هوای بارانی...

باران به خاطر به یک بار باریدنش بر روی خوبی ها و بدی ها معروف است. اگر مدیریت این کار با من بود،بر روی عادل ها به نرمی و شیرینی می باریدم و بی عدالت ها را غرق میکردم

بر روی صندلی نشسته بودم و کتابی که نویسنده،هر متن را با احساس لطیفش نوشته بود را می خواندم و از آن لذت می‌بردم

در حال خواندن کتابم بودم که قطره اشکی از آسمان آبی روی پنجرهٔ روبه رویم قرارگرفته بود،توجه ام را جلب کرد. آرام دستم را روی پنجره گذاشتم و درش را باز کردم

بوی خاک نم خورده و گل به مشامم می‌رسید. دستم را از پنجره بیرون کردم،قطرات باران روی دستم می‌چکید. باران شدت گرفت.

فنجان چای را در دست گرفتم. گرمی فنجان به پوست دستم منتقل میشد. این گرمی فنجان و هوای سرد زمستان دلنشین است...

حواسم را به بیرون و باران زیبا دادم. صدای باران شنیده می‌شود چک چک بارانی که از سوی ابرها بر روی زمین فرستاده میشود زیبا است،جوری زیباست که نمی توانم به خوبی خود باران توصیفش کنم.