دریاچه ارومیه

تصاویر جدید از دریاچه ارومیه نشان می‌دهد که تا 17 شهریور1403 بخش‌های شمالی و جنوبی دریاچه ارومیه خشک شده و با پوشش نمکی سفید رنگی در تصاویر ماهواره‌ای دیده می‌شود.

تصمیم‌های نادرست در خشک شدن دریاچه ارومیه طبق نظر برخی کارشناسان برای نجات دادن دریاچه ارومیه بایستی به جای از بین بردن زمین‌های بارور و خشکاندن ارس، مصرف آب را کاهش داد و وزارت نیرو بایستی طی اقداماتی این امکان را فراهم کند که آب رودخانه‌هایی را که به طور طبیعی به دریاچه ارومیه می‌ریختند، دوباره به دریاچه بریزند. کارشناسان محیط زیست چنین پیش بینی کرده‌اند که در صورت خشک شدن دریاچه ارومیه آب و هوای معتدل منطقه به هوای گرمسیری با بادهای نمکی تبدیل خواهد شد و شرایط زیست محیطی منطقه به طور کلی تغییر خواهد کرد. علاوه بر نمک، آلودگی‌های بسیاری نظیر فلزات سمی سنگین که که در صنعت مورد استفاده قرار می‌گیرند و مواد سمی مورد استفاده کشاورزی به آب‌های سطحی و زیرسطحی مربوط به دریاچه ارومیه نفوذ خواهند کرد و با خشک شدن دریاچه ارومیه مقادیر بسیاری از این مواد سمی هوازی شده و برای زیست بوم و مردم منطقه خطرات بیماری‌های تنفسی به وجود خواهد آورد.

خشک شدن چشمگیر دریاچه ارومیه خطر توفان گرد و غبار را برای 5 میلیون نفر از ساکنان حوضه دریاچه تشدید کرده و باعث کاهش شدید فراوانی میگوهای آب نمک آرتمیا و فلامینگوها و فعالیت‌های کشاورزی و گردشگری شده است.

این دریاچه یک بار دیگر در بهار 1403 به صورت فصلی و با بارندگی نسبتا خوب اواخر 1042 و ابتدای 1403 به صورت فصلی بخشی از آن در حدود یک میلیارد متر مکعب آبگیری شد ولی مجددا از ابتدای تابستان 1403 روند خشک شدن آن شدت گرفت و مجددا در شهریور 1403 به‌ طور کامل خشک شد.

خشک شدن شدید دریاچه باعث ادغام چهار جزیره جنوبی با هم و تشکیل پل‌های خشکی شده که زندگی پستانداران ساکن در جزیره‌های سابق - از جمله آهو ایرانی و گوسفند وحشی ارمنی - را تهدید می‌کند. دریاچه ارومیه بیش از 90 درصد آب ورودی خود را از رودخانه‌های جنوبی دریافت می‌کند که عمدتا با سدها تنظیم می‌شوند.