مراحل ساخت انیمه

امروز میخوایم یک نگاه به روند ساخت انیمه ها بپردازیم که خیلی از ماها طرفداران هستیم. شاید با دیدن انیمه های مختلف و یا حتی با دیدن انیمه های مورد علاقه تان حداقل یک بار به فکرتون اومده باشه که شاید بتونید روزی به ژاپن برید و و این کار رو با هنر و ایده و.... خودتان در یک استودیو مشغول کار بشید، که خب امروز ما میخواهیم نگاهی به این روند اثار مشهور بندازیم.

مرحله اول زیر نظر کارگردان و استودیو یک داستانی نوشته میشود، که البته سعی بر این دارند که یک خط داستانی را خلق کنند. این اولین مرحله باید تایید بشه (توست استودیو و قوانین ان) که تا جایی که گفته شده زمان زیادی سپری نمیشه تا یک خط داستانی برسی بشه و مورد تایید قرار بگیره، که خب اگر داستان نیاز به اصلاح داشته باشه اون رو نیاز به اصلاح میدونند و درخواست دوباره میکنند.

مرحله بعد، طراحی کاراکتر. طراحی کاراکتر یکی از لذت بخش ترین و در عین حال سخت است، به این دلیل که اگه بخوایم یک شخصیت جالب و متناسب با داستان، وضعیت و.... بسازیم ممکنه کار دشوار و طاقت فرسا باشد. در عین حال این کار هم زیر نظر کارگردان مدیریت میشود(بیشتر گفته میشود انیماتور ها هم نظراتی در این کار میدند)

مرحله بعد، طراحی کاراکتر. طراحی کاراکتر زیر نظر کارگردان و انیماتور انجام میشود. طراحی کاراکتر بیشتر به این صورت است که اول از طراحی خطی(مانند تصویر بالا) بر اثر داستان و شخصیت اون کاراکتر رو میسازد. البته این مورد یک کار نسبتا دشوار است، میتونید توی تصویر ببینید که طراحی اندام بدن، چهره، اجرای صورت، حالا های مختلف چهره و.... باید چند مرتبه انجام شود تا نتیجه گیری ساخت کاراکتر انجام شود. (در اسلاید بعد هم میتونید نمونه ای از طراحی خطی اندام کاراکتر رو مشاهده کنید)

این یک نمونه طراحی خطی از بدن و حالت اندام یک کاراکتر هست که برای طراحی خطی معمولا رنگ نمیکنند و فقط با طراحی های ساده اون رو خلق میکنند تا در مراحل بعد رنگ های مورد نیاز اجزای کاراکتر رو انجام بدند.

مرحله بعد، طراحی فضای و وسایل داخل انیمه. این نمونه که میتونید داخل تصویر ببینید یک طراحی بدون رنگ از فضای انیمه ناروتو است که انیماتور ها یک مرحله رو به طراحی وسایل ها و فضای انیمه اختصاص میدهند. یک سری از انیماتور ها هم هستند که در ساخت وسایل مهارت های زیادی دارند که به انها(mecha designer) و یا طراح مکانیک ها گفته میشود که در انیمیشن کردن اجسام مهارت دارند.

همونطور که در اسلاید قبل راجب طراحی مکانیک ها گفتم این تصویری که میبینید یک نمونه از طراحی هایی از یک ماشین ابزار است که در مرحله های بعد به حرکت در میایند.

معمولا به همراه طراحی کاراکتر کارگردان به همراه گروهی از فیلمنامه‌نویس ها فیلمنامه انیمه را زیر نظر کاراکتر ها انجام میدند.

مرحله بعد که قدم اول به انیمیشن در اوردن یک داستان است (استوری بورد) است که در این مرحله فضای انیمه و یا وسایل مورد نیاز و کاراکتر های برنامه ریزی شده رو به طور نقاشی ترکیب میکنند و به همراه دیالوگ زمان بندی میکنند

استوری بورد یکی از مهم ترین بخش های ساخت انیمه است که در حال حالت حرکت دوربین و نوع قرار گرفتن کاراکتر رو نشون میده. در این مرحله یک حالت خطی وجود دارد که فاقد رنگ و جزییات رنگی است، اما در این حالت جزییات باید مشخص باشد تا انیماتور بتونه اونو به حالت انیمیشنی در بیاره. استوری بورد ها بیشتر روی کاغذ های A4 نمایش داده میشوند که به ترتیب از چپ به راست تصویر بالا : شماره پلان(برش, کات) چیدمان حرکت های انیمه و یا صفحه دیالوگ ها و زمان پلان مشخص میشود.

