پایان دنیا؟!

دانشمندان در رابطه با نحوه مرگ زمین مطمئن هستند؛ اما در رابطه با پایان جهان هستی چند سناریو مختلف مطرح است. در این پست با چند نمونه از این سناریو ها آشنا خواهیم شد

☆مقدمه☆ سرنوشت کره زمین کاملا مشخص است. اگر یک سیارک سرگردان به ما برخورد نکند، خورشید زمین را نابود خواهد کرد. این اتفاق نیز به‌خاطر تبدیل شدن خورشید به یک غول سرخ رخ می‌دهد. تقریبا ۱.۳ میلیارد سال دیگر زمین غیرقابل سکونت می‌شود و حدود ۵ میلیارد سال دیگر نیز کاملا برشته خواهد شد. گرچه در رابطه با پایان جهان هستی چند نظریه مختلف وجود دارد که با آنها آشنا خواهیم شد.

۱)گسترش بی پایان و رسیدن به جهانی مرده وقتی صحبت از پایان جهان هستی می‌شود، نکته مهم تعادل بین گسترش جهان و نیروی گرانش است. در یک سناریو نیروی گرانش قادر نخواهد بود جلوی گسترش جهان را بگیرد. در نتیجه کیهان تا بی‌نهایت منبسط می‌شود. این اتفاق سبب می‌شود که انرژی به‌صورت یکسان در جهان پخش شده و کیهان تاریک‌تر و سردتر شود. فاصله بین ذرات آنقدر زیاد می‌شود که حتی سیاه‌چاله‌ها نیز نمی‌توانند چیزی را در گرانش خود اسیر کنند. در نتیجه پس از گذشت میلیاردها سال بخار می‌شوند. در چنین جهان ترسناکی هیچ اتفاق خاصی رخ نمی‌دهد و زمان دیگر معنی ندارد. تمامی ستاره‌‌ها و سیاره‌ها مرگ را تجربه می‌کنند و دیگر شاهد تولد هیچ جرم کیهانی خاصی نیستیم.

۲)بازگشت به نقطه آغازین در سناریو دوم گرانش آنقدر قوی هست که می‌تواند در نهایت بر گسترش جهان غلبه کند. بدین‌ترتیب یک روز بالاخره جهان شروع به جمع‌شدن می‌کند. جهان آنقدر فشرده خواهد شد که به شکل یک توپ کوچک در می‌آید. هرچند که این پایان جهان هستی نیست. چراکه گرانش همچنان به فشار خود ادامه می‌دهد و در آخر کل جهان هستی درون نقطه‌ای به‌نام تکینگی قرار می‌گیرد.

دانشمندان باور دارند که جهان در ابتدا از نقطه‌ای فوق‌العاده فشرده آغاز شده است و در آخر نیز به همان باز می‌گردد. در سناریو دوم دیگر بحث یوفو و موجودات فضایی اهمیتی ندارد؛ زیرا هیچ تمدن پیشرفته‌ای قادر به فرار نخواهد بود. به‌بیانی دیگر تمامی ماده و انرژی موجود در جهان در یک نقطه جمع می‌شوند.

۳)از هم گسیختگی به‌ لطف انرژی تاریک سناریو سوم در رابطه با پایان جهان به انرژی تاریک مربوط می‌شود. البته دانشمندان هنوز در رابطه با ماهیت ماده و انرژی تاریک مطمئن نیستند، اما فکر می‌کنند که نرخ گسترش جهان به‌خاطر انرژی تاریک در حال افزایش است. به باور دانشمندان گسترش جهان آنقدر شدت خواهد گرفت که در نهایت بر تمامی نیروهای موجود غلبه خواهد کرد.در این حالت ماده و همچنین بافت فضا-زمان دچار از هم گسیختگی شده و نابود می‌شوند. بررسی‌های علمی نشان می‌دهد که چنین اتفاقی حدود ۲۲ میلیارد سال دیگر رخ می‌دهد.

۴)مرگ از طریق حبابی ترسناک پس از چنین رخدادی دیگر فیزیک، شیمی و زیست‌شناسی وجود نخواهند داشت. چراکه جهان هستی به پایان خود می‌رسد و جهان جدیدی شکل می‌گیرد. در جهان جدید موجودی به‌نام انسان وجود ندارد که بتواند آن را با حالت پیشین مقایسه کند. چراکه بافت تمامی ذرات دچار تغییر می‌شود. دانشمندان معتقد هستند که اگر چنین اتفاقی رخ بدهد، پایان جهان هستی ابتدا با یک حباب آغاز خواهد شد.

در این حباب قوانین کنونی جهان نابود شده‌اند و قوانین جدیدی حاکم هستند. ماده و انرژی یا ماهیت دیگری دارند یا دیده نمی‌شوند. حتی ممکن است نیروهای اساسی طبیعت مثل گرانش یا الکترومغناطیس دیگر وجود نداشته باشند. حباب گسترش پیدا می‌کند و با سرعت نور هر چیزی که در مسیر خود قرار دارد را به نابودی می‌کشاند.

دانشمندان حتی احتمال می‌دهند که چنین اتفاقی در گوشه‌ای از جهان آغاز شده باشد و در نهایت به ما برسد. نکته عجیب اینجاست که ما متوجه چنین رخدادی نخواهیم شد؛ چراکه جهانمان در یک لحظه نابود می‌شود. توجه داشته باشید که انسان هنوز نتوانسته ابعاد جهان را به‌صورت دقیق درک کند. در بخش قابل مشاهده جهان هستی ۲ ترلیون کهکشان وجود دارد که ما تنها در یکی از آنها زندگی می‌کنیم. پس ممکن است که پایان جهان هستی در یک نقطه آغاز شده باشد و پس از مدتی به ما برسد. این حباب شاید چند میلیارد سال دیگر کهکشان راه شیری را نیز درگیر خود کند.

دانشمندان مطمئن نیستند که کدام‌یک از سناریوهای پایان جهان در نهایت رخ خواهد داد. هرچند با توجه به عمر تقریبا ۱۴ میلیارد ساله جهان هستی و تاریخچه بسیار کوتاه حضور انسان، به‌نظر می‌رسد که چندان مهم نباشیم. به‌بیانی دیگر پایان انسان بسیار زودتر از پایان جهان هستی رقم خواهد خورد و ما چنین رخداد ترسناکی را مشاهده نخواهیم کرد.