آنچه که در افکار یک پروانه میگذرد

لابد درباره ی رویای دیرینه پروانه باهم صحبت کرده ایم نه؟ بگذارید ایشان را کمی بیشتر به شما ها معرفی کنم

او یک پروانه بود یا حداقل همانند یک پروانه اما انگار یک رز مشکی اورا مجذوب و دل باخته ی خود نموده بود یک زر مشکی نمیدانم اول چگونه بود اول مشکی بود یا یک رز ؟ نمیدانم به هر حال میدانم که آن پروانه فقط روی گلبرگ های سیاه آن می‌نشست و آواز میخواند زر مشکی هم به سرود پروانه گوش میسپارد

اما یک روز زر مشکی از پروانه پرسید : دیرینه ترین آرزویت چیست ؟ » پروانه از خواندن باز ایستاد و کمی فکر کرد و گفت :« اول یک رویا بود و بعد از گذشت چندین سال شد نامش دیرینه آن رویا متعلق به یک پروانه بود پس شد رویای دیرینه پروانه نمیدانم شاید این که تا ابد برایت نغمه بخوانم ؛ چطور است ؟» زر مشکی متعجب گردید و برفور پرسید : «اخر ما تازه یکدیگر را ملاقات کرده ایم تو چطور مرا از قبل میشناسی؟ »

پروانه آرام خندید و گفت: من تورا مدتها پیش شناخته ام حتی میدانم که تو اپل یک رز بوده ای اما از تنهایی مشکی شده است میخواستم بیایم و تورا از این غم توهم زا فراری دهم و در پی هر نفسی خواهم گفت: دوستت دارم تا ابد الدهر

زر مشکی هم آرام لبخند زد و پروانه را در آغوش گرفت و پی برد که فرجام تنهایی غم نیست یک پایان باز دارد یک تا ابد دارد یک نفر از دور دوستت دارد حتی اگر متوجه آن نباشی