستی آشکارا گزند شده بر بدی دست دیوان دراز

به نیکی نرفتی سخن جز به راز اگر هفت کشور به شاهی تو راست چرا رنج و سختی همه بهر ماست همه در هوای فریدون بدند که از درد ضحاک چو خ.ون بدند

فریدون فرخ فرشته نبود ز مشک و ز انبر سرشته نبود ز داد و دهش یافت او نیکویی تو داد و دهش کن فریدون تویی