شعرهای‌من

آرام کن مرا که بی تایم همیشه کابوس سرگردان در خوابم همیشه در تنگ ماهی های مرده بیقرارم سهم لجن های ته آبم همیشه دریا سراغم را نمیگیرد که دلتنگ نیلوفر در چنگ مرداب همیشه خشکیده در من زنده رود زنده بودن عکس پلی مخوبه در قابم همیشه نورها من را رها کردند و رفتند دنبال رد پای مهتابم همیشه

تو آن عهدی که با ما بسته بودی مگر بهر شکستن بسته بودی تو سنگین دل چرا از روز اول نگفتی دل به رفتن بسته بودی

مثل حوا فقط متعلق به او بودم..مول زلیخا گریه را فدای عشقش کردم..مثل شیرین پای عشقش ماندم..مثل لیلی دلباخته ی دیوانگی اش شدم..مثل شهرزاد برایش زندگی کردم..اما او..حتی لحظه ای هم برایش آیدا "خدای کوچک قصه های شاملو" نبودم...

مطمعنم گفته بودی با توام تا روز مرگ من فقط شک میکنم گاهی مبادا مرده ام

مطمعنم گفته بودی با توام تا روز مرگ من فقط شک میکنم گاهی مبادا مرده ام