ندای تاریک(پارت 3)

تو سالن غذاخوری رز رو دیدیم.کاملا خشکش زده بود.الکس پرسید(چی شده؟) رز گفت(مرحله اول... مبارزه با یه ... هیپوگریف ) ویلیام گفت(بی‌خیال فقط جلوشون تعظیم کن) رز گفت(اجازه نمیدن.قانون مرحله اول میگه نمی تونیم تعظیم کنیم باید عصبانی بشن و بهمون حمله کنن) گفتم(ولی هاگرید گفته اگه تعظیم نکنیم خیلی خطرناک میشن!)

مرحله اول شروع شده بود.وضع همشون خراب بود . هیپوگریف جیکوب رو بلند کرد به زمین انداخت و 15امتیاز گرفت.بعدش هیپوگریف هلن رو گذاشت بالای درخت و اون 16 امتیاز گرفت.ولی بدتر از همه رز بود هیپوگریف بدجوری زخمیش کرده بود و گفتن نمی تونه دیگه مسابقه بده و 11 امتیاز گرفت.

شب بود و همه خوابیده بودیم که صدای جیغ شنیدیم.صدای جیغ از انباری میومد. همون رفتیم.پروفسور مک کوناگل گفت که یه اتفاقی واسه جام أتش افتاده و یه اسم دیگه در اومده و اون شخص جایگزین رز میشه. اون بیچاره کی بود؟ پیتر آنویسل یعنی خود من.

حالا کاملا حس رز رو درک می کردم ولی چیز بدتری هم بود:جشن یول بال. چیزی واقعا بدی بود.یعنی نمیدونم شما ها هم اینطوری هستین یا نه ولی اعتراف به عشق چیز خیلی ترسناکیه.حس ترد شدن.حس مسخره شدن.و جشن یول بال جایی هست که همه اینا به اوج خودش می رسه.

مخصوصا واسه من چون اتفاقی که سه سال بعد قراره بیوفته همه چیز رو تغییر میده ولی شما بعدا میفهمین.حالا اینا به کنار باید چو رو دعوت کنم.پس بهترین تصمیم رو گرفتم:برم با استرس بخوابم. همین حالا این جشن بزرگترین نگرانی ما هست ولی نمیتونه بدتر از ملاقات به کسی باشه که خودتون بعدا خواهین فهمید.