زندگی جدید من قسمت ششم

دست کانائو را گرفتم و از بیمارستان خارج شدم و به سمت پارک کنار بیمارستان رفتم ، کانائو دستش را از دستم ول کرد و روی نیم کت نشست با تعجب از کانائو پرسیدم :« چطوری ؟ تورو دیدن ؟! اخه مگر تو روح نیستی؟!» کانائو موهایش را صاف کرد و جواب داد :« ما روح ها توانایی این را داریم که بتونیم خودمون رو نشون بدیم هر زمان که دلمون خواست» سپس ادامه داد :« منم نمیخواستم مادرت نگران بشه. راستی ، تو این همه مدت تو خونت نبودی چرا مادرت و خواهرت سراغی ازت نگرفتن ؟» سرم را پایین گرفتم و جواب دادم:«راستش ... اونا ‌.... خانواده ی واقعیم نیستن من رو از یتیم خونه گرفتن وقتی که بچه بودم پدر و مادرم تصادف کردندو همان جا فوت کردند و اونا بخاطر نگه داری از من به دولت پول میدن »

کانائو دستش را روی دهان خود گذاشت و گفت :« ببخشید نمیخواستم ناراحتت کنم » سپس دست من را گرفت و بغلم کرد . ⁺˚⋆｡°✩₊✩°｡⋆˚⁺⁺˚⋆｡°✩₊✩°｡⋆˚⁺⁺˚⋆｡°✩₊✩°｡⋆˚⁺⁺˚⋆｡°✩₊✩°｡⋆˚⁺⁺˚⋆｡°✩₊✩°｡⋆˚⁺⁺˚⋆｡°✩₊✩°｡⋆˚⁺ «گوشی زنگ زد » کانائو گوشی اش را برداشت :« شما کی هستین ؟ .... عا سلام ‌‌... الان میام بله .... خدانگهدار» تلفنش را قطع کرد و گفت :« من میرم به کتابفروشی تو هم با من بیا مطمئنم اونجا حس خوبی پیدا میکنی .... بیا » کانائو دست من را گرفت و به سمت ایستگاه مترو (پیاده) حرکت کردیم .

بعد از یک پیاده روی طولانی به ایستگاه مترو رسیدیم سرم را پایین انداخته بودم که دبدم کانائو با دو تا نسکافه در دست بر میگردد ⋆ ˚｡⋆୨♡୧⋆ ˚｡⋆⋆ ˚｡⋆୨♡୧⋆ ˚｡⋆⋆ ˚｡⋆୨♡୧⋆ ˚｡⋆وقتی که کانائو نسکافه را به من داد گفت :« تو این هوای سرد یه نوشیدنی گرم میچسبه عا راستی ما قرار نیست با مترو بریم نا قراره با سریع ترین مترو ی ممکن بریم » پرسیدم:« چی هست ؟!» کانائو جواب داد :« بابا بزرگ همین چند پقیقه پیش زنگ زد گفت که ۵ دقیقه بعد میرسه »𖡼𖤣𖥧𖡼𓋼𖤣𖥧𓋼𓍊𖡼𖤣𖥧𖡼𓋼𖤣𖥧𓋼𓍊𖡼𖤣𖥧𖡼𓋼𖤣𖥧𓋼𓍊 (۵ دقیقه بعد ) «اینه خودشه سوار شو سریع» یک متروی زرد رنگ که داخلش یک فضای مه مانند بود اما رنگی رنگی سوارش شدم مثل یک رویا بود مترو حرکت نمیکرد شاید هم من این جور فکر میکردم

دوستان تموم شد این قسمت تا قسمت بعدی بدرود