افراد ناشنوا به چه زبانی فکر میکنند؟!

یکی از سوالایی که ممکنه بهش فکر کرده باشد اینه که افرادی که ناشنوا به دنیا میان به چه زبانی فکر میکنن. این سوال همواره برای افرادی که توی چنین شرایطی قرار ندارن یه مسئله پیچیده و نا معلومه و خیلی ها رو دچار چالش کرده.

یکی از مشکلایی که همیشه بشریت باهاش مواجه بوده اینه که افرادی که در شرایط خاص قرار ندارن(افراد نرمال)، همواره افراد خاص را با متر و معیارهای خودشون تحلیل می کنن و همین مسئله باعث نتیجه گیری های اشتباهی در طول تاریخ شده. چپ دست های زیادی در طول تاریخ به خاطر این مسئله دچار مشکل شدن و مجبور بودن تا نوشتن با دست راست رو یاد بگیرن.

افرادی که سالم بوده هستن و مشکل ناشنوایی ندارن،موقع فکر کردن از زبان مادری خودشون استفاده می کنن، اما علم ثابت کرده که در واقع تفکر لزوماً متکی به زبان نیست یا حداقل متکی به زبانی متعارف که قابل تکلم باشه، نیست.در واقع افراد میتونن از طریق تصور کردن، به یاد آوردن الگوهای سه بعدی، ژست ها، حرکات بدن، هیجانات، احساسات و موارد مشابه اینها که هیچ ارتباطی به زبان ندارن هم تفکر کنند.اگر بخوایم مثالی در این مورد بزنیم که افراد بتونن با درک بهتری با این موضوع برخورد کنن باید گفت که بیشتر پستانداران و پرندگان هم از همین شیوه برای تفکر استفاده میکنن.این موضوع به خصوص در جانورانی که برنامه ‌ریزی میکنن و برای کارای خودشون نقشه می کشن به وضوح دیده میشه. در واقع اون ها از تفکر غیر زبانی بهره می برن، حتی آن ها خواب هم میبینن و این نشون میده که برای تفکر و کارکرد مغز حتما نیاز به زبانی که از واژه ها و صداها به وجود اومده نیست.

بر اساس بررسی های صورت گرفته میشه گفت ناشنوا هایی که از زبان اشاره برای ارتباط برقرار کردن با سایر افراد استفاده می کنن، درست مثل سایر افراد برای فکر کردن نیاز به یه زبان دارن، اما نکته مهم اینه که اونا به جای اندیشیدن و فکر کردن به صداها، به حرکات دست فکر میکنن و از این طریق توی ذهن خودشون فرآیند تفکر رو انجام میدن.

مرسی که تا اینجا همراهیم کردی،نتیجه چالش داریم...