معرفی لباس های سنتی آذری

لباس محلی آذری مردانه و زنانه لباس‌های زیبای سنتی است که مردم آذربایجان هنوز در رقص‌های محلی و مراسم سنتی از آن استفاده می‌کنند. همچنین پوشش مردم عشایر و روستاهای آذربایجان، لباس‌های محلی است.

لباس محلی آذری یکی از لباس‌های سنتی با قدمت دیرینه است که پوشش زنان و مردان ترک‌زبان مناطق آذربایجان بوده. اگرچه لباس‌ آذری‌ها در عصر جدید مدرنیته شده و لباس سنتی کمتر مورد استفاده قرار می‌گیرد؛ اما لباس‌های محلی می‌توانند نماد هر منطقه باشند و همچنان برای مردم جذابیتشان را حفظ کنند. البته این لباس‌ها هنوز در رقص‌های محلی، در میان عشایر و مردم روستا‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرند.

تنوع و تفاوت در لباس محلی آذری می‌تواند به دلیل تنوع قوم‌های بزرگ و متعدد در استان آذربایجان باشد. استان آذربایجان با داشتن دو قوم بزرگ آذری و قوم بزرگ کورد و همچنین ایلات و عشایر متعدد دارای پوشاک مختلفی است.

لباس محلی آذری در زنان با نقش‌ها و تزیینات متنوع و همچنین رنگ‌های زیبا، لباس سنتی زیبایی را خلق کرده است. در بیشتر این لباس‌ها از پارچه‌های ترمه، ابریشم و مخمل استفاده شده است. رنگ‌ لباس‌ها متنوع است و دختران مجرد برای لباس‌های خود بیشتر رنگ‌های شاد و زنان بیشتر رنگ‌های ملایم را انتخاب می‌کنند. همچنین تزیینات لباس‌ زنان نسبت به دختران، کمتر است.

لباس مردان این خطه نیز لباس‌هایی با دوخت زیبا بوده و از حالت سادگی درآمده است. لباس محلی آذری برای مردان این سرزمین بیشتر با پارچه‌های پشمی دوخته می‌شود. اما باید بگوییم هم زنان و هم مردان ثروتمند حتی برای لباس‌های زیر خود از پارچه ابریشم استفاده می‌کنند.

اجزاء لباس محلی زنان آذری: 1.برک به نوعی کلاه گفته می‌شود که در لباس محلی آذری مورد استفاده قرار می‌گیرد. این کلاه هم به صورت ساده و هم به صورت تزیین شده عرضه می‌شود. برای تزیینات این کلاه از سکه و پولک‌هایی خاص استفاده می‌شود. بیشتر زنان برک‌هایی با پولک‌های رنگارنگ را بیشتر می‌پسندند، حال اینکه زنان اشرافی و ثروتمند از سکه برای تزیینات برک و جلیقه خود استفاده می‌کنند.(به کلاه ها دقت کنید)

2.چارقد: روسری است که زنان برای پوشاندن مو‌های خود مورد استفاده قرار می‌دهند. چارقد پارچه مربعی شکلی از جنس ابریشم، نخ و یا هر جنس دیگری است که آن را به صورت مورب تا زده و استفاده می‌کنند. قسمتی از آن به پشت افتاده و دو دنباله آن در زیر چانه به وسیله یک سنجاق بسته می‌شود.(به روسری زنان توجه کنید)

3.یاییلیق: نوعی سربند است که اغلب زنان مسن برای نگه داشتن چارقد خود از آن استفاده می‌کنند. یایلیق اکثر اوقات پارچه‌ای به رنگ مشکی و حاشیه قرمز است. این می‌تواند یک نکته مشترک در بین زنان مسن کرد و ترک باشد. زنان مسن کرد از چارقد و سرون یا سربند استفاده می‌کنند و زنان مسن ترک هم از چارقد و هم از یایلیق استفاده می‌نمایند. (به روسری زن ها در عکس توجه کنید)

4.کوینک به رویی لباس گفته می‌شود که دارای آستین‌های گشاد بوده و بدون یقه و باز دوخته می‌شود. برای کوینک معمولا از پارچه ابریشم استفاده می‌شود.

5.جبکن:به لباسی گفته می‌شود که بر روی کوینک قرار می‌گیرد. جبکن دارای آستر است و از ابریشم و مخمل برای تهیه آن استفاده می‌شود. از مهم‌ترین خصوصیات این لباس آستین‌های آن است که بلند بوده و دارای اشکال مختلفی در انتهای خود است.

6. آرکالیک (آرخالیخ): نوعی لباس آذربایجان جنوبی به شمار می‌رود که دارای آستین‌های بلند و گشاد بوده و در طرح‌ها و رنگ‌های مختلفی موجود است.(در تصویر مشاهده میکنید)

اجزاء لباس محلی مردان آذری: 1.عرقچین: نوعی سرپوش برای مردان آذربایجانی است.

2.. یون بورک: کلاهی است که برای تهیه آن از الیاف پشم گوسفند استفاده می‌شود.(به کلاه مرد دقت کنید)

۳. کوینک: پیراهنی سفید است که دارای آستین بلند بوده و یقه‌ای گرد یا آخوندی دارد.(به لباس سفید مرد توجه کنید)

4.آرخالیق (بوزملی دن): کت‌های بلندی است که در دوره قاجار مورد استفاده قرار می‌گرفت و از تن‌پوش‌های مردان استان آذربایجان و اجزاء لباس محلی آذری به شمار می‌رود.(به کت مرد توجه کنید)

5.گالش و چاروق: به کفش‌هایی گفته می‌شود که نوع دوم آن از پوست احشامی مانند گاو میش تهیه می‌شود.

اسلاید اضافه