«✧ ✩صدای پنهان✧ ✩»

سوهو:سلام هیون راستش برنامه کامبک جلوتور اومده باید براش اماده بشین پارتای اهنگو براتون میفرستم هیون:وای سوهو نگو چقد بد شد باشه بفرست یکاریش میکنیم یونا:چی شده هیون؟؟ هیون:بچه ها خبر بد دارم زمان کامبک جلوتر افتاده باید خیلی زود پارتای اهنگو حفظ کنیم برای کامبک و بقیه کارا آماده بشیم هانول:وایییی خدا حالا چطور با این زمان کم اماده بشیم هیون:خودمم نمیدونم سوهو برنامه کلاسهای دنسو فرستاد فردا

باید اونجا باشیم میا:برنامه خیلی سخت شد نظرتون چیه امشب بیاین خونه من باهم همه ی کارو انجام بدیم من از تو تنهایی آهنگ خوندم خوشم نمیاد یونا:بچه ها بغل خونه ی من یدونه کافه هست که اتاق های جدا داره اونجا میتونیم پارتارو حفظ کنیم هانول :اره بچه ها راست میگه پاشین پاشین هیون :بیاین با ماشین من بریم میا ویو:رفتیم سوار ماشین شدیم راه افتادیم تو این چند روز انگار

لکنتم خوب شده بود ولی هروقت استرس میگرفتم یا توی مشکل بزرگی بودم این لکنت سراغم میومد چند روزی هم سرکار پاره وقتم نرفته بودم انقد مشغول کارام بودم هیون :بچه ها رسیدیم رفتیم داخل کافه و یکی از اتاقا رو اجاره کردیم شروع به تمرین کردیم اما یلحضه موقع خوندن به شدت لکنتم گرفت و از خجالت قرمز شدم میا: ب ب ببخشید بچه ها من مشکل لکنت زبون دارم اگه اذیتتون می‌کنه نمیخونم

هیون:میا کاش زودتر بهمون میگفتی ما باهاش مشکلی نداریم انقد استرس گرفتم که لکنتم زیاد شد منو باش که فکر میکردم خوب شدم یونا:میا میا خوبی؟ میا:اره چیزی نیست(با بغض) هانول:میا خجالت نکش اتفاقا صدات خیلی به پارتا میاد بعد اون حرفش لبخند کوچیکی زدم دوباره به تمرین ادامه دادیم بعد تمرین کلی حرف زدیم و شوخی کردیم حدودا نیمه شب بود که رفتم خونه همین که.......