همه چیز راجب ساز منحصر به فرد ویولن

در این مطلب با ساز ویولن بیشر آشنا میشوید پس تا آخر با من همراه باشید

ویولن (به فرانسوی: violon) ساز زهی و آرشه‌ای است. ساز ویولن کوچک‌ترین عضو سازهای زهی-آرشه‌ای است. اصالت ساز ویولن به کشور ایتالیا بر می‌گردد. برای نواختن معمولاً روی شانهٔ چپ قرار می‌گیرد و با آرشه که در دست راست نوازنده است نواخته می‌شود. کوک سیم‌های ویولن از زیر به بم به ترتیب: می (سیم اول)، لا (سیم دوم)، ر (سیم سوم)، سل (سیم چهارم). اصوات سیم‌های مجاور نسبت به یکدیگر فاصله پنجم درست را تشکیل می‌دهند. در این وسعت صدا ویولن قادر است تمام فواصل کروماتیک و کوچک‌تر از آن را اجرا نماید. خرك (در جلو)، گريف (جسم سياه‌رنگ در عقب) و سيم‌هاي ويولن اين ساز از ۵۸ قطعه مختلف ساخته مي‌شود. وزن آن در حدود ۴۰۰ گرم مي‌باشد. ویولن در زمان نواختن معمولاً روی شانه چپ قرار می‌گیرد و با آرشه که در دست راست نوازنده‌است نواخته می‌شود. کوک سیم‌های ویولن از زیر به بم به ترتیب عبارتند از: می‌ (سیم اول)، لا (سیم دوم)، ر (سیم سوم)، سل (سیم چهارم).

تاریخچه‌ای از ساز ویولن ساز ویولن در اروپا به قرن ۹ میلادی برمی‌گردد. برخی می‌گویند که ساز ویولن تکمیل شده‌ی ساز رباب است و از کشور‌های عربی آمده است. تاریخ شناسان می‌گویند ساز ابتدا دارای یک سوراخ بر روی بدنه بوده، ولی رفته رفته این سوراخ حذف شده و سازی با سه سیم، سرآغازی برای ویولن تکامل یافته‌ی امروزی شده است. بعد از قرن ۱۱ در اروپا ساز ویولن تکامل یافته به طور وسیعی وجود داشت. اولین سازنده‌ی ویولن فردی به نام گاسپارو برتولتی ایتالیایی بوده است که او را مخترع این ساز نیز می‌نامند. پس از آن شاگرد مشهور او به نام آندره آماتیبود را به عنوان بهترین سازنده‌ی ویولن در سطح جهان معرفی کردند که او هم پس از خود فردی به نام آنتونیو استرادیواری ایتالیایی را پرورش داد. تا به امروز در جهان کسی پیدا نشده که بتواند ویولن‌هایی به کیفیت و صدای خوب آمتونیو استرادیواری بسازد. از زمان اختراع اولین ویولن توسط گاسپارو برتولتی تا الان بیش از سه قرن می‌گذرد، ولی با این وجود با توجه به پیشرفت علم هنوز نتوانسته‌اند تغییری در ساختار این ساز به وجود آورند و رمز و راز‌های سازندگان قدیم را کشف کنند.

ويولن از بخش‌هاي زير تشكيل شده‌است آرشه: يا كمان تركه‌اي چوبي است كه رشته‌هاي موي دم اسب در طول آن كشيده شده و به دو سر آن ثابت شده‌است. جعبه طنيني: (جعبه رِزونانس): جعبه‌اي است كه از سه بخش صفحه روئي، صفحه زيرين و زوارهاي دور تشكيل شده‌است. گريف، خرك و سيم گير در اين ساز از جنس چوب آبنوس (به دليل استحكام بيشتر) مي‌باشد. دسته يا گردن: در واقع دنباله چوب آبنوس تكيه سيم هاست كه محل انگشت گذاري نوازنده در قسمت بالاي آن قرار دارد. نوازنده ويولن قادر است در تمام طول چوب آبنوس انگشت گذاري كند. انتهاي دسته به جعبه كوچكي (جعبه كوك) ختم مي‌شود كه سيم‌ها در درون آن به دور گوشي‌هاي كوك پيچيده مي‌شوند. خرك: پلي‌ست بين سيم‌ها و جعبه طنيني. نقش خرك تقسيم راه سيم‌ها، نگه داشتن سيم‌ها با ارتفاع خاص براي عبور بر روي جعبه طنيني و انتقال ارتعاشات سيم‌ها به جعبه طنيني. در داخل جعبه طنيني استوانه چوبي كوچكي قرار دارد (تقريباً در زير محلي كه خرك قرار دارد)، كه نقش آن انتقال ارتعاشات به صفحه زيرين ساز و مانعي در جهت عدم شكسته شدن صفحه روئي ساز از فشار سيم‌ها و خرك است. گريف: از آبنوس ساخته شده و در طول دسته ويلن چسبيده‌است و تا ميانهٔ جعبهٔ ساز ادامه دارد. گريف بخشي است كه نوازنده با انگشت خود سيم را به آن مي‌چسباند و به اين ترتيب طول سيم را كوتاه مي‌كند و نت‌هاي مختلف را مي‌نوازد. سیم گير: از آبنوس ساخته شده و در فاصله اندكي از خرك تا آخر تنه ويولن كشيده شده‌است. با زهي از جنس روده يا پلاستيك يا سيم به دكمه‌اي كه در قسمت پائين جدار تعبيه شده بند مي‌شود. سيم ها: سيم‌ها از جعبه كوچك سر ساز آغاز شده در طول چوب آبنوس تكيه‌گاه سيم‌ها ادامه يافته، از روي خرك عبور كرده و در سيم‌گير مهار مي‌شوند. سيم‌هاي ويولن قبلاً از روده گوسفند (زه) ساخته مي‌شد. امروزه در سيم‌هاي بم‌تر، روي روده سيم فلزي نازكي مي‌پيچند و در سيم‌هاي زيرتر از مفتول فلزي تنها استفاده مي‌شود.

ویولن ها چند‌ نوع هستند؟ از انواع ویولن ها می‌توان به ویولن الکترونیک یا سایلنت و ویولن آکوستیک اشاره کرد در اسلاید های قبل به ویولن آکوستیک اشاره کردیم و حال میخواهیم اطلاعاتی درباره ویولن الکترونیک یا سایلنت به شما بدهیم

ویولن سایلنت یا الکترونیک چیست؟ ویولن الکتریک یا سایلنت وسیله ای شبیه سازی شده به ویولن آکوستیک میباشد که خروج صدا به جای این که از جعبه طنینی یا بدنه ساز باشه توسط گیرنده هایی که از خرک و بدنه ساز به وسیله پیکاپ به بلندگو وصل میشن صدا میده و در اینصورت صدایی شبیه به ویولن اصلی اما با امکان تغییر شدت توسط خود ساز و بلندگویی که ساز به اون وصل شده رو داریم تا حجم صدایی که بسیار بلند هست از ساز داشته باشیم که هرگز با صدای ویولن آکوستیک قابل قیاس نیست و برای اجرا در کنسرت ها میتونه بسیار زیاد استفاده بشه.