‌ دروغ ‌

ولی فکرمی‌کنم هرروز به این حرفا، به اون خاطره ها؛ به اون آدمی که می‌گفت ازم خسته نمی‌شه فکرمی‌کنم.

دروغ، همه شون دروغ بود. همه‌چیز هایی که شنیدم، همه‌چیز هایی که بهم گفتی همشون دروغ بود یجایی می‌گفت اگه می‌خوای دروغ نشنوی اصرار به حقیقت بیشتر نکن وقتی چیزی که شنیدی رو باورنکردی چون دروغهای بیشتری می‌شنوی. ولی منکه به تو اصرار نکردم کردم؟ نمیدونم اما تو خودت همه اون کارارو کردی همه اون حرفا رو زدی، دروغ می‌گم؟ به کی؟ به خودم؟ به خودم که نمی‌تونم دروغ بگم نه نمی‌تونم

اما باید اعتراف کنم. اعتراف کنم که به موندنت اصرار کردم، وقتی فهمیدم برات عادی شدم فهمیدم دروغ بود حرفات اما ‌‌ شیرین بود دروغهایی که بهم می‌گفتی، حتی الانم از شنیدنشون سیر نمی‌شم.. اما کاش بودی کاش بودیو بهم دروغ می‌گفتی چقدر دوستم داری! دکترم بهم می‌گه: سعی کن آروم باشی. سعی کن با کسایی بگردی که حالتو خوب می‌کنن.

من.. من کسیم که حال بقیه رو بد میکنه پس بااین حساب من آدم سمی ای هستم؟ خودم که می‌گم نه؛ تو منو سمی کردی یعنی باعث شدی به مرور زمان به همچین آدمی تبدیل بشم دکترم ازم می‌پرسه: شبا به چی فکرمی‌کنی؟ دروغ بهش گفتم.. چون من همیشه به تو فکرمی‌کنم؛ تو همیشه توی سرمی.

حتی وقتی می‌خوام بخوابم توی خوابمی حتی وقتی پشت فرمونم. خیلی جاها نزدیک بود از دره پرت شم پایین یا توی اتوبان چپ کنم.. آدم تک بُعدی ای شدم فقط قادر به انجام دادن یه کارییم یا فکرکنم یا رانندگی کنم؟ نمیدونم اما بعد تو کسی رو جایگزینت نکردم.. البته چرا کردم، قرصهایی که مصرف می‌کنم، استرس و فشاری که تحملشون می‌کنم، تنهایی.. هیچی بهتر از تنهایی نیست هیچی بهتر از تنهایی برای آدمی که تنهاش گذاشتن نیست! آدمی که دروغهای زیادی شنیده و یروزی همشونو باورداشته.