چیدمان(لی اوت). این کار خیلی کمتر شناخته شده است اما بیشتر ان را داخل انیمه های قدیمی میشه مشاهده کرد،اینکار یک صفحه با جزییات تر رو به ما نمایش میده (یک صفحه کامل و دقیق و معمولا با خطوط صاف) اینکار رو میشه یک نوع تصویر نهایی هم در نظر گرفت. در این مرحله خیلی چیز ها مشخص میشن، مثل:خطوط چین و چروک لباس، نور، اجسام درحال حرکت و یا متحرک، لباس و حالت چهره. همه اینها در مرحله لی اوت یک طراحی نهایی میشن (میتونید نمونه را در تصویر بالا مشاهده کنید) و در مراحل بعد انیماتور ها و.... روی ان کار میکنند.

چیدمان(لی اوت). این کار خیلی کمتر شناخته شده است اما بیشتر ان را داخل انیمه های قدیمی میشه مشاهده کرد،اینکار یک صفحه با جزییات تر رو به ما نمایش میده (یک صفحه کامل و دقیق و معمولا با خطوط صاف) اینکار رو میشه یک نوع تصویر نهایی هم در نظر گرفت. در این مرحله خیلی چیز ها مشخص میشن، مثل:خطوط چین و چروک لباس، نور، اجسام درحال حرکت و یا متحرک، لباس و حالت چهره. همه اینها در مرحله لی اوت یک طراحی نهایی میشن (میتونید نمونه را در تصویر بالا مشلهده کنید) و در مراحل بعد انیماتور ها و.... روی ان کار میکنند.

مورد جالب ماجرا اینجاست. در این مرحله (متحرک سازی) مرحله بعدی لی اوت است. در این مرحله تمام اطلاعات تصویری به صورت تک به تک به حرکت در میایند، این مرحله با استفاده از مداد و دست انجام میشود، که یعنی این مرحله بدون دخالت وسایل رایانه ای و با دست انجام میشود که این دلیل طبیعی بودن حرکت کاراکتر ها میشود.

در مرحله بعد انیماتور های کلیدی وارد میشود و انجا رو به طور دقیق تر به حرکت در میاورند. یعنی تمام و لحظه به لحظه انها رو شبیه‌سازی میکنند. بعد از طراحی فریم‌های کلیدی . برای نرم‌شدن حرکت باید فریم‌های میانی بین فریم‌های کلیدی طراحی شود. در طراحی فریم‌های میانی باید کاملاً از فریم‌های کلیدی تبعیت کرد. این کار طاقت‌فرسا و ماشینی بر عهده انیماتورهای میانی (به انگلیسی In-between و به ژاپنی 動画, douga) است. انیماتورهای میانی معمولاً انیماتورهای کم‌تجربه‌تر و جوان‌تر هستند.

بعد از اتمام این طرح ما نیاز به یک سری قلم گیری(clean up) نیاز دارد که طرح هارو با ابزار رایانه ای تمیز و در مرحله بعد نیز به کمک پالت رنگی اون فضا (که توست طراحان رنگ ساخته شده) میسازند.

ما در این مرحله رنگ امیزی منظره هارو داریم که چشم هممون رو هنگام تماشا انیمه مورد نظر به خودشون جذب میکنن. گروهی از هنرمندان زیر نظرِ کارگردان هنری(سرپرست پس‌زمینه)، بر اساس لِی‌اوت، کار روی نقاشی‌های پس‌زمینه را آغاز می‌کنند. استفاده از کامپیوتر برای نقاشی پس‌زمینه در صنعت انیمه در حال رشد است اما هنوز بسیاری از پس‌زمینه‌ها به صورت دستی و با گواش روی مقوا نقاشی می‌شوند.

مرحله بعدی تمام فریم‌ها و پس‌زمینه‌های نهایی‌شده به بخش فیلم‌برداری می‌روند. در گذشته و قبل از ظهور رایانه برای ترکیب فریم‌ها و ‌پس‌زمینه، باید تمام فریم‌ها زیر دستگاه مخصوصی روی هم قرار می‌گرفتند و عکس‌بردای می‌شدند. اما حالا این کار با استفاده نرم‌افزار و در رایانه‌ انجام می‌گیرد. همچنین بعضی از حرکت‌های اصلیِ دوربین(مثل پَن و تیلت) در این مرحله اضافه می‌شود.

حالا که تمام این مراحل کامل شده اند نوبت موسیقی و دوبله کردن انیمه میرسد. این مراحل نکته خاصی ندارند و به حالت عادی موسیقی سازی و دوبلور ها انجام میشنود.

درواقع انیمه سازی یک صنعتی است که پر از نکته است، و برای هر 20 دقیقه نزدیک ده هزار فریم است و یا حتی بیشتر،برای ساخت هر قسمت انیمه 2 ماه طول میکشد که این قدرت مدیریت این صنعت رو جالب و خاص میکنه.