بازی زندگی: انتقام لیلی قسمت ۶

هربار با دیدن دختربچه به یاد چهره و صدای همسرش می افتاد و باعث می شد او را از یاد نبرد. دختربچه نه تنها یادگار او بلکه، چراغی بود که یاد او را برای مرد زنده نگه می داشت. با گذشت روزها به همین روال دختر بچه اش را به همسایه اش می سپرد و خود برای تهیه مقدار چندرغازی پول به کار می رفت. روزی از روزها که اضافه کاری مانده بود آن دو طلبکار به محل کار او آمدند و درحالی که مرد در تنهایی خود سرگرم انجام کارش بود افرادی که همراهشان بود با دستور آنان، شروع به آ.ز.ا.ر و ک.ت.ک زدن او کردند.

مرد به سختی سعی در دفاع از خود داشت اما زورش به آن چند نفر نمی رسید و در آخر زیر ل.گ.د و م.ش.ت های آنان خود را جمع کرد. از شدت ک.ت.ک بند بند بدنش درد می کرد و صورتش کبود شده بود. در نهایت با دیدن ضعف او، او را همان جا مانند لباسی کهنه رها کردند. کار طلبکارها دیگر همین شده بود، اوقاتی که حوصله شان سر می رفت یا بهانه ای نداشتند مرد را آ.ز.ا.ر می دادند و آنقدر با افرادشان او را ک.ت.ک می زدند که توانی برای او نماند. چندین دقیقه مرد همان جا بی حرکت ماند تا قوتی برای بلند شد پیدا کند.

پس از گذشت آن چند دقیقه دو دستی زمین را گرفت و خود را بلند کرد. هنوز از شدت ضعف نزدیک بود از پشت سر بیافتد اما تعادل خود را حفظ کرد. پیاده محل کارش را ترک کرد و در تنهایی خویش به سمت خانه فقیرانه اش حرکت کرد. در قلبش آنقدر احساس ضعف می کرد که ممکن بود هر لحضه سیل اشکانش که از دردهایش سرچشمه می گرفتند جاری شوند؛ اما غرور مردانه اش اجازه آن را نمی داد. پس از دو ساعت پیاده راه رفتن بالاخره به خانه اش رسید.

به محظ باز کردن در با خاموش بودن چراغ ها مواجه شد. پس از روشن کردن چراغ ها دختربچه را صدا زد._لیلی!. پس از اینکه جوابی نشنید دوباره تکرار کرد و این باز نیز جوابی نشنید. نگران به سمت اتاق دختربچه رفت و پس از روشن کردن چراغ با دیدن او در تخت خواب کمی دلش آرام شد. به سمت او رفت و سرش را ن.و.ا.زش کرد اما با حس کردن تب و گرمایی بر روی پیشانی او دستش را با تعجب روی پیشانی اش گذاشت؛ بله او تب کرده بود. ملحفه را بر روی او کنار زد و دستش را از زیر لباس بر روی پهلوی او قرار داد، تب شدیدی گرفته بود.

. با نگرانی آرام به گونه دختربچه زد و شروع به صدا زدن او کرد تا او را بیدار کند. صدای ضعیف و بی حالی از دختربچه بلند شد. بدون معطلی دختربچه را ب.غ.ل کرد و دوان دوان از خانه خارج شد و برای رساندن دختربچه به سمت بیمارستان بی قراری می کرد. از نگرانی دردهای خودش را فراموش کرده بود و فقط می خواست زود خودش را به بیمارستان برساند.

نمی دانست که این چه بلایی است که بر سر او نازل می شود و به کدامین گناه؟!. چه گناهی به درگاه خداوند کرده بود که او باید این گونه زندگی سختی را سپری می کرد و کمی مزه خوشی را نمی چشید؟!. اگر به انتخاب خودش بود زودتر از این مدت، خودش را از این زندگی مصیبت بار و فقیرانه رها کرده بود. اما هیچ حق انتخابی یا تغییری در آن نداشت. چرا که هیچ توانی نیز برای انجام آن نداشت.