معنی نام کشور ها پارت 2

انگلستان : سرزمین انگلز ها قبایل اولیه ژرمنی اروپا شامل انگلیسی‌هایی بودند که پس از حمله قرن پنجم در کشور جزیره‌ای ساکن شدند. نام آنگلی (Anglii) از شبه‌جزیره آنگلیا (Anglia Peninsula) آمده که در آن از انگلیسی‌ها استقبال شد. ژوتها (Jutes) و ساکسون‌ها (Saxons) نیز از شبه‌جزیره آلمان به آن‌ها پیوستند و به همین دلیل است که اصطلاح آنگلوساکسون به عنوان توصیف‌گر به کار می‌رود

ایران : سرزمین آریایی ها مردم این پادشاهی که زمانی پارس نامیده می‌شدند در واقع در امپراتوری هخامنشی زندگی می‌کردند. آنها در نامشان از کلمه آریایی استفاده می‌کردند که این معنای آن بود که مردم به زبان هندی-اروپایی صحبت می‌کردند (هیچ ارتباطی با نسخه نازی این واژه وجود ندارد). یکی از نام‌های آریایی‌ها، ایرانشهر بود. این رومیانی بودند که به اشتباه سرزمین پارس را بعد از امپراطوری هخامنشی به این نام خواندند. با این حال، ۱۰۰۰ سال طول کشید، اما در سال ۱۹۳۵ شاه ایران از جهان خواست که این سرزمین را ایران بنامند. این قانون تا دهه ۱۹۷۰ به طور کامل تصویب نشده بود.

کانادا: دهکده در حالی که کانادار پر از استان‌های است نام ‌‌آنها در ارتباط با مردم و موسسان آن است، نام این کشور اما به هورون ایروکوا (Huron-Iroquois) نسبت داده می‌شود. این یک سوء تفاهم میان کاشفان فرانسوی و بومیان کانادا بود که در دهه ۱۵۰۰ میلادی با استفاده از کلمه kanata (به معنی دهکده) به بومیان داده شد تا تازه‌واردان درک درستی از موقعیت داشته باشند. این نام به معنای تمام زمین‌های شمال رودخانه سنت لورنس است که زمانی به نام رودخانه کانادا معروف بود. با بزرگ شدن کانادا، این نام نیز بر روی این سرزمین باقی ماند.

اسپانیا ریشهٔ نام رومی هیسپانیا، که نام کنونی اسپانیا از این واژه گرفته شده، نامشخص است. هیسپانیا شاید از گویش شاعرانه واژه زبان یونانی هیسپریا گرفته شده باشد که به معنای «سرزمین غرب» یا «سرزمین غروب خورشید» است